Τους “Ράδιο Αρβύλα” και τη δημοσιογραφική τους αμεροληψία τους αγαπάμε λίγο παραπάνω

Είναι ο Αντώνης, ο Γιάννης, ο Στάθης κι ο Χρήστος. Μια ομάδα τεσσάρων “ανηλίκων- ενηλίκων” που εδώ και 13 ολόκληρα χρόνια “εισέρχονται” στους δέκτες μας από διαφορετικούς τηλεπικοινωνιακούς πομπούς, κατά καιρούς. Μια ομάδα ανηλίκων, φυσικά, εξαιτίας του χιούμορ και του αφοπλιστικού αυθορμητισμού που τους διακατέχει αλλά κι ενηλίκων χάρη στο θάρρος της γνώμης και την ευθύτητα του λόγου τους, χαρακτηριστικό ιδιαίτερα πρωτοφανές για επαγγελματίες του είδους τους…

Οι άλλοι

Συγκεκριμένα, για την κοινωνική ομάδα των δημοσιογράφων τα πράγματα δεν είναι εξαιρετικά εύκολα, καθότι- αν κι εκπαιδεύονται αρχικά να σχολιάζουν την επικαιρότητα βάσει κανόνων δεοντολογίας μεν, με ειλικρίνεια, παρρησία κι αντικειμενικότητα δε- καταλήγουν συχνά βορά στα χέρια ισχυρών ανθρώπων, άθυρμα της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, η οποία συχνά εκμεταλλεύεται προς όφελός της τη θέση προβολής κι επιρροής που κατέχουν. Το αποτέλεσμα; Φερέφωνα κυβερνήσεων που κατακλύζουν την τηλεόραση, αλλοιώνοντας την αλήθεια, μεταδίδοντας ανακρίβειες, ψέγοντας, διασύροντας, “κιτρινίζοντας” ανθρώπους και γεγονότα. Κι όλα τα προαναφερθέντα διαδραματίζονται απροκάλυπτα, χωρίς ίχνος προσπάθειας για έμμεση, διακριτική, ύπουλη προπαγάνδα, αλλά άχαρα, αδέξια και με θράσος, υποβαθμίζοντας το επίπεδο νοημοσύνης του τηλεθεατή.

Εκείνοι

Μέσα σ’ εκείνο το συρφετό των αναληθειών, της προπαγάνδας και της δουλοπρεπούς δημοσιογραφικής συμπεριφοράς, οι Ράδιο Αρβύλα φαντάζουν όαση! Τέσσερις “τύποι” που ξεσκεπάζουν το “βέλο” της θλιβερής κοινωνίας μας και την αποκαλύπτουν- τη φτωχή- όπως πραγματικά είναι… Οι Ράδιο Αρβύλα μεταδίδουν και σχολιάζουν στιγμιότυπα που θέλουμε ν’ ακούσουμε, με τον τρόπο που θα τα αναλύαμε κι εμείς οι ίδιοι: αμερόληπτα και μην αποβλέποντας σε κάποιο όφελος, μέσω του τρόπου που πραγματεύονται την είδηση. Οι Ράδιο Αρβύλα αντιπροσωπεύουν πλήρως τις παρέες μας, τους κύκλους συζητήσεων που με κωμικό κι απλοϊκό τρόπο, δε διστάζουν να μέμψουν ισχυρές προσωπικότητες της κοινωνίας, ακόμη και την ίδια την κυβέρνηση.

Ο τηλεθεατής από την άλλη, παρακολουθώντας την εκπομπή δε δύναται να πιστέψει σε αυτό που βλέπει! Έκπληκτος, παρατηρεί μια δημοσιογραφική ομάδα που με το δικό της, μοναδικό, σατυρικό τρόπο εναντιώνεται- σαν άλλος Αριστοφάνης- στα όργανα εξουσίας, αντί να τα υπηρετεί πιστά, να τα στηρίζει απροκάλυπτα. Το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον και ρηξικέλευθο, επιπλέον, έγκειται στο όνομα του τηλεοπτικού δημιουργήματος. Ο τίτλος θα παρέπεμπε ενδεχομένως σε μία αναξιόπιστη εκπομπή, αφού η εν λόγω φράση υποδηλώνει φημολογίες, ειδήσεις ανυπόστατες. Παρατηρείται, λοιπόν, η πλήρης αντίθεση ονόματος- περιεχομένου, κάτι το οποίο από μόνο του καθίσταται, επίσης, σατυρικό.

Η στάση τους

Οι Ράδιο Αρβύλα δεν επιδέχονται λογοκρισία από οποιαδήποτε κυβέρνηση, οποιοδήποτε κόμμα κι εξουσία. Αντιπροσωπεύουν τη φωνή και το σχόλιο του μέσου τηλε-θεατή, παρατηρητή της κοινωνίας. Ψέγουν λάθος κινήσεις και συμπεριφορές, με καυστικό, σατυρικό τρόπο. Αυτή η “ακομματίκ”- μα καθόλου “απολιτίκ”- δημοσιογραφική συμπεριφορά είναι που μας προσελκύει. Αυτό το θάρρος που αντικαθιστά το φόβο του “μη μιλήσω ακραία, μην πω πολλά γιατί θα χάσω τη θέση μου, γιατί θα μου γίνει σύσταση, γιατί θα μπω στο στόχαστρο”, αυτή τη διαχρονικά παρατηρήσιμη νοοτροπία του υποταγμένου δημοσιογράφου με τη δουλική συμπεριφορά. Εκείνου του “χαμαιλέοντα” δημοσιογράφου που παίρνει πάντοτε το χρώμα και το σχήμα της κάθε εξουσίας…

Οι Ράδιο Αρβύλα θίγουν πολλές φορές “ευαίσθητα” ζητήματα, απλησίαστα για άλλους του είδους τους, “κοφτερά γυαλιά” για τα όργανα εξουσίας. Ζητήματα που και για εμάς τους ίδιους, τους απλούς τηλεθεατές είναι απροσπέλαστα. Η συγκεκριμένη ομάδα καταπιάνεται, με σχεδόν παιδικό αφοπλισμό με ζητήματα που “πονάνε”, ζητήματα- αγκάθια! Οι Ράδιο Αρβύλα κάνουν τηλεόραση- κι ενίοτε ραδιόφωνο- με ποιότητα είδους, ήθους, θεματικών, χιούμορ και περιεχομένου.