Το ταξίδι
Το άρθρο που ακολουθεί είναι για εσένα που ξόδεψες ώρες ατελείωτες σε καράβια και χώρους αναμονής πλοίων, γυρίζοντας- κάπως έτσι- ολόκληρη την Ελλάδα… Χωρίς ιδιαίτερες ανέσεις ή απαιτήσεις. Με ένα σάκο στην πλάτη, με μια βαλίτσα στο χέρι κι ένα εισιτήριο. Χωρίς πολυτελείς διαμονές κι ακριβά εστιατόρια ή ξενοδοχεία 5 αστέρων, αλλά με την ελευθερία που σου προσέδιδε εκείνο το μοναδικό εισιτήριο. Η δίψα σου ν’ ανακαλύψεις σπιθαμή προς σπιθαμή το νησί, δημιουργώντας αναμνήσεις- καταφύγια για το χειμώνα, σε μετέτρεπε σε ακούραστο κι υπομονετικό ταξιδιώτη. Υπομονετικό, φυσικά, μέχρι τη στιγμή που το στομάχι σου θα σήμαινε ήχους SOS ή το σημείο που θα διαφωνούσες με την παρέα για κάποιο ζήτημα ανούσιο, απλοϊκό.
Οι αναμνήσεις
Βάζοντας σε τάξη τις αναμνήσεις σου, αρχίζεις να καταμετράς τα ταξίδια που έχεις πραγματοποιήσει και ξαφνικά αισθάνεσαι πλούσιος! Εκείνο το πρωινό που γεύτηκες σε ένα παραδοσιακό καφενεδάκι της Πάρου με το χειροποίητο γιαούρτι με μέλι, ταΐζοντας παράλληλα όλες τις γάτες του μαγαζιού. Ύστερα, το μεσημέρι στα Κουφονήσια πάνω σε μία αιώρα, με μόνη συντροφιά τη “συμφωνία” των τζιτζικιών κι οι βραδινές βόλτες στα στενά σοκάκια της χώρας της Νάξου που οδηγούν στο κάστρο. Είναι κι εκείνες οι φωτογραφίες από το γλέντι στην Ικαρία- τί χοροί κι εκείνοι!- αλλά και το ηλιοβασίλεμα στην Οία πίσω από ένα πέτρινο φράχτη, ανάμεσα στους θάμνους ορτανσίας.
Το Πάσχα στην Κέρκυρα, ο Ιούλης στη Σκόπελο κι εκείνο το ταξίδι στα Κύθηρα, γεμάτο χρώματα κι ειδυλλιακά τοπία όπως κι ο ομώνυμος πίνακας του Watteau! Η βαρκάδα στις λιμνοσπηλιές της Μελισσάνης στην Κεφαλονιά κι ο περίπατος στην κοιλάδα με τις πεταλούδες της Ρόδου. Το κρασί που ήπιες στο ουζερί με τις ψάθινες, πολύχρωμες καρέκλες της Σερίφου κι ο καφές με φόντο τον επιβλητικό φάρο των Χανίων. Η εκτενής πεζοπορία μέχρι το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στη Σίφνο και τα ανέμελα ξενύχτια με παγωμένες μπύρες και σφηνάκια μπροστά από τη φωτιά, κάτω από τα αστέρια, στις αχανείς παραλίες της Αστυπάλαιας και στη Δονούσα! Και σου αρκούσαν λίγα κομμάτια από ξιδάτο χταπόδι και μια φέτα καρπούζι στο χέρι στις ταβέρνες της παραλίας για να συνεχίσεις την εξερεύνηση ασταμάτητα για το υπόλοιπο της ημέρας!
Ελληνικό καλοκαίρι
Το καλοκαίρι στο νησί αποτελεί ολόκληρη στάση ζωής. Εκεί που ο χρόνος αλλά κι ο ύπνος δεν υφίστανται σαν έννοιες, που η ανεμελιά αντικαθιστά το πρόγραμμα και τις υποχρεώσεις, που η μέρα κυλά ανεπαίσθητα. Κάτω από τον ήλιο με ένα ψάθινο καπέλο. Μέσα στο νερό με μάσκα κι αναπνευστήρα. Πάνω στο πλοίο, απολαμβάνοντας τον θαλασσινό αέρα, αδημονώντας για την άφιξη στον προορισμό! Πίσω από τις αυλές, πίνοντας κρύα λεμονάδα με τις γιαγιάδες, καθισμένες σε πλαστικές άσπρες καρέκλες και σκαμπουδάκια. Στις λιθόστρωτες γειτονιές, τα ασβεστωμένα σπίτια, τα απομονωμένα ξωκλήσια, στις περατζάδες με το πλήθος κόσμου αλλά και μακριά από αυτόν, σε απομονωμένα τοπία, μέσα στη φύση… Αυτό είναι το ελληνικό καλοκαίρι: Μάτια μου σαν μικρός Θεός απ’ το ένα στ’ άλλο πέλαγος κι εσύ να τρως στη Δονούσα παγωτό, ενώ στην Κρήτη και στην Κάσο θα λιώνουμε παπούτσια στο χορό…
