Argentina, 1985
Η πρόταση της Αργεντινής για τα βραβεία Oscar του 2022 έρχεται δια χειρός Santiago Mitre. Ο πολύπειρος σεναριογράφος (Ο πρόεδρος, Παουλίνα) καταπιάνεται με ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα της Αργεντινής, τη δίκη των στρατιωτικών της μετά την πτώση της δικτατορίας μέσα από το έργο του Argentina, 1985. Στην προσπάθεια αυτή επιστρατεύει τον πολύπειρο και ταλαντούχο Ricardo Darín για τον ρόλο του Julio Strassera, του εισαγγελέα της δίκης.
Βρισκόμαστε στο 1985. Η στρατιωτική δικτατορία έχει πέσει ωστόσο οι μνήμες και οι πληγές αυτής είναι ακόμα νωπές. Οι στρατιωτικοί έχουν οδηγηθεί στην δικαιοσύνη. Η ατμόσφαιρα είναι μουδιασμένη. Η νεοσύστατη κυβέρνηση καλείται να δείξει την απαιτούμενη πυγμή. Φοβούμενη το πολιτικό κόστος κάνει πίσω. Το παρακράτος της χούντας είναι καλά δικτυωμένο ακόμα και μετά την πτώση της επηρεάζοντας την πορεία της δίκης. Το στρατιωτικό δικαστήριο κωφεύει και κάπως έτσι η υπόθεση οδηγείται στο πολιτικό δικαστήριο και στα χέρια του Julio Strassera. Γνωστός ως ‘Loco” ο Julio αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση καθότι θεωρείται αδέκαστος και αυστηρός. Η συγκεκριμένη δίκη όμως έχει ιδιαίτερο βάρος τόσο για την χώρα όσο και παγκόσμια. Πρόκειται για την πρώτη δίκη στρατιωτικών έπειτα από αυτή της Νυρεμβέργης.
Ο Julio μαζί με μία ομάδα νεαρών νομικών που ο κάθε ένας από αυτούς , για διαφορετικούς λόγους προσπαθεί να βρει στοιχεία που θα καταδικάσουν τους αδίστακτους στρατιωτικούς. Ο κύριος σκοπός όμως αυτής της ετερόκλητης ομάδας είναι η επιστροφή της χώρας στην δημοκρατία και η παρακαταθήκη που δημιουργεί για ένα καλύτερο αύριο. Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να τα βάλει με ένα ολόκληρο σύστημα ισορροπώντας σε ένα εύθραυστο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον μίας χώρας που βρίσκεται στο μεταίχμιο μετά την πτώση της χούντας. Ο εισαγγελέας δέχεται απειλές για τον ίδιο και την οικογένειά του ενώ και τα υπόλοιπα μέλη συναντούν εμπόδια αλλά δεν πτοείται η προσπάθεια τους παρά τις παρασκηνιακές διεργασίες.
Ο αντιφασιστικός και αντιμιλιταριστικός χαρακτήρας του έργου είναι προφανής καθ’ όλη τη διάρκεια . Η σκηνοθετική ματιά του Mitre είναι στο παρόν και σε ένα αύριο γεμάτο ελπίδα. Περνάει το μήνυμα πως για να γίνουν αλλαγές-τομές σε μία κοινωνία θα πρέπει οι ίδιοι οι πολίτες να υπερβούν εαυτό και να παλέψουν ακόμα και αν η μάχη μοιάζει άνιση φαινομενικά.
Ατυχώς η ταινία ατονεί στην ανάπτυξη του συγκεκριμένου σημείου. Δεν βλέπουμε ποτέ τις προσπάθειες και τα εμπόδια όσο θα έπρεπε με βάση και το χρόνια δομημένο παρακράτος της δικτατορίας παρά μόνο ενδεικτικά . Ο σκηνοθέτης εστιάζει κυρίως στο δικαστικό μέρος . Με επιμέλεια και έμφαση στην λεπτομέρεια μεταφέρει εύστοχα το ηλεκτρισμένο κλίμα της εποχής και την ένταση που επικρατούσε. Την ίδια στιγμή δημιουργεί το κατάλληλο σκηνικό για ένα indoor δικαστικό δράμα. Παρόλα αυτά η ταινία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοια. Υπάρχει έντονος αποτροπιασμός και συγκίνηση από τις μαρτυρίες θυμάτων των ακροδεξιών ομάδων της χούντας τα οποία υπέφεραν στα χέρια τους με απάνθρωπους τρόπους. Σε συνδυασμό με την δυναμική του Julio στην δίκη δημιουργούν ένα αδρό συναισθηματικό φορτίο το οποίο όμως δεν επιδρά αρνητικά τον θεατή ούτε τον επιβαρύνει ψυχολογικά . Εντούτοις επηρεάζει την πλοκή της ταινίας στερώντας της περισσότερη ανάπτυξη.
Ενώ περιμένουμε μία θυελλώδη δικαστική διαμάχη που θα δώσει μία δυναμική τελευταία πράξη στο έργο. Τις δύο πλευρές να έρχονται σε ρήξη, να επιχειρηματολογούν για την τελική επικράτησή τους , να ξεδιπλώσουν την στρατηγική τους στο δικαστήριο ,το μόνο που προκύπτει είναι οι μαρτυρίες θυμάτων που προαναφέρθηκαν.
Ο Darin είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς στην Αργεντινή αυτή την στιγμή, αν όχι ο καλύτερος. Μπαρουτοκαπνισμένος μπαίνει στο πετσί του ρόλου κατανοώντας πλήρως τις ανάγκες αυτού. Δεν σκιαγραφεί έναν άτρωτο, “υπερ-ήρωα” που πράττει συναισθηματικά και αλόγιστα. Βρίσκει το μέτρο και τις ισορροπίες στον χαρακτήρα που υποδύεται. Ο Julio φοβάται για την ακεραιότητα των μελών της οικογένειάς του ενώ οι συνεχείς απειλές τον κάνουν να αγωνιά. Ταυτόχρονα επιθυμεί έναν πιο ανθρώπινο τόπο για αυτά στο μέλλον. Έχει πλήρη συναίσθηση της της κατάστασής όπως και της βαρύτητας που έχει η θέση του. Η σκοπιά του Darin δένει αρμονικά τον ρεαλισμό και την αποφασιστικότητα με το συναισθηματικό μέρος δίνοντας μία ουμανιστική υπόσταση στον Julio.
Το Argentina, 1985 είναι μία ιστορική ταινία. Αν και ο χαρακτήρας των γεγονότων είναι τοπικός έχει παγκόσμιο αντίκτυπο. Παρά την ελλειπή ανάπτυξη σε κύρια μέρη της πλοκής , είναι βαθειά δημοκρατική. Μέσω του ανθρωπιστικού χαρακτήρα της απογυμνώνει τα απολυταρχικά καθεστώτα και τον κτηνώδη χαρακτήρα τους γεννώντας την πίστη για ένα καλύτερο μέλλον. Την ίδια στιγμή κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στους θεατές θέτοντάς τους μπρος των ευθυνών τους σε σημαντικές ιστορικές στιγμές.
Τίτλος: Argentina, 1985
Ηθοποιοί: Ricardo Darín, Gina Mastronicola, Francisco Bertín,Santiago Armas Estevarena
Σκηνοθέτης: Santiago Mitre
Χώρα: Αργεντινή
Είδος: Ιστορική
Διάρκεια: 2 Ώρες 20 Λεπτά
Έτος: 2022
Βαθμολογία: 3/5
