Αυτό είναι ένα guest post από την red_annoulex την οποία και ευχαριστούμε πολύ!
Το 2011 μπήκε για τα καλά, και έφτασε η πρώτη του επισήμως εργατική εβδομάδα. Οι σαμπάνιες και τα φωτάκια μαζεύτηκαν, τα άχρηστα δώρα κλείστηκαν στην ντουλάπα, και μόλις στην αρχή της νέας εβδομάδας μας έχει μείνει μόνο εκείνη η γνώριμη ζάλη των διακοπών. Κατά την οποία απλώς δεν θυμόμαστε πού αφήσαμε την (επαγγελματική μας κυρίως) ζωή κι από πού πρέπει να την πιάσουμε ξανά.Φέτος όμως η ατμόσφαιρα δε μυρίζει γεμάτες μπαταρίες και φιλοδοξία για τη νέα χρονιά. Κάτι βρομάει, και δεν είναι οι σκουπιδοτενεκέδες στη Συνδίκα.
Η πλειοψηφία έδιωξε με χαρά από πάνω της μια βαριά χρονιά, και πολύ γρήγορα ανακαλύπτει πως την περιμένει άλλη μία, ίσως ακόμη χειρότερη. Σε μια εποχή που ο κόσμος “αναγεννάτε” υπό φυσιολογικές συνθήκες κάθε χρόνο μαζί με την αφεντιά Του, εμείς δεν βλέπουμε φως στο τούνελ, στου οποίου το σκοτάδι έχουμε βουτηχτεί ολάκερα. No (high) expectations λοιπόν που λένε και οι φίλοι μου οι Rolling Stones για φέτος καθώς οι μισοί έχουν κατάθλιψη, οι άλλοι μισοί ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή, ενώ κανείς από τους δύο δεν έχει λεφτά (εκτός από τους τσαγκάρηδες όπως πληροφορηθήκαμε προσφάτως).
Συν όλοις τοις άλλοις λοιπόν, έρχεται και ο καιρός. Δεν μας έχει χιονίσει λιγουλάκι, να πάνε οι πλούσιοι για σκι, να βρίσκουν οι υπόλοιποι πάρκινγκ το Σάββατο, να χαμογελάσουμε όλοι λίγο. Πέντε νιφάδες έριξε στις αρχές Δεκεμβρίου, κι αυτές δεν έφτασαν ούτε για “Ζήτω”. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η νέα χρονιά πρέπει να ξεκινήσει με υψηλούς στόχους και εντατικό πρόγραμμα. Τί θέλει να πει ο ποιητής;
Μεσογειακή χώρα γαρ, δεν υπάρχει καλύτερη εποχή για μας από το καλοκαίρι. Άλλωστε, άλλος ένας λόγος για τον οποίο τα Χριστούγεννα δεν με συγκίνησαν ποτέ ήταν διότι διακοπές χωρίς ήλιο και θάλασσα, δεν είναι διακοπές. Έτσι λοιπόν, αφού μιζεριάσαμε, κρυώσαμε χωρίς να δούμε χιονάκι, και βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το κουζινομάχαιρο, αλλά τελευταία στιγμή δώσαμε τόπο στην οργή, τώρα έρχεται η ώρα να αλλάξουμε κι εμείς εποχή.
Αύριο πουρνό πουρνό πριν τη δουλειά, θα πάρουμε ένα ημερολογιάκι (όχι τίποτε εξεζητημένο μη μπαίνουμε και σε έξοδα). Απλά και μεθοδικά θα θέσουμε τους στόχους μας μέχρι το καλοκαίρι, το οποίο αποτελεί το λόγο ύπαρξής μας. Όποιος δυσκολεύεται με το μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί και να το χωρίσει μέχρι το Πάσχα. Ξεχυθείτε στα πάρκα, βρείτε ένα αδέσποτο να το πηγαίνετε βόλτα (όλοι καταλαβαίνουμε το νόημα πίσω από τις λέξεις), κάντε ποδήλατο τα απογεύματα, χρησιμοποιήστε λεωφορείο εντός του κέντρου, φλερτάρετε με τη σιτεμένη συνάδελφο και φορέστε ότι σας κατεβαίνει στο κεφάλι γιατί είναι καιρός για απόσβεση. Οργανώστε εβδομάδες στέρησης τύπου – Αυτή τη βδομάδα δεν βγαίνω απ’ το σπίτι, κλείνω το κινητό και μπουκώνομαι στο Μπουκόφσκι/διαβάζω για την εξεταστική/πέφτω με τα μούτρα στη δουλειά μέχρι να μη θέλω να περνάω το κατώφλι, κάντε δίαιτα για λόγους ευεξίας και οικονομίας και διαβάστε όσο περισσότερο μπορείτε, κατεβάστε ταινίες και διευρύνετε τους μουσικούς ορίζοντες -διαδίκτυο λέγεται προφανώς.
Ναι, το καλοκαίρι αργεί, ο χειμώνας είναι φριχτός, δεν είναι καιρός για ταξίδια, οι ανθρώπινες σχέσεις περνάνε κρίση, η πόλη βρωμάει, η βενζίνη ακρίβυνε, όλοι βήχουν, οι γονείς καταντάνε φορτικοί, νυχτώνει στις πέντε, οι άντρες δεν την πέφτουν πια, οι οδηγοί βρίζουν πολύ, η εικαστική προσέγγιση δείχνει ανύπαρκτη, όλοι κοιτάνε το συμφέρον τους, οι απολύσεις θα αυξηθούν κατά κόρον και ο γενικός δείκτης θα κατέβει ακόμη περισσότερο από τις 1.390,84 χθεσινές μονάδες, αλλά δεν πειράζει. Γιατί τα πράγματα θα χειροτερέψουν, οπότε ας τα απολαύσουμε τώρα, που είναι καλύτερα από μετά. Καλή μας χρονιά και καλό καλοκαίρι!
