Όλοι οι άνθρωποι έχουμε αδυναμίες. Αντί όμως να αναλύσω τον όρο αυτό (βαρετό ναι το ξέρω), όπου«αδυναμία» βάλτε «ο,τι θεωρείτε εσείς πως χωρίς αυτό η ζωή σας δε θα ήταν το ίδιο όμορφη. Έτσι λοιπόν, εγώ τού.. και τής…, έχουσα σώας τας φρένας, καθομολογώ πως η ζωή μου θα απείχε παρασάγγας μιας καλής και όμορφης ζωής αν σε αυτή δεν υπήρχαν τα κάτωθι: 1.το καλό φαγητό 2. η σαμπάνια (όχι η Τζούλια δεν είναι φίλη μου) 3. η μουσική 4. τα βιβλία 5. οι ταινίες! Και καθώς ο τελευταίος δεν είναι έσχατος, θα σας μιλήσω για κάποιες απο τις αγαπημένες μου ταινίες.
Επιπλέον, τελευταία αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα ρε παιδιά, όποτε επισκέπτομαι το dvd club της γειτονιάς μου, αδυνατώ να βρω κάποια ταινία που δεν έχω δει (χτυπάω κάρτα σας λέω, ποσοστά θα έπρεπε να παίρνω). Και όχι μόνον αυτό, αλλά καθώς πάντα ήμουν λάτρης του ευρωπαϊκού, ασιατικού κινηματογράφου σνομπάρω θανάσιμα τις αμερικανιές που προσπαθούν να μας πασάρουν αλλά στο τέλος καταλήγω να νοικιάζω από καμία γιατί έχω πλέον ελάχιστες επιλογές, χώρια που αυτές που βρίσκω ως προτάσεις είτε σε στήλες περιοδικών, είτε μου προτείνουν φίλοι κλπ, για το τοπικό dvd club είναι κάτι όπως το άγνωστο κείμενο στη δέσμη. Αναγκαστικά λοιπόν τρόπον τινά, βλέπω και αμερικάνικες ταινίες αλλά προσπαθώ να μην είναι τόσο εύπεπτες και να βλέπω ανεξάρτητο κινηματογράφο όσο μπορώ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη λοιπόν θα μοιραστώ με αγάπη τις αδυναμίες μου μαζί σας!
Ταινία α’ – Issiz adam (Πάντα μόνος). Μελόδραμα απ’ τα λίγα, με εκπληκτική μουσική επένδυση και τραγούδια κατά τη διάρκειά της. Εγείρει ερωτήματα για τα όρια της μοναξιάς και της ελευθερίας. Αγαπημένο τραγούδι το παρακάτω:
(yalnιzιm ben,»είμαι μόνος μου»)
Ταινία β’ – ”12″ του Nikita Mikhalkov, ριμέικ του “12 angry men” του 1957. Απλά εξαιρετική κατ’ εμέ. 12 άτομα καλούνται να αποφασίσουν περί της αθωότητας ή μη ενός Τσετσένου και ενώ όλα συνηγορούν υπέρ μίας οπτικής όλα έρχονται αναπάντεχα πάνω κάτω.
Ταινία γ’ – Die Welle (Το κύμα). Ένας καθηγητής αποφασίζει να φέρει εις πέρας ένα ιδιόρρυθμο “πείραμα” που όμως καταλήγει να διαψεύσει τελικά ακόμη και τον ίδιο και να τον οδηγήσει σε σκοτεινά μονοπάτια καθώς διαπιστώνει πως οι ακραίες ιδεολογίες έχουν πάντα ένα κοινό, τον άκρατο φανατισμό. http://www.imdb.com/title/tt1063669/
Ταινία δ’ – ”2046”. Μια φουτουριστική ταινία που η παρουσία και μόνο της Zhang Ziyi μαγνητίζει, με σκηνοθεσία που έχει πολλά να πει και εκπληκτική μουσική από το μάστερ του είδους Shigeru Umebayashi.
Και θα κλείσω με μια φράση από την πρώτη ταινία:
“Είσαι μέσα σε χιόνι, έτοιμος να παγώσεις, ο ύπνος φαίνεται γλυκός, όμως δεν έχεις καταλάβει ότι πέθανες.” Καλή προβολή!
