Knocking on Love’s door…

Ο Freud υποστήριζε ότι ο έρωτας έρχεται σιγά, σιγά μέσα από την ικανοποίηση της ερωτικής ανάγκης, άλλοι πιστεύουν ότι ο έρωτας “ανθίζει” γρήγορα, εξού και η αγγλική έκφραση “fall in love” ή η γαλλική “tomber amoureux”. Ο Πλάτωνας πάλι, τον θεωρούσε μία θεία τρέλα, ένα παραλήρημα εμπνευσμένο από το Θεό. Πολλές θεωρίες έχουν αναπτυχθεί γύρω από το “πώς” έρχεται ο έρωτας στη ζωή μας, ωστόσο, για πολλούς, μένει ακόμη ανεξήγητο το “γιατί” χτυπάει την πόρτα μας. Και αυτό το “γιατί” εντείνεται βασανιστικά στο μυαλό μας ιδίως, όταν ο έρωτας “βρίσκει πόρτα” και αγκαλιά με ένα μάτσο ανεκπλήρωτα όνειρα, αναγκάζεται να ψάξει την επόμενη διεύθυνση.

Ένα κανονικότατο “za-za-zoo”, όπως πολύ εύστοχα περιγράφει η Carrie Bradshaw στο Sex And The City, κατακλύζει καρδιά και νου όταν ο έρωτας βρίσκεται στο κατώφλι μας. Βλέμμα που μαγνητίζεται, σφυγμοί της καρδιάς που ανεβαίνουν, πόδια που κόβονται, ανάσα που πνίγεται, στομάχι που δένεται κόμπος… Αλήθεια, ισχύει πως ο έρωτας περνάει από το στομάχι; Σύμφωνα με έρευνες, για τις «πεταλούδες στο στομάχι» ευθύνεται μία ομάδα ορμονών, οι ενδορφίνες. Η αδρεναλίνη, η οποία ανήκει σε αυτή την ομάδα, θεωρείται υπεύθυνη για το παραπάνω συναίσθημα, αφού τρέπει την ροή του αίματος από το στομάχι στους μύες. Η μειωμένη ροή του αίματος στο στόμαχο δημιουργεί μια προσωρινή «απενεργοποίηση» του στομάχου και συνάδει στην προσωρινή απώλεια όρεξης.

Η όσφρηση επίσης, είναι σύμφωνα με πολλούς επιστήμονες, το βασικότερο αισθητήριο όργανο που μας οδηγεί στο άτομο που θα ερωτευτούμε. Καταλαμβάνει απροειδοποίητα χώρο στη μνήμη μας και εντυπώνεται. Παρόλο που τα μάτια αποτελούν ένα ισχυρό κανάλι μη λεκτικής επικοινωνίας όταν ένα άτομο μας έλκει, η μύτη λειτουργεί ως «ανιχνευτής» της φυσικής μυρωδιάς των ανθρώπων που πρόκειται να μας εντυπωσιάσουν, πριν καλά-καλά έρθουμε σε οπτική επαφή μαζί τους. Άλλες μυρωδιές είναι πιο οικείες και άλλες απλά, μας αφοπλίζουν!

Η σύνδεση αυτή του έρωτα και της όσφρησης αντικατοπτρίζει εικόνες που ανακαλούμε και μόνο στην μυρωδιά ενός αρώματος, αλλά και την αλλαγή της διάθεσης μας από μια και μόνο μυρωδιά, ανεξάρτητα από το αν ο άλλος μας αρέσει οπτικά. Στην όσφρηση στηρίζεται και η άποψη ότι, «τα ετερώνυμα έλκονται», και αυτό γιατί ο οργανισμός μας έχει την τάση να έλκεται από άτομα που εκπέμπουν διαφορετική μυρωδιά από το ανοσοποιητικό τους σύστημα σε σχέση με το δικό μας. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι μπορεί να μας εξασφαλίσει πάντοτε σωστές επιλογές. Είναι μια καθαρά ενστικτώδης λειτουργία.

Έχετε σκεφτεί ποτέ γιατί “αυτόν”, γιατί “αυτή”; Έστω και μία φορά, όλοι έχουμε δει πως είναι να πέφτει η λεγόμενη “μαύρη κουρτίνα”, με αποτέλεσμα να μπερδέψουμε το βάτραχο με πρίγκιπα. Κι όμως, δεν πρόκειται για κουρτίνες ούτε για μάσκες. Η ερωτική επιθυμία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους κρύβεται πίσω από την έλξη και αυτή δεν υπακούει πάντοτε σε κανόνες ομορφιάς. Ένα άτομο μέτριο στην εμφάνιση, αλλά ιδιαίτερα ευρηματικό και έξυπνο, μπορεί να μας κόψει την ανάσα, ασκώντας πάνω μας τεράστια έλξη, ενώ ένα άτομο εντυπωσιακά όμορφο ενδέχεται να μας αφήσει παγερά αδιάφορους. Ο τόνος της φωνής, ορισμένες κινήσεις, ένα απλό χαμόγελο, η σωματική έλξη που αισθανόμαστε για κάποιο άτομο καταγράφονται ως ωραία.

Τελικά, όλα μοιάζουν να είναι θέμα “υποσυνείδητου ταιριάσματος”. Όλοι κουβαλάμε μέσα μας ένα ψυχολογικό σχεδιάγραμμα, το οποίο περικλείει εμπειρίες της ζωής μας και σημάδια που συνήθως, αυτές μας έχουν αφήσει. Οι άνθρωποι προς τους οποίους νιώθουμε την εντονότερη ερωτική έλξη είναι αυτοί που έχουν κάτι να μας μάθουν γιατί πολύ απλά έχουν αναπτύξει διαφορετικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης της ζωής από τους δικούς μας, πάνω σε παρόμοιες εμπειρίες. Το ζητούμενο είναι πως για να πετύχει η απόλυτη ερωτική έλξη, πρέπει να επιτρέψουμε στο ψυχόγραμμα του ενός να συμπληρώσει το δικό μας… Εσείς το έχετε επιτρέψει; Μη βιαστείτε να δώσετε απάντηση!