Το συγκεκριμένο άρθρο είναι ένα guest post από την athina.karapanidou την οποία και ευχαριστούμε πολύ!
Όχι, δε πρόκειται για ρομαντική κομεντί αλλά για μια σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο ισλαμικό κράτος του Κιργιστάν. Ξεχάστε τους άντρες που γονατίζουν, τα ρομαντικά δείπνα, τα λουλούδια, τα κοσμήματα και γενικότερα τους ιπποτισμούς κι ελάτε να γνωρίσουμε ένα από τα πιο βάρβαρα έθιμα της Ασίας.
Το έθιμο αυτό, γνωστό ως “kyz ala kachuu” που σημαίνει «αρπάζω το κορίτσι και τρέχω», έχει τις ρίζες του στα νομαδικά φύλα που κατοικούσαν στην Ασία. Παρόλο που κάτι τέτοιο είναι παράνομο και αντιβαίνει τις επιταγές του Ισλάμ, η ισχύς του είναι πάνω από κάθε νόμο και θρησκεία. Σύμφωνα με αυτό το έθιμο, όταν ένας άντρας είναι έτοιμος να παντρευτεί απλά διαλέγει τη νύφη και τη κλέβει! Προφανώς η απαγωγή είναι προσχεδιασμένη και η κοπέλα μπορεί να παρακολουθείται καιρό, είτε από φίλους είτε ακόμα και από τους συγγενείς του επίδοξου γαμπρού.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, φυσικά, οι “μελλόνυμφοι” γνωρίζονται και είναι πιθανό η “κοπέλα- θύμα” να γνωρίζει και τις προθέσεις του θαυμαστή της, ακόμα και να συναινεί με αυτές. Ωστόσο το ζητούμενο είναι ο αιφνιδιασμός! Τα θύματα πιάνονται σε ανύποπτη στιγμή (μέχρι και στην εφηβική ηλικία), αφού πρώτα παραπλανιούνται από κοινούς γνωστούς για να πέσουν στην παγίδα. Μάλιστα, όσο πιο πολύ αντιστέκεται και κλαίει η μέλλουσα νύφη, τόσο πιο ενθαρρυντικά είναι τα πράγματα για τον γαμπρό, καθώς το κλάμα και ο βαθμός της αντίστασης είναι ενδεικτικά της τιμής της. Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός πως αν και το θύμα δε συναινεί με αυτή τη τακτική στο τέλος υποκύπτει στο έθιμο και στις πιέσεις, τόσο της οικογένειας του γαμπρού όσο και του δικού της περιβάλλοντος.
Σύμφωνα με την παράδοση, εάν η γυναίκα περάσει έστω και μια νύχτα στο σπίτι του απαγωγέα της θεωρείται “ατιμασμένη”, ακόμα και αν δεν έχει υπάρξει ερωτική συνεύρεση ή βιασμός. Οι κοπέλες όσο και αν θέλουν να επιστρέψουν στις οικογένειες τους στο τέλος υποκύπτουν στην παράδοση προτιμώντας να μη ντροπιαστούν. Κάποιες “τυχερές” καταφέρνουν να συνηθίσουν τη νέα πραγματικότητα και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Άλλες πάλι, όχι και τόσο συμφιλιωμένες με την παράδοση, δυστυχούν και οδηγούνται μέχρι και στην αυτοκτονία…
Χαρακτηριστικό είναι το, πρόσφατο σχετικά, παράδειγμα της 20χρονης Kysymbai Kyzy Yrys η όποια απήχθη τον περασμένο Ιούνιο από τον 34χρονο Sary Kamysh και εξαναγκάστηκε σε ανεπιθύμητο γάμο. Η νεαρή αυτοκτόνησε αφού πρώτα κατάφερε, μετά βασάνων και δακρύων, να γυρίσει σπίτι της, γνωρίζοντας όμως πάντα πως οι πιέσεις από το συγγενικό περιβάλλον δε θα σταματούσαν μέχρι να αποδεχτεί τη μοίρα της. Η οικογένεια, μόνο μετά τον άδικο χαμό της, αποφάσισε να παραπέμψει το θέμα στην αστυνομία η όποια συνέλαβε τον απαγωγέα και όπως ήταν αναμενόμενο ο κατηγορούμενος αφέθηκε ελεύθερος λίγο αργότερα. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αστυνομία εμφανίζεται συνήθως ελαστική και δεν προβαίνει σε συλλήψεις καθώς δωροδοκείται κατόπιν συνεννόησης με τους συγγενείς του δράστη.
Σημαντικό είναι, στο σημείο αυτό να τονίσουμε πως το έθιμο κρίθηκε παράνομο στο Κιργιστάν μόλις το 1994, λίγα χρόνια μετά την ανεξαρτητοποίηση του έθνους. Επί Σοβιετικής Ένωσης οι απαγωγές νυμφών διώκονταν ενώ απαγορεύονταν οι γάμοι κάτω από την ηλικία των 15 ετών. Εντούτοις, είναι ανησυχητικό το γεγονός της αύξησης των κρουσμάτων τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτό γίνεται κυρίως από αντίδραση στο πρώην καθεστώς και με αυτό το τρόπο οι κάτοικοι εκδηλώνουν την ανάγκη τους για τον, εκ νέου αυτοπροσδιορισμό τους ως έθνος.
Όποια και αν είναι, πάντως, η εξέλιξη των χωρών όπου εφαρμόζονται οι τόσο ανελέητες προτάσεις γάμου, καλό είναι να μη παίρνουμε ιδέες και να συνεχίσουμε να προτιμούμε τα λουλουδάκια, τα κεράκια και τους ιπποτισμούς. Αν και κλισέ για πολλούς, τουλάχιστον τιμά την ελευθερία της βούλησης.