Ονόματα. Μεγαλοκαταθέτες. Φοροφυγάδες. Απατεώνες. Νοικοκυρές. Πολιτικοί. Φοιτητές. Πλοιοκτήτες. Βιοπαλαιστές. Ληστές. Πολλά ειπώθηκαν τις τελευταίες ημέρες για τη γνωστή σε όλους μας λίστα Lagarde. Μια λίστα η οποία περιέχει ονόματα εν δυνάμει φοροφυγάδων ή αθώων ανθρώπων με τραπεζικό λογαριασμό στο εξωτερικό. Κάποιοι διακωμώδησαν την όλη ιστορία με πολύ επιτυχημένο τρόπο, άλλοι δικαιολόγησαν την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να αντιδράσει βάσει της αναξιόπιστης πληροφορίας που περιείχε, άλλοι χειροκρότησαν γνωστό δημοσιογράφο για το θάρρος του να τη δημοσιεύσει και άλλοι διαβάζουν ξένο τύπο και τις αναφορές αυτού στο θέμα και βάζουν τα κλάματα.
Μια αναζήτηση στο διαδίκτυο θα σας δώσει την ευκαιρία να δείτε αυτά τα 2000 ονόματα φυσικών και νομικών προσώπων τα οποία διατηρούν τραπεζικούς λογαριασμούς σε γνωστή ελβετική τράπεζα. Δυστυχώς δεν αναφέρονται τα ποσά. Αναφέρονται μόνο τα ονόματα των καταθετών καθώς και το επάγγελμά τους. Οπότε η εν λόγω δημοσίευση μας αφήνει τις ίδιες απορίες για το χρηματικό ποσό που διατηρεί κάποια νοικοκυρά και ένας πλοιοκτήτης, ένας συνταξιούχος και ένας μεγαλοεκδότης, ένας φοιτητής και ένας υπάλληλος του υπουργείου οικονομικών. Στο κάτω-κάτω αυτή η λίστα δεν κατηγορεί κανέναν αφού απλά αποτελεί μια λίστα ονομάτων με τραπεζικό λογαριασμό στην Ελβετία και δεν έχει εξετάσει το κατά πόσο αυτοί οι καταθέτες είναι και φοροφυγάδες ή έχουν συγκεντρώσει μεγάλα χρηματικά ποσά στο εξωτερικό από άλλες παράνομες δραστηριότητες. Είναι δικαίωμα του καθενός να διατηρεί τραπεζικό λογαριασμό στο εξωτερικό – ειδικά μετά τις τελευταίες φήμες για έξοδο της Ελλάδας από την οικογένεια του ευρώ.
Το εάν ο δημοσιογράφος που δημοσίευσε την εν λόγω λίστα έπραξε σωστά βλέποντας την αδυναμία και δυσκινησία του κράτους να αντιδράσει σε μια τέτοια πληροφορία είναι αντικείμενο μεγάλης συζήτησης. Όπως και να το δει κανείς, η κίνηση αυτή δεν συνάδει με το τραπεζικό απόρρητο και στιγματίζει ανθρώπους οι οποίοι – αν σκεφτούμε αθώα και απλοϊκά – έχουν πληρώσει κανονικά τους φόρους τους στο ελληνικό κράτος και θέλησαν να εξασφαλιστούν σε ένα ασφαλέστερο τραπεζικό σύστημα. Το πόσα υπουργικά και πολιτικά γραφεία, υπολογιστές ΣΔΟΕ, χαρτοφύλακες δημοσιογράφων και οθόνες δημοσίων υπαλλήλων είχαν την τύχη να φιλοξενήσουν τη εν λόγω λίστα πριν αυτή τη δημοσίευση (με τις ανάλογες πιθανές αλλαγές στο περιεχόμενό της) είναι εύλογο απορίας και πιθανόν ποτέ να μην καταφέρουμε να μάθουμε. Αυτό που καλό είναι να θυμόμαστε πριν κατηγορήσουμε τον οποιονδήποτε για το οτιδήποτε είναι ότι όλοι είναι – μάλλον – αθώοι, μέχρι αποδείξεως του εναντίου.
