Τα οικονομικά στοιχεία που δημοσιοποιούνται βάζουν λουκέτα στον ιδιωτικό τομέα και ιδίως στον εμπορικό κλάδο. Τα νούμερα εκτοξεύονται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες. 96.500 λουκέτα στον εμπορικό τομέα. Ποια είναι όμως η σχέση της πολιτικής με την ανεργία? Η πολιτική που ακολουθείται εκφοβίζει τους εργοδότες και απολύουν τους εργαζόμενους ή μειώνουν δραματικά τους μισθούς ακόμα κι όταν δεν έχει πρόβλημα η επιχείρηση. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία 1 στις 2 επιχειρήσεις είναι έτοιμη να κλείσει. Το πρόβλημα του εκφοβισμού είναι βαθιά ριζωμένο και στους καταναλωτές. Δεν αγοράζουν παρά μόνο τα εντελώς απαραίτητα για να αποταμιεύσουν χρήματα καθώς όλο έρχεται η πτώχευση…
Αυτή η πτώχευση βασανίζει τον Ελληνικό λαό 2 χρόνια. Και όλο μαζεύουμε λεφτά, όλο αδειάζουν τα ράφια με τρόφιμα κάθε φορά που πάλι έρχεται “το χάος” και πάλι από φόβο ψηφίζουμε το αληθινό χάος γιατί παρουσιάζονται ως απαραίτητοι για να μην λιμοκτονήσουμε. Τα χρήματα δεν μπορούν να μαζευτούν από τον λαό καθώς δεν υπάρχουν. Είναι μαζεμένα όλα σ’ εκείνους που τα είχαν και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά κατέχουν το “άγραφο αφορολόγητο”. Αλλά μπορείς να βγάλεις από την μύγα (λαό) ξύγκι? Άρα το πρέπει να γίνει? Μήπως να ηγηθεί μια άλλη ομάδα πολιτών με κατάλληλα προσόντα, φαιά ουσία και ηγετικές ικανότητες? Μια ομάδα που θα δώσει τέλος στην απομύζηση του λαού και θα ορίσει να μαζευτούν τα χρήματα από αυτούς που πραγματικά τα κρατούν κρυμμένα και να ξεπληρωθεί το χρέος που παραμυθιάζουν πως είναι όλου του λαού.
Το χρέος δεν ανήκει στον καθημερινό πολίτη και δεν είναι μόνο μιας χώρας. Ανήκει στα “μεγάλα κεφάλια”, στις τράπεζες, σ’ όλες τις χώρες που δεν ηγούνται οι κυβερνήσεις τους αλλά διοικούνται από εξωτερικές μεγάλες δυνάμεις. Κατά την ελληνική επανάσταση ζητήθηκε βοήθεια από τις τότε μεγάλες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) να δώσουν χρήματα κι η συνέπεια ήταν να αναμειχθούν στα εσωτερικά ζητήματα προσπαθώντας να πάρουν τον πλήρη έλεγχο του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και να γίνει η Ελλάδα αποικία τους. Εφόσον δεν το κατάφεραν τότε, προσπαθούν οι τωρινές μεγάλες δυνάμεις, αφού πρώτα δημιούργησαν εκείνες την κρίση χρέους, να αποικήσουν τώρα.
Η κατάλληλη κυβέρνηση δεν θα ‘ναι ούτε “δεξιά”, ούτε “αριστερά”. Θα ‘ναι πολίτες μορφωμένοι, με οικονομική σκέψη, κατάλληλοι για ευθύνες και ηγεσία, απαλλαγμένοι πλήρως από την παλιά νοοτροπία του βολέματος και έτοιμοι να συγκρουστούν με τους μεγαλοκαρχαρίες για να διεκδικήσουν τα χρήματα που ανήκουν στην Ελλάδα κι όχι στον κάθε εφοπλιστή. Μόνο τότε θα πάρουμε ξανά την οικονομία στα δικά μας χέρια, να ξέρουμε τι παράγει η ελληνική γη, τι υπηρεσίες μπορούν να αναπτυχθούν, τι εισάγουμε, τι εξάγουμε κ ποίες είναι οι κατάλληλες κινήσεις για να αναπτυχθεί η οικονομία και γιατί όχι, να γίνουμε μια μεγάλη οικονομική δύναμη. Η Ελλάδα είναι πλούσια, γι’ αυτό την ζητάνε για αποικία τους. Στο εξωτερικό ξετρελαίνονται για τη φέτα μας, το κρασί, το γιαούρτι, τα γλυκά του κουταλιού κ άλλα προϊόντα που παράγει άφθονα η γη μας. Θέλουν όλα αυτά να γίνουν δικά τους, δωρεάν. Θέλουν την θάλασσά μας, τον ήλιο, την ζεστασιά της ελληνικής ψυχής. Ότι ξέρουμε να διαθέτουμε αυτό και θα “πουλήσουμε”! Όχι μόνο για να ξεπληρώσουμε αλλά και για να θησαυρίσουμε εμείς.
Ήρθε η ώρα να κυβερνήσουμε ορθά, να παράγουμε, να δουλέψουμε και να ανταμειφτούμε. Ποιος είπε ότι δεν έχουμε δυνατά μυαλά? Υπάρχουν Έλληνες σ’ όλες τις μεγάλες επιστημονικές κοινότητες του κόσμου. Αν είχαμε εμείς τις υποδομές για έρευνα κανείς δεν φαντάζεται πόσα φάρμακα θα ανακαλύπταμε, πόσες νέες απαντήσεις στη φυσική, πόσες νέες τεχνολογίες. Το μυαλό του Έλληνα από την αρχαιότητα έδειχνε τα μεγαλύτερα σημάδια ανάπτυξης και τεχνολογίας. Όταν ο Έλληνας ανακάλυπτε το μηχανισμό των Αντικυθήρων, η Γερμανία που τώρα το παίζει εξουσία, πάλευε με τους λύκους.
“Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία, πώς η ιστορία γίνεται σιωπή, τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο, συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω,τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί”, Μητροπάνος.
