Hitchcock (Χίτσκοκ)

«Hitchcock»,  γνωστός και ως «μετρ της αγωνίας»! Το αποψινό κείμενο αφιερώνεται στην αυτοβιογραφική ταινία «Hitchcock» που άρχισε να προβάλλεται στη χώρα μας πριν από δύο μέρες και διηγείται τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν το 1960 στη ζωή τού παγκοσμίως αναγνωρισμένου κινηματογραφιστή Hitchcock, και συγκεκριμένα την περίοδο που γυρίστηκε το αριστουργηματικό «Ψυχώ». Πρωταγωνιστούν οι Anthony Hopkins (Alfred Hitchcock), Scarlet Johansson (Janet Leigh) και Helen Miller (Alma Reville).

Η ιστορία τοποθετεί το θεατή σε μια περίοδο που ο μεγάλος τότε σε ηλικία σκηνοθέτης είναι ήδη αναγνωρισμένος και το όνομα του είναι ταυτισμένο με την επιτυχία. Τότε, στερούμενος από φαντασία και προσπαθώντας να ανακτήσει την παλιά του δημιουργικότητα, αποφασίζει να μεταφέρει το μυθιστόρημα τρόμου «Ψυχώ-Psycho» στη μεγάλη οθόνη. Ο κοινωνικός περίγυρος αποδοκιμάζει αμέσως αυτή τη σκέψη και ο προβληματισμένος Hitchcock δέχεται «πυρά» από παντού για αυτή τη ριψοκίνδυνη ενέργεια. Στη συνέχεια, η ένταση που αναπτύσσεται στο γάμο του, σε συνδυασμό με όλα τα πάθη, τις ανησυχίες και τις εμμονές από τα οποία βασανίζεται, τον αποσυντονίζουν και η «γέννηση» της ταινίας που τόσο ποθεί καθυστερεί αρκετά. Το τέλος, όπως είναι γνωστό, αποτελεί θρίαμβο για την οικογένεια Hitchcock, που έχοντας αναθερμάνει τη μεταξύ τους σχέση, καταφέρνουν να δώσουν ομαδικά «πνοή» στην ταινία. Τελικά πείθουν τους παραγωγούς, ιδιοκτήτες θεάτρων και τα μέσα, πως η ταινία είναι κατάλληλη για προβολή, παρά τις κριτικές που δέχεται για το γυμνό και τη βία που εμπεριέχει.  Έτσι, οι προβολές αρχίζουν και σύντομα το «Ψυχώ» αναγνωρίζεται ως το καλύτερο πιθανώς έργο τού δημιουργού Hitchcock.

Η ταινία προσπαθεί να προσεγγίσει τον απαιτητικό και ζόρικο χαρακτήρα τού Hitchcock, παρουσιάζοντας τις εκρήξεις συναισθημάτων του, την υπεροψία και τις εμμονές του, τα οποία μόνο η σύζυγός του ανέχεται υπομονετικά και με τον τρόπο της τον βοηθά να τα αντιμετωπίσει. Εξάλλου, δεν είναι λίγες οι φορές που η ταινία επικεντρώνεται στο χαρακτήρα της Alma και στο κατά πόσο τελικά η συνεργασία της συνέβαλε στη δόξα που κέρδισαν οι ταινίες του Hitchcock.

Παρά τις μεγάλες προσδοκίες της ταινίας, η τελική παρουσίαση δεν καταφέρνει να εμβαθύνει και να πλησιάσει το επίπεδο των ταινιών του ίδιου του Hitchcock, ενώ οι ερμηνείες των ηθοποιών (π.χ. Johansson) «ακροβατούν» πολλές φορές και μοιάζουν να περνάνε απαρατήρητες (π.χ. Jessica Biel). Σίγουρα όμως δεν παύει να αποτελεί ένα ενδιαφέρον, έξυπνο και διασκεδαστικό φιλμ που αξίζει της προσοχής ακόμα και από μη φανατικούς του Πατέρα των Θρίλερ.