Μετά από δύο χρόνια διακοπής, επιστρέφει και πάλι το πολυσυζητημένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που απαντά στο όνομα ενισχυτική διδασκαλία. Το εν λόγω πρόγραμμα καταργήθηκε την περίοδο που το ιδιωτικό φροντιστήριο άρχισε να αποτελεί αβάσταχτη δαπάνη για την ελληνική οικογένεια. Φυσικά και γίνεται λόγος για την περιβόητη περίοδο της οικονομικής κρίσης. Το υπουργείο παιδείας ανακοίνωσε ότι τον ερχόμενο μήνα ξεκινούν και πάλι τα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας σε όλα τα γυμνάσια της χώρας και από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο σε όλα τα λύκεια, προκειμένου να προετοιμάσει τους μαθητές κατάλληλα εν όψει των πανελλαδικών εξετάσεων.
Και σε αυτό το σημείο γεννάται ένα σημαντικό ερώτημα. Γιατί τέλος πάντων έπρεπε να μας ταλανίζει μια ”οικονομική κρίση” για να αξιοποιήσουμε το σχολείο και το-αναμφίβολα ανεκτίμητο υλικό του σωστά; Αφενός να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω τίποτα με τα φροντιστήρια όμως σε ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα το να γίνεις ακαδημαϊκός πολίτης κοστίζει τόσο ακριβά ενώ παρέχεται ”δωρεάν” εκπαίδευση; Ας κλείσω όμως εδώ αυτόν τον ατελέσφορο εσωτερικό μονόλογο και ας περάσω στα καθέκαστα.
Στο εν λόγω πρόγραμμα πρόκειται να τεθούν εν ενεργεία 7.000 καθηγητές-αναπληρωτές, οι οποίοι θα απασχολούνται τέσσερις φορές την εβδομάδα για ένα τρίωρο (4-7 μ.μ) στον σχολικό χώρο. Η νέα καινοτομία που θα εισαχθεί, είναι ότι οι συγκεκριμένοι καθηγητές θα αξιολογούνται επί καθημερινής βάσεως. Σαφώς και εάν κάποιο απογευματινό τμήμα υπολειτουργεί, δηλαδή οι μαθητές θα είναι λιγότεροι από πέντε θα συγχωνεύονται με κάποιο γειτονικό, και ο καθηγητής θα αποσύρεται.
Το υπουργείο παιδείας έχει ως στόχο όχι μόνο να καλύψει τις ”διαρροές” της παιδείας, αλλά και να απασχολήσει έναν μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών από την λίστα των αναπληρωτών. Η υπουργική απόφαση υπεγράφη επίσημα στις 21 Φεβρουαρίου, και όπως προβλέπει, η επιλογή των εκπαιδευτικών θα είναι άμεσα συνυφασμένη με την προϋπηρεσία τους. Ωστόσο η τελική απόφαση θα παρθεί από το γραφείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κάθε περιοχής.
Άλλοι λένε: ”καιρός ήταν”, άλλοι κουνάν αγανακτισμένα το κεφάλι. Θα καρποφορήσει άραγε η προσπάθεια αυτή; Προσωπικά σαν μαθητής και σαν ”αυριανός” ακαδημαϊκός πολίτης θεωρώ ότι η συμβολή του καθηγητή της δημόσιας εκπαίδευσης στην γνωστική και ηθικοπλαστική ανέλιξη του μαθητή, όχι μόνο θα γεφυρώσει το μεταξύ τους χάσμα αλλά και θα προχωρήσει την ελληνική παιδεία βήματα μπροστά.
Κλείνοντας να αναφέρω ότι η συμπρωτεύουσα ”Θεσσαλονίκη”, όχι μόνο δε συμπορεύεται, αλλά είναι πολλά βήματα μπροστά. Ήδη από τον Οκτώβριο του 2012 ο δήμος Θεσσαλονίκης διαθέτει τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας σε κάποια σχολεία της πόλης με εθελοντική πρωτοβουλία. Το μόνο που μένει όμως, είναι να δούμε πώς θα προχωρήσει το εγχείρημα αυτό από τον επόμενο κιόλας μήνα και να εξάγουμε τα δικά συμπεράσματά.
