Σχεδόν όλοι οι μαθητές περνούν το κατώφλι των φροντιστηρίων όσο πλησιάζουν προς τις πανελλαδικές εξετάσεις. Ξεκίνησε ως υποστηρικτικό μέσο του σχολείου και μετατράπηκε σε υποκατάστατο. Σχολείο και φροντιστήριο διδάσκουν οι ίδιες βαθμίδες, δηλαδή φιλόλογοι και ιστορικοί-αρχαιολόγοι. Οι καθηγητές δεν έχουν μεγάλες διαφορές, καθώς η πείρα αποκτιέται με τα χρόνια. Θα λέγαμε μονάχα πως οι καθηγητές του φροντιστηρίου επικεντρώνονται στις εξετάσεις, καθώς οι μαθητές πηγαίνουν με σκοπό την επιτυχία στις εξετάσεις. Ξεκίνησαν δειλά-δειλά με μαθητές Γ’ λυκείου, αλλά όσο περνούν τα χρόνια κατεβαίνουν οι τάξεις… Μέχρι και στο δημοτικό κάνουν πλέον φροντιστήριο. Λες και πρέπει το παιδί μας να είναι άριστο σε όλα, οπότε τις ώρες του παιχνιδιού να κάνει μαθήματα. Στο γυμνάσιο ευτυχώς τα πράγματα είναι ακόμα πιο χαλαρά. Συναντάμε φροντιστηριακές τάξεις για τα μαθηματικά και τα αρχαία, μαθήματα δηλαδή με την περισσότερη δυσκολία. Φροντιστήριο δεν είναι μόνο ένας οργανωμένος χώρος, αλλά και οι καθηγητές που κάνουν ιδιαίτερα στα σπίτια των μαθητών. Έγινε θα λέγαμε μόδα κι αν δεν πηγαίνεις φροντιστήριο στιγματίζεσαι κι από πάνω!
Η γενιά μας δεν πρόλαβε τόσο έντονα τη μόδα του φροντιστηρίου σε όλες τις σχολικές τάξεις. Δεν είχε πιάσει ακόμα η φρενίτιδα να πηγαίνουν από το γυμνάσιο και να ξημεροβραδιάζονται. Πήγαιναν συνήθως μετά τον Μάιο με σκοπό να γράψουν στις εξετάσεις του Ιουνίου. Τώρα είμαστε στην εποχή που ο μαθητής ζει μέσα σε τέσσερις τοίχους. Την μισή ημέρα στο σχολείο και την άλλη μισή στο φροντιστήριο. Ας υπολογίσουμε το ωράριο του:
- 8-2 σχολείο
- 2-4 Αγγλικά
- 4-6 Γαλλικά
- 6-8 Κιθάρα, Ποδόσφαιρο
- 8-10 Φροντιστήριο
- 10-ξημερώματα Διάβασμα
Όπως είδατε μια τυπική μέρα αφότου γυρίσει στις 10 σπίτι του, είναι ώρα να διαβάσει, να λύσει τις ασκήσεις του σχολείου και του φροντιστηρίου, να φάει, να πλυθεί και αν του μείνει χρόνος να ρίξει και έναν υπνάκο! Δηλαδή με το να πηγαίνει σε τόσα φροντιστήρια μετά είναι πολύ αποδοτικό να διαβάζει μεσάνυχτα; Είδαμε πολλούς τέτοιους μαθητές να μην αποδίδουν στα τελικά αποτελέσματα καθώς στο εξαντλητικό διάβασμα δεν σου μένει τίποτα την άλλη μέρα. Όλος ο κόπος τους και οι ατελείωτες ώρες πάνε τελικά χαμένες. Μην ξεχνάμε πως και τα μαθήματα ξένων γλωσσών φροντιστήρια είναι. Άλλωστε αυτή η λέξη είναι ελληνικότατη! Στις υπόλοιπες χώρες οι μαθητές τα κάνουν όλα μέσα στο σχολείο συν το διάβασμά τους. Όταν γυρνούν σπίτι (ταϊσμένοι) έχουν καθαρό ελεύθερο χρόνο. Λέμε την νέα γενιά ως ακαλλιέργητη, αδιάφορη για τα πάντα. Άραγε μετά από τόσες ώρες μελέτης και μηδενικού ελεύθερου χρόνου, θα μπορούσε κάποιος να πάρει και ένα βιβλίο πεζογραφίας; Το μόνο που καταφέρνει το σύστημα είναι να τους κάνει να μισούν κάθε βιβλίο.
Μην ξεχνάμε πως οι μαθητές δεν είναι μαριονέτες αλλά άνθρωποι, που έχουν κάποια όρια αντοχής και χρειάζονται κάποιες ώρες ηρεμίας. Το τρίπτυχο 8 ώρες δουλειά-8 ώρες ξεκούραση-8 ώρες ύπνου για αυτούς είναι ανύπαρκτο! Είναι ντροπή και του συστήματος φυσικά, αλλά και των γονιών να πιέζουν τόσο πολύ τους μαθητές με αποτέλεσμα αρκετοί να καταλήγουν σε φάρμακα για αύξηση ενέργειας. Αν τα παίρνουν από τώρα μετά στην εργασιακή ζωή τους τί θα κάνουν;
Και ποιος δημιούργησε τα φροντιστήρια; Αρχικά ο ζήλος των γονιών να αριστεύσει το παιδί τους στις πανελλήνιες εξετάσεις. Αργότερα προεκτάθηκε στις εξετάσεις του Ιουνίου και σήμερα έχει πλέον αντικαταστήσει την Γ’ Λυκείου. Από τον Μάρτη και μετά η σχολική τάξη ερημώνει. Το φροντιστήριο βολεύει τους σχολικούς καθηγητές. Ξέρουν πως όση ύλη δεν βγάλουν θα την καλύψει το φροντιστήριο. Επαναπαύτηκαν για να μην κουράζονται. Γιατί η διδασκαλία είναι από τα πιο δύσκολα επαγγέλματα. Οι γονείς λόγω της οικονομικής κρίσης άρχισαν να δυσανασχετούν με τα φροντιστήρια καθώς πλέον δεν υπάρχουν τόσα χρήματα. Αλλά πώς πείθεις τους σχολικούς καθηγητές να κάνουν σωστά τη δουλειά που υπηρετούν; Μερικοί όντως δίνουν το 100% στην τάξη και οι μαθητές πετάνε. Μα θέλουμε χρόνια να τους μεταπείσουμε όλους…
Ανήκω κι εγώ στον κλάδο των καθηγητών. Κάποιοι από εμάς θα δουλέψουν σε σχολεία, κάποιοι σε φροντιστήρια, κάποιοι σε ιδιαίτερα. Όλοι θέλουμε μια αξιοπρεπή δουλειά για να ζήσουμε. Αν καταργηθούν τα φροντιστήρια θα έχουμε ακόμα περισσότερη ανεργία, καθώς δεν θα μπορούμε να απορροφηθούμε όλοι, βρισκόμενοι ήδη σε μια τέτοια περίοδο που οι θέσεις λιγοστεύουν. Σκοπός είναι όπου κι αν εργάζονται οι καθηγητές να δίνουν το 100% στους μαθητές και να μην ξεχνούν την αποστολή και τους όρκους τους στη μετάδοση της γνώσης.