Η ιστορία της…φωτογραφικής μηχανής

Είναι γνωστό πως η φωτογραφία αποτελεί πλέον ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης εποχής καθώς κυριαρχεί τόσο στο διαδίκτυο και τα περιοδικά, όσο και στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων που απαθανατίζουν διάφορες στιγμές τους. Το όργανο με το οποίο επιτυγχάνεται μία πετυχημένη (ή και μη) φωτογραφία είναι η φωτογραφική μηχανή, η οποία πραγματοποιεί ένα μεγάλο ταξίδι στο χρόνο. Αν κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν και μεταφερθούμε κάπου στον 4ο π.Χ αιώνα, θα ακούσουμε τον Αριστοτέλη να χαρακτηρίζει την πρώτη φωτογραφική μηχανή ως camera obscura και να την περιγράφει ως ένα μαύρο κουτί που στις δύο του άκρες διαθέτει μια γυαλιστερή επιφάνεια και μία μικρή οπή αντίστοιχα. Σε εκείνο το κατασκεύασμα, το φως διαδιδόταν διαμέσου της οπής και σχημάτιζε τα είδωλα των αντικειμένων που βρίσκονταν έξω από το κουτί στην επιφάνεια του. Πολλοί ακόμα ερευνητές ασχολήθηκαν με την ανάλογη συσκευή για αρκετούς αιώνες και, μάλιστα, ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα ήταν η επινόηση της εστίασης της εικόνας (το σημερινό “ζουμ”) από τον Ντάνιελ Σβέντερ (Daniel Schwenter) το 1636.

Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, τα πειράματα σχετικά με τα φωτοευαίσθητα υλικά άρχισαν να υλοποιούνται από τον Γιόχαν Χάινριχ Σούλτσε (Johann Heinrich Schulze), ο οποίος ανακάλυψε πως το φως μπορεί να αποτυπωθεί σε ένα φωτοευαισθητοποιημένο χαρτί από άλατα αργύρου. Ωστόσο, ο Γάλλος ερευνητής Νικηφόρος Νιέπς ήταν αυτός που πέτυχε να αποτυπώσει την πρώτη χημική φωτογραφία το 1826 και η διαδικασία που ακολούθησε ήταν να την εκθέσει στον ήλιο γιά οκτώ ώρες. Η μέθοδος του Νιέπς τελειοποιήθηκε με την επινόηση μίας άλλης μεθόδου, της νταγκεροτυπίας, με τη βοήθεια της οποίας δημιουργήθηκε η βάση για την παραγωγή θετικών φωτογραφιών με τεχνική παρεμφερή αυτής των σύγχρονων μηχανών Πολαρόιντ.

Το επόμενο βήμα για την ανάπτυξη της φωτογραφικής μηχανής έγινε από τον Τζόρτζ Ίστμαν (George Eastman) το 1888, ο οποίος ανακάλυψε το φιλμ σε ρολό και στη συνέχεια κατασκεύασε την πρώτη φωτογραφική μηχανή σε στυλ κουτί (box camera). Η συγκεκριμένη μηχανή ονομάστηκε Kodak και χαρακτηριζόταν από μικρές διαστάσεις και βάρος (περίπου ενός κιλού). Λόγω του φωτοευαίσθητου χαρτιού που ήταν φορτωμένο πάνω της μπορούσαν να αποτυπωθούν ένας μεγάλος αριθμός φωτογραφιών οι οποίες μπορούσαν να τυπωθούν από το εργοστάσιο Κodak. Παρόλο που οι πρώτες φωτογραφίες ήταν ασπρόμαυρες, με την πάροδο του χρόνου πραγματοποιήθηκαν διάφορα πειράματα που στόχευαν στην απόκτηση της τεχνικής της έγχρωμης φωτογραφίας. Εν τέλει η απόπειρα αυτή επιτεύχθηκε από τον James Clerk Maxwell το 1861 και η πρώτη φωτογραφία χρώματος έγινε πραγματικότητα. Τα έγχρωμα πλέον φιλμ χωρίζονται σε έγχρωμα θετικά και έγχρωμα αρνητικά.

Αν μεταφερθούμε στην τεχνολογία του παρόντος, θα συναντήσουμε μια από τις σημαντικότερες εξελίξεις της ιστορίας της φωτογραφίας, την ψηφιακή φωτογραφία. Η πρώτη ψηφιακή μηχανή έκανε την εμφάνισή της το 1990. Σε αυτού του είδους τις φωτογραφίες δε χρησιμοποιείται το χημικό φιλμ αλλά φωτοευαίσθητοι αισθητήρες, οι οποίοι αποτελούνται από μικροσκοπικά εικονοστοιχεία που βοηθούν στην ανάλυση της εικόνας. Ένας αριθμός πληροφοριών μεταφέρεται στα κυκλώματα της φωτογραφικής μηχανής όπου γίνεται η επεξεργασία και αποθήκευση της εικόνας σε αναγνωρίσιμη μορφή. Για την αποθήκευση των φωτογραφιών υπάρχουν και οι κάρτες μνήμης που μπορούν να αφαιρεθούν από τη μηχανή και να μεταφέρουν το αποθηκευμένο υλικό σε άλλες φωτογραφικές μηχανές ή υπολογιστές.

Μπορεί η εξιστόρηση της ιστορίας της φωτογραφικής μηχανής να τελειώνει κάπου εδώ αλλά είναι βέβαιο πως το ταξίδι στον ψηφιακό -πλέον- αυτό χώρο δε σταματάει σ’αυτό το σημείο καθώς η τεχνολογία δεν παύει να εξελίσσεται. Καλή συνέχεια λοιπόν…