Η απάτη της ομοιοπαθητικής ιατρικής

Ένας μεγάλος αριθμός σύγχρονων, συχνά μορφωμένων ατόμων, παρά τα θαύματα της κλασσικής ιατρικής εξακολουθεί να ασπάζεται κομπογιανίτικες μεθόδους, όπως αυτή της ομοιοπαθητικής ιατρικής. Την εμπιστεύονται ακόμα και για τη “θεραπεία” των ανήλικων παιδιών τους!

Για να κατανοηθεί το μέγεθος της απάτης πρέπει να γνωστοποιηθούν στο ευρύ κοινό απλουστευμένες, ορισμένες από τις βασικές αρχές της ομοιοπαθητικής “ιατρικής”.

Κανόνας των ομοίων
Σύμφωνα με αυτήν την αρχή η ομοιοπαθητική υποστηρίζει ότι για να θεραπεύσει ένα σύμπτωμα (πχ βήχα) πρέπει να χρησιμοποιήσει μια ουσία η οποία αν χορηγηθεί στον υγιή θα προκαλέσει… βήχα!

Δυναμοποίηση
Σύμφωνα με τη δυναμοποίηση, όσο περισσότερο αραιώνεις και κατ’ όπιν ανακινείς μια ουσία, τόσο δυνατότερη αυτή γίνεται. Πως γίνεται τώρα αυτή η αραίωση; Παίρνεις μια σταγόνα δραστικής ουσίας και τη ρίχνεις μέσα σε ένα ποτήρι νερό, κατ’ όπιν το ανακατεύεις. Από το παραχθέν μείγμα παίρνεις μια σταγόνα την ξαναρίχνεις σε ένα ποτήρει την ξανακουνάς. Ακολουθείς την ίδια διαδικασία μέχρι και 200 φορές! Όσες περισσότερες φορές επαναλαμβάνεις την διαδικασία τόσο δραστικότερο (σύμφωνα με την ομοιοπαθητική πάντα), το φάρμακο γίνεται! Είναι απόλυτα κατανοητό πως με ούτε ένα μόριο της αρχικής δραστικής ουσίας παρόν στο τελικό παρασκεύασμα, είναι αδύνατο να υπάρχει οποιασδήποτε μορφής δράση, θεραπεία, παρενέργεια στο λήπτη – ασθενή.

Κατάλληλο φάρμακο
Σύμφωνα με αυτήν την αρχή ο “γιατρός” δίνει ένα “φάρμακο” που του φαίνεται ότι ταιριάζει στο σύμπτωμα του τάδε ασθενή. Αν δεν ακολουθήσει θεραπεία, δοκιμάζεται άλλο φάρμακο και κατ’ όπιν άλλο επ αόριστο. Αν ο ασθενής στο μεταξύ θεραπευτεί, όλα τα εύσημα αποδίδονται στη “θαυματουργό” ομοιοπαθητική, αν δεν ακολουθήσει θεραπεία και ο ασθενής παραμείνει στάσιμος, χειροτερέψει, ή ακόμα και πεθάνει υπάρχει εξήγηση! Απλά ο ομοιοπαθητικός δεν κατάφερε να βρει το συγκεκριμένο φάρμακο..

Τι γίνεται τώρα με όσους πίνουν κρασί στο όνομα της ομοιοπαθητικής; Πώς κατάφεραν ορισμένοι να απαλλαγούν από διάφορα ενοχλήματα που είχαν;
Η κλασσική ιατρική έχει την εξήγηση και για αυτό. Ή “θεράπευσαν” με την ομοιοπαθητική μια κυκλική νόσο (νόσο δηλαδή που υποχωρεί μόνη της μόλις ολοκληρώσει τον κύκλο της), ή απλά πρόκειται για αυθυποβολή…

Την επόμενη φορά που θα ακούσετε για κάποιον που “θεραπεύτηκε” από την ομοιοπαθητική, θα ξέρετε ότι κάτι τέτοιο είναι θεωρητικά και πρακτικά αδύνατο… μπορείτε να ξεκαρδιστείτε στα γέλια ελεύθερα…