Ο εμφύλιος πόλεμος στην Συρία και την Αίγυπτο δείχνει το σκληρό πρόσωπό του στον ντόπιο πληθυσμό. Αδέρφια σκοτώνονται μεταξύ τους λόγω ότι υποστηρίζουν διαφορετικές θρησκευτικές και πολιτικές πεποιθήσεις. Η πρόσφατη ρίψη χημικών στα περίχωρα της Δαμασκού δείχνει το απάνθρωπο πρόσωπο της δίψας για εξουσία. Η Συριακή κυβέρνηση για να επιδείξει την δύναμή της, έριξε χημικά όπλα με νευροπαραλητικές ουσίες στους ίδιους τους πολίτες της. Το αποτέλεσμα ήταν πάνω από 1.000 νεκροί, άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Άνθρωποι ξαπλωμένοι στα πατώματα των νοσοκομείων με σπασμούς και άλλα σοβαρά αντίκτυπα που θα φανούν μακροπρόθεσμα στον οργανισμό τους.
Τα “μεγάλα κεφάλια” που κινούν τον πόλεμο δεν βγαίνουν έξω να πολεμήσουν, αλλά υποκινούν την εμφύλια σύρραξη μέσα από τα στρατηγεία τους. Καλύπτονται πίσω από θρησκευτικό αίσθημα για να βάζουν συγγενείς να αλληλοσκοτώνονται ώστε να βρίσκονται εκείνοι στην εξουσία. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν μεταναστεύσει, έχουν βομβαρδιστεί τα σπίτια τους, ενώ αρκετοί συγγενείς και φίλοι έχουν ήδη αποβιώσει. Οι μεγάλες χώρες στα λόγια λένε ότι θα βοηθήσουν να τερματιστεί αυτό το λουτρό αίματος, όμως οι πράξεις τους μένουν στα λόγια.
Η Αίγυπτος βούτηξε στο αίμα τους πολίτες της για να ανατραπεί ο πρόεδρος Μουμπάρακ. Ανεβαίνοντας ο στρατός στην εξουσία η κατάσταση δεν καλυτέρευσε. Αντιθέτως συνεχίστηκαν οι σφαγές ανάμεσα στους ίδιους κατοίκους. Ακόμα και μια ειρηνική διαδήλωση καταλήγει σε αιματοχυσία, υπό την άσβεστη δίψα για εξουσία. Αυτή η μεγάλη κακή επιθυμία του ανθρώπου: η εξουσία. Βάζει τους λαούς να θυσιάζονται προς τιμή του “εκλεκτού”. Ο λαός οφείλει να γίνει ανεξάρτητος, όχι υποχείριο του έκαστου φιλόδοξου δικτάτορα. Γιατί παρόλο που κάποιοι εκλέγονται με δημόσια ψηφοφορία, μετατρέπονται σε δικτάτορες. Το “πλοίο της ειρήνης” (boat of peace) πριν λίγες μέρες άραξε στο λιμάνι του Πειραιά και το φετινό μήνυμά του ήταν Ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο. Για μια Μεσόγειο δίχως πολέμους, δίχως ξεριζωμένους πρόσφυγες.
Ο πόλεμος όμως είναι μια πανάρχαιη τακτική των λαών. Κυριεύοντας ο ένας τα εδάφη του άλλου, έχουμε τα σημερινά σύνορα των κρατών. Ο πόλεμος ποτέ δεν σταματά. Κάθε χρονιά θα έχουμε έναν μεγάλο πόλεμο, μεταξύ διαφορετικών κρατών ή εμφύλιο. Η Ελλάδα έχει πληγεί αρκετές φορές από πολέμους. Αρχικά ο Ελλαδικός χώρος κατοικήθηκε από τους Δωριείς, τους Ίωνες, τους Αχαιούς και τους Αιολείς. Έπειτα έχουμε την Ρωμαϊκή κατάκτηση, την Οθωμανική κατάκτηση και στην νεότερη ιστορία τους Παγκόσμιους πολέμους και την Μικρασιατική καταστροφή. Είναι μερικοί από τους κύριους πολέμους που έπληξαν τον Ελλαδικό χώρο. Ακόμα και η σημερινή διαμόρφωση των πόλεων μας είναι αποτέλεσμα των πολέμων ανάμεσα στα φύλα των Ελλήνων που αναφέραμε παραπάνω.
Ο πόλεμος δεν θα σταματήσει εάν δεν σταματήσει η επιθυμία του ανθρώπου για εξουσία.
Το έργο του Αριστοφάνη “Ειρήνη” είναι πάντα επίκαιρο και μια καλή ευκαιρία να το διαβάσουν οι υποκινητές των πολέμων. Ίσως τότε γίνει ο κόσμος περισσότερο ειρηνικός…
