Με αφορμή την δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι ήρθε στο προσκήνιο το θέμα της βίας, καθώς η Ελλάδα στο παρελθόν έχει πληγεί από εμφύλιο πόλεμο και δικτατορία. Η βία δεν είναι μόνο σωματική αλλά και λεκτική. Λεκτική βία σημαίνει να σε μειώνει κάποιος ως προσωπικότητα, να σε εξευτελίζει, να σε αναγκάζει σε πράξεις ταπεινωτικές. Συμβαίνει κυρίως στα σχολεία, μέσα στις οικογένειες αλλά και στον εργασιακό χώρο. Τα σχολεία είναι ο πρώτος κύριος χώρος που συναντούμε βία. Οι νέοι σε αυτή την ηλικία είναι αρκετά οξύθυμοι. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί τις ακραίες πράξεις τους. Η κύρια ευθύνη βαραίνει την οικογένεια, καθώς στην παιδική ηλικία όφειλαν να τους μάθουν την εγκράτεια και την σωστή κοινωνική συμπεριφορά. Η λεκτική βία στις νεαρές ηλικίες οδηγεί στην απομόνωση του ατόμου προκειμένου να προστατευτεί ή ακόμα και σε αυτοκτονία λόγω των πιέσεων που δέχεται.
Η βία μέσα στην οικογένεια δημιουργείται συνήθως από ένα αλκοολικό γονιό, συνήθως τον άντρα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις γυναικών να επιτίθενται στα παιδιά τους λεκτικά και σωματικά, λόγω της αδυναμίας τους να αντισταθούν σε αυτές. Αυτές οι εξάρσεις προκαλούνται ύστερα από μια προβληματική-δύσκολη μέρα ή την κακή συμπεριφορά του συζύγου. Η γυναίκα ψάχνει κάπου να ξεσπάσει και η εύκολη λύση είναι τα παιδιά. Απόδειξη είναι τα δεκάδες παιδιά που βρίσκονται στα ιδρύματα, τα οποία πήραν από τους γονείς επειδή κακοποιούνταν.
Η κοινωνική βία είναι η χειρότερη και η πιο ανεξέλεγκτη. Πυροδοτείται από μια τρέχουσα κατάσταση που ωθεί τους πολίτες στα όριά τους. Οι διαδηλώσεις μετατρέπονται σε εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των αστυνομικών και των γνωστών-άγνωστων που κάθε φορά καίνε ότι βρουν στο διάβα τους. Επωφελούμενοι τις διαδηλώσεις, εισχωρούν στο πλήθος, ώστε αργότερα να εξαπλωθούν καίγοντας και καταστρέφοντας περιουσίες. Ο όρος “γνωστοί-άγνωστοι” δημιουργήθηκε λόγω ότι αφορά συγκεκριμένους ανθρώπους που επιθυμούν να επικρατεί το χάος, μισούν την τάξη και την κοινωνική οργάνωση. Οι εξάρσεις βίας έχουν αυξηθεί λόγω της οικονομικής και πολιτικής κατάρρευσης. Οι πολίτες μην αντέχοντας άλλο την κατάρρευση προσπαθούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Μετά την πρόσφατη ανακοίνωση ότι ο δράστης της δολοφονίας ανήκε σε κοινοβουλευτικό κόμμα, οι πολίτες εξαγριωμένοι έβαζαν φωτιές στα γραφεία του πολιτικού κόμματος. Δεν είμαστε δικαστήριο να κρίνουμε ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός, ούτε αν το συγκεκριμένο κόμμα συνιστά εγκληματική οργάνωση. Η πολιτεία οφείλει να αυξήσει την δύναμη της αστυνομίας, ώστε να συλληφθούν τα αποκαλούμενα “τάγματα εφόδου” που εξολοθρεύουν μετανάστες αλλά και Έλληνες επειδή δεν έχουν τις ίδιες πολιτικές ιδεολογίες. Όποιος δεν συμφωνεί με εμάς, δεν είναι λύση να ασκούμε βία για να αλλάξει απόψεις. Αυτές οι πρακτικές φέρνουν στον νου άσχημες μνήμες από την δικτατορία. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα συμμορφωθούν. Το κράτος και η αστυνομία οφείλει πρώτα να συλλάβει αυτούς και έπειτα τους μετανάστες που ήρθαν στη χώρα μας για να επιβιώσουν. Η βία συνιστά κοινωνικό πρόβλημα και η εξάλειψή της επιτυγχάνεται μόνο με σωστή διαπαιδαγώγηση.