Το “όταν ο ήλιος…”, είναι ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαρή, που καταπιάνεται με μια σκοτεινή εποχή για την ελληνική ιστορία, την κατοχή. Αποφάσισα λοιπόν, να προτείνω το συγκεκριμένο βιβλίο λόγω την αμάθειας ή και της ημιμάθειας που επικρατεί στην χώρα μας. Ειδικότερα, αυτό που με προβληματίζει, είναι η έξαρση φαινομένων φασισμού και ναζισμού στην Ελλάδα, σε μια χώρα που πολέμησε αυτά τα φαινόμενα και έχυσε αίμα για την ελευθερία της.
Το βιβλίο καλύπτει χρονικά όλο το διάστημα από την επίθεση των Ιταλών ως την απελευθέρωση. Η Ζωή είναι δεκαέξι χρονών, μέλος μιας πενταμελούς οικογένειας που ζει στην Αθήνα. Παρέα με τους φίλους της και την αδερφή της, Θα παίξει, θα γελάσει, θα προσπαθήσει να καταλάβει, θα ελπίσει, θα κλάψει, θα ερωτευτεί και θα μεγαλώσει μέσα στην φρίκη του πολέμου, της πείνας, της εξαθλίωσης και του συνεχούς φόβου. Δεν θα παραμείνει όμως με χέρια σταυρωμένα όσο η Ελλάδα πολεμά για την ελευθερία της. Θα θελήσει και η ίδια να αγωνιστεί και να πολεμήσει με τα μέσα που διαθέτει. Και όταν τελικά θα έρθει η απελευθέρωση θα βγουν όλοι στους δρόμους να γιορτάσουν, μαζί τους και η εικοσάχρονη πλέον Ζωή.
Στο μυθιστόρημα υπάρχουν πολλές εναλλαγές συναισθημάτων. Όμως έτσι δεν είναι ο πόλεμος και γενικά η ζωή; Την μια στιγμή χαίρεσαι και την άλλη λυπάσαι. Μπορεί να φοβάσαι, να είσαι απεγνωσμένος, να απογοητεύεσαι, όλα γύρω σου να καταρρέουν αλλά πάντα μπορείς να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο. Έτσι και η Ζωή. Βρίσκεται σε μια ζοφερή για την Ελλάδα εποχή, όμως δεν παύει να είναι ένα κορίτσι δεκαέξι χρονών και να έχει τις ανάγκες που θα είχε οποιαδήποτε κοπέλα στην ηλικία της. Το βιβλίο είναι κατάλληλο για παιδιά από 12 ετών και πάνω, παρόλο που αναφέρεται σε μια τόσο σκοτεινή εποχή. Εξάλλου ορισμένες φορές τα παιδιά έχουν ανάγκη την αλήθεια,όσο σκληρή και αν είναι. Βέβαια, το “όταν ο ήλιος…” θα το απολαύσουν και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας καθώς αποτελεί ένα καλογραμμένο και ρεαλιστικό μυθιστόρημα το οποίο περιγράφει με “διακριτικότητα” μια τόσο βάναυση περίοδο της ελληνικής ιστορίας.