Χάνος – Γεια σου ρε Πρίγκιπα, τι νέα?
Παύλος – Γεια σου ρε Χάνο, τι χαμπάρια?
Χάνος – Καλά μωρέ!
Παύλος – Νέος φαίνεσαι, δεν σου το ΄χα.
Χάνος – Είμαι νέος!
Παύλος – Παντρεμένος?
Χάνος – Όχι λέφτερος!
Παύλος – Μπράβο αδερφέ, πώς και έτσι?
Χάνος – Το ‘χεις για δημοσιογράφος αλλά πως την είδες θα μου φας την δουλειά?
Παύλος – Εμ τι να πεθάνουμε στη ψάθα?
Χάνος – Τώρα? Ου να ‘ταν κι άλλοι!
Παύλος – Άντε και καλή τύχη μάγκες ε?
Χάνος – Για πες ρε Παύλο, γιατί και με τον δικό σου τον χαμό έγινε χαμός, κατηγορήσανε την φίλη σου, είπανε ότι το είχες σχεδιάσει, ότι σε σκότωσαν οι έμποροι, ότι είχες πάθει κατάθλιψη, ότι ασέλγησες σε μια πιτσιρίκα, χαμός! Τι έχεις να πεις για όλα αυτά?
Παύλος – Ναρκωτικά υπάρχουν πολλά η ηρωίνη όμως σκοτώνει.
Χάνος – Αυτό έχεις να πεις?
Παύλος – Ναι ρε φίλε αφού το έζησα.
Χάνος – Δηλαδή είχες πάθει στερητικό σύνδρομο.
Παύλος – Το στερητικό σύνδρομο στο σώμα δεν είναι θέμα, κρατάει κάτι ώρες, πονάς, χτυπιέσαι, το ξεπερνάς, το θέμα είναι το ψυχικό, εκεί σε χτυπάει η ηρωίνη και σε κολλάει στο τοίχο, σε πάει και σε φέρνει, σε ρίχνει και σε ανεβάζει, αυτό είναι το χειρότερο. Αυτό σε σκοτώνει αργά και σταθερά, σε τρώει. Σιγά, σιγά, σαν τον σκόρο, μόνο που εκείνη σου καταβροχθίζει την ψυχή. Λες είμαι καλά και ναι, το λες και το εννοείς, αλλά εκείνη παραφυλάει στη γωνιά, έχει ήδη τρυπώσει μέσα σου και σου τρώει τα σωθικά και αυτό το ξεχνάς αλλά εκείνη σαν την μαύρη ψυχή έχει κάνει συμφωνία με τον σατανά και τριγυρνά στα μουλωχτά μέχρι να βρει ακατάλληλο το έδαφος και να στη φέρει, και όταν έρχεται το βράδυ σου ρίχνει πισώπλατες μαχαιριές και εσύ αντέχεις, αντέχεις, αντέχεις αλλά για πόσο? Εκεί θέλει μαγκιά.
Χάνος – Εσύ δεν την είχες?
Παύλος – Πως, ακόμα την έχω αλλά το θέμα είναι ότι άμα λίγο ξεφύγεις και πεις έλα μωρέ δε βαριέσαι, μια δόση και τέλος, αυτό το τέλος δεν έρχεται ποτέ… το θέμα είναι να καταλάβεις ότι η ηρωίνη είναι θάνατος, άρα πρέπει να παλέψεις με νύχια και με δόντια για την ζωή. Κάποιοι λένε ο Παύλος και με ‘χουνε θεό, όχι ρε φίλε, δεν ήμουνα καλό παράδειγμα, η ζωή είναι πολύ σημαντική για να την σκορπάς στην πρέζα, η πρέζα σε κάνει σκουπίδι, από βασιλιά ζητιάνο και από άνθρωπο τρωκτικό, όχι φίλε, η πρέζα είναι το χειρότερο ναρκωτικό.
Χάνος – Από αυτά που λες ρε Παύλο δεν φαίνεται να αυτοκτόνησες!
Παύλος – Τι να το κάνεις, είναι το ίδιο και το αυτό, στον πόλεμο κρατάς όπλο, κρατάει και ο αντίπαλος αλλά το θέμα δεν είναι ποιος θα ρίξει πρώτος, το θέμα είναι ποιος θα βγει από κει ζωντανός, έτσι είναι και η ηρωίνη, άπαξ και της πεις καλημέρα τέλος, ψάχνεις να βρεις τον εαυτό, αλλού είναι το σώμα, αλλού η ψυχή, αλλού η σκέψη, όλα χαμένα και συ ακροβατείς στο κενό, όσοι γλιτώνουνε από αυτό το διάολο τι να πω… πραγματικά ο θεός είναι μαζί τους
Επόμενη συνέντευξη του χρόνου με τον Kόμη Δράκουλα!
