Νέο πρώτο χειμερινό συμβούλιο με άνω κάτω οι αγορές.
Άνω αγορές – Δόξα τω Θεώ, δουλέψαμε και εφέτος, άντε να χαλαρώσουμε τώρα παιδιά ευχαριστώ, να κανονίσουμε τις άδειές μας τώρα, να ξεκουραστούμε ή να πάμε καμιά εκδρομή όσοι κάναμε τις οικονομίες μας. Έχετε κανένα παράπονο? Όλα εντάξει? Σίγουρα ρε παιδιά?
Κάτω αγορές – Ταξιδάκι? Που να πας με αυτή την ακρίβεια! Με αυτή την κρίση. Είναι όλα πανάκριβα!
Άνω αγορές – Μπα! Όλα τζάμπα είναι!
Κάτω αγορές – Μας καταντήσανε επαίτες, πλήρωνε, πλήρωνε, δεν έχουμε ούτε για να φάμε!
Άνω αγορές – Τι πλήρωσες τώρα τελευταία? Πλήρωσες τον ένφια?
Κάτω αγορές – Όχι
Άνω αγορές – Τη ΔΕΗ?
Κάτω αγορές – Ούτε
Άνω αγορές – Ενοίκιο;
Κάτω αγορές – Μένω με τους δικούς μου.
Άνω αγορές – Ασφάλεια και σήμα αυτοκινήτων?
Κάτω αγορές – Όχι αφού δεν παίζει μία. Έχω και τα δάνεια.
Άνω αγορές – Οι συνεργάτες σου πήραν το μερίδιό τους?
Κάτω αγορές – Τους υπαλλήλους; Δεν έχω, είναι οικογενειακή επιχείρηση.
Άνω αγορές – Δεν εργάζονται;.. Πληρώθηκαν;
Κάτω αγορές – Όχι
Χάνος Ρέγγας – Α εντάξει, καλό κλείσιμο…!
Νίκος Καζαντζάκης, ασκητική
Η προετοιμασία… λίγα από πρώτο χρέος… λίγα από δεύτερο.
α) ο νους του ανθρώπου φαινόμενα μονάχα μπορεί να συλλάβει, ποτέ την ουσία.
β) κι όχι όλα τα φαινόμενα, παρά μονάχα τα φαινόμενα τούτα της ύλης, παρά μονάχα τους μεταξύ τους συνειρμούς.
γ) κι οι συνειρμοί τούτοι δεν είναι πραγματικοί, ανεξάρτητοι από τον άνθρωπο. Είναι και αυτοί γεννήματα του ανθρώπου.
ε) και δεν είναι οι μόνοι δυνατοί ανθρώπινοι, παρά μονάχα οι πιο βολικοί για τις πραχτικές και νοητικές του ανάγκες.
…Μια προσταγή μέσα μου:
– Σκάψε! Τί βλέπεις;
– Ανθρώπους και πουλιά, νερά και πέτρες!
– Σκάψε ακόμα! Τί βλέπεις;
– Δε βλέπω τίποτα! Νύχτα βουβή, πηχτή σα θάνατος. Θα’ ναι ο θάνατος.
– Σκάψε ακόμα!
– Αχ! Δεν μπορώ να διαπεράσω το σκοτεινό μεσότοιχο! Φωνές γρικώ και κλάματα, φτερά γρικώ στον άλλον όχτο!
– Μην κλαίς! Δεν είναι στον άλλο όχτο! Οι φωνές, τα κλάματα και τα φτερά είναι η καρδιά σου!