Οι εκλογές πλησιάζουν. Φέτος αποφάσισα πέραν του και δικαιώματος αλλά και της υποχρέωσης που λέγεται ψήφος να κάνω μια μικρή περιπλάνηση στο θαυμαστό κόσμο των κομμάτων. Φυσικά δεν θα ασχοληθώ με τα κόμματα που ήδη καταφέρνουν να ξεγελάσουν πολύ κόσμο καθώς αυτά ήδη έχουν εκπληρώσει τον βασικό τους στόχο αλλά σε μερικά από τα 46 (απο)κόμματα-θησαυροί που δεν είχαν μέχρι τώρα την ευκαιρία.
Ένωση Κεντρώων
Ο Βασίλης Λεβέντης διεκδικεί την ψήφο μας από το 1992 φτάνοντας στο εκπληκτικό ποσοστό του 1,4% (ευρωεκλογές 1994). Η αλήθεια είναι πως αν είχαμε λίγο χιούμορ εδώ και πολλά ο πρόεδρος της ένωσης κεντρώων θα είχε εκλεγεί στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ο λόγος είναι ξεκάθαρος. Ακόμα και αν δεν υπολογίσουμε την πολιτική πορεία και που είναι εφάμιλλη αυτής του Γιώργου Παπανδρέου – ίσως και μεγαλύτερη με δεδομένο ότι δεν είχε το πλεονέκτημα του ονόματος – δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την συμβολή του στην ελληνική τηλεόραση. Αναφέρομαι στο μοναδικό Κανάλι 67 το οποίο ήταν το αμάλγαμα του ελληνικού tv και το οποίο βίαια κλείστηκε χαρίζοντας μας ως κύκνειο άσμα την τελευταία εκπομπή που όλοι έχουμε απολαύσει στο διαδίκτυο με την οποία μας προβλημάτισε για το πολιτικό γίγνεσθαι. Ιδεολογικά δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην συμφωνεί με τον βενιζελισμό και τον Γεώργιο Παπανδρέου ως προοδευτική κεντρώα κοσμοθεωρία, μια θεωρία που εφαρμόστηκε πριν 100 περίπου χρόνια με μεγάλη επιτυχία άρα γιατί όχι και σήμερα;
Κοινωνία
Εκτός από τους συνεχιστές του Βενιζέλου και του Παπανδρέου του πρώτου, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στους συνεχιστές του Καποδίστρια και αυτό γιατί οι αγωνιστές της “Κοινωνίας” ανεβάζουν τον πήχη ακόμη περισσότερο. Πρότυπό τους είναι η εφαρμογή μιας πολιτικής που εμφανίστηκε περίπου 200 χρόνια πριν. Πρακτικά το ίδιο παλιά με τον ελληνικό κράτος. Αν δεν σας έπεισε αυτό δεν ξέρω τι θα το καταφέρει. Παρ’ όλα αυτά, θα συνεχίσω. Βασική αρχή του κόμματος, που πρέπει να βρίσκεται σε συνεχές hangover (αλλιώς τίποτα δεν βγάζει νόημα), είναι η καταγγελία των πολιτικών που όλα αυτά τα χρόνια συνεργάστηκαν με τον διάβολο. Προφανώς δεν είναι σχήμα λόγου. Άλλωστε η πολιτική και οικονομική παρακμή δεν θα μπορούσε να αιτιολογηθεί με άλλον τρόπο. Η αδιαφορία των πολιτών, το πελατειακό κράτος, η πολιτισμική παρακμή, η μη παραγωγικότητα του δημοσίου, η κυριαρχία της γραφειοκρατίας, η μεγάλη φοροδιαφυγή, η μείωση του ΑΕΠ της χώρας, ο υπερβολικός κρατισμός είναι απλά δύσκολες έννοιες που καμία σχέση με έχουν με το υπερπέραν και εξ αρχής απορρίπτονται. Και καλά κάνουν. Ας μην ξεχνάμε ότι και ο Χάρρυ Πότερ που είχε σχέση με μάγους (και κατ’ επέκταση με το υπερφυσικό) έκανε μεγάλη επιτυχία.
ΛΑ.Ο.Σ.
Το κόμμα αυτό είναι ότι πιο vintage έχει να παρουσιάσει η ελληνική πολιτική σκηνή. Οι σπάνιες πλέον εμφανίσεις του αρχηγού και κατά δική του ομολογία μοντέλου προκαλούν νοσταλγία κυρίως επειδή όταν το κόμμα αυτό βρισκόταν στην Βουλή μας προσέφερε μοναδικές στιγμές γέλιου. Πλέον και με τη χρυσή αυγή στην Βουλή αναπολούμε τον Γιώργο Καρατζαφέρη με τους ημι-φασίστες από τους οποίους μερικοί στο κάλεσμα του μεγάλου ηγέτη Αντώνη Σαμαρά εκδημοκρατίστηκαν και εισχώρησαν στην Νέα Δημοκρατία (κάποιοι κακοπροαίρετοι θα πουν ότι το έκαναν για την “καρέκλα”. Προφανώς και είναι ψέμα για αυτό δεν το σκέφτομαι καν). Ψηφίστε λοιπόν ξανά Γιώργο Καρατζαφέρη που εκφράζει την γνήσια-και πάνω από όλα δημοκρατική-δεξιά (όχι σαν την χρυσή αυγή). Δώστε του δύναμη να κάνει ό,τι και πριν. Απολύτως τίποτα.
Ανεξάρτητη Ανανεωτική Αριστερά, Ανανεωτική Δεξιά, Ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, Ανανεωτική Νέα Δημοκρατία, Όχι στον Πόλεμο, Κόμμα Επιχείρηση Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές, Σώζω τα Πλούτη των Ελλήνων, Πανεργατικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος (ΠΑΕΚΕ)
Ο λόγος για να ψηφίσετε αυτό το κόμμα είναι προφανής από το όνομα κιόλας. Το κόμμα αυτό σώζει ζωές και χαρίζει χρέη. Ακόμη είναι το μόνο κόμμα που είναι τόσο προοδευτικό ώστε να έχει τη λέξη “ανανέωση” τέσσερις φορές.Προφανώς και δεν πρέπει να λείπει από την Ευρωβουλή όπου και μόνο το όνομα του θα πάρει μια συνεδρίαση για να διαβαστεί.
Αν αποτύχει η Ελιά θα προσχωρήσω στην ΠΑ.Ε.Κ.Ε . ως απλό μέλος
