Σεπτέμβριος: νέος γύρος ανεργίας

Οι καλοκαιρινοί μήνες τελείωσαν καθώς μπήκε ο Σεπτέμβρης όπου για τους περισσότερους ξεκινά η επαγγελματική χρονιά. Κάποιοι στο διάστημα των διακοπών αλλάξαν δουλειά, πόλη, ακόμα και χώρα. Οι άνθρωποι που αποφασίζουν να μεταναστεύσουν κυρίως προς τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες τείνουν να αυξάνονται καθώς στην Ελλάδα αδυνατούν να βρουν εργασία με αξιοπρεπή μισθό για να συντηρήσουν τις οικογένειες τους. Ιδίως οι νέοι απόφοιτοι που αντικρίζουν μια αγορά εργασίας που δεν έχει άλλο χώρο για τα επαγγέλματα τους. Μετά από έτη σπουδών, έρχονται αντιμέτωποι με εργασίες του μεροκάματου όπως εξωτερικοί πωλητές και γκαρσόνια. Όπου και εκεί τα εισοδήματα είναι πενιχρά. Οι περισσότεροι νιώθουν σαν μια επένδυση που δεν ευδοκίμησε, εφόσον ύστερα από τόσα  έξοδα ετών για να σπουδάσουν βρίσκουν δουλειές για απόφοιτους λυκείου με 400€. Οι δείκτες της ανεργίας θα μεγαλώσουν καθώς οι εποχιακές δουλειές του τουρισμού φτάνουν στο τέλος τους, συνεπώς η φθινοπωρινή ανεργία θα σπάσει τα κοντέρ. Όσο περνούν τα χρόνια από τότε που μπήκαμε στην οικονομική ύφεση, οι άνεργοι στη χώρα μας πολλαπλασιάζονται. Εκτός από τους ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους (κυρίως επειδή κλείνουν οι επιχειρήσεις) προστίθενται και οι νέοι που βγαίνουν κάθε χρόνο στην αγορά εργασίας. Οι αγγελίες είναι ελάχιστες, ζητώντας κυρίως νέους κάτω των 25 ετών διότι τους πληρώνουν χαμηλότερα ή μεταξύ 25-29 διότι τους προσλαμβάνουν με πρόγραμμα επιδότησης.

Η αγορά έχει στερέψει από μετρητά, αυτό δηλαδή που είναι απαραίτητο για να επανεκινηθούν οι επιχειρήσεις. Είναι ένας κύκλος εργασίας όπου η απουσία μετρητών οδηγεί τους εργοδότες να μην καταβάλουν τους μισθούς και με τη σειρά τους οι εργαζόμενοι να αδυνατούν να καλύψουν ακόμα και τα βασικά έξοδα διατροφής. Όλοι οι κλάδοι έχουν επηρεαστεί και η πορεία τους τείνει να βαθαίνει όλο και περισσότερο. Οι επιχειρήσεις που καταστρέφονται και δεν είναι πλέον βιώσιμες είναι κυρίως κλάδοι διασκέδασης και ενδυμάτων όπως κινηματογράφοι, θέατρα, εστιατόρια, καταστήματα ενδυμάτων, ειδών σπιτιού και ιδιαίτερα οι μικρές επιχειρήσεις που αδυνατούν να ανταγωνιστούν τα πολυκαταστήματα. Δεύτερο πλήγμα επέρχεται στον κλάδο της εκπαίδευσης, δηλαδή φροντιστήρια ξένων γλωσσών, μέσης εκπαίδευσης, μουσικών οργάνων και άλλες δραστηριότητες των παιδιών. Οι γονείς μην θέλοντας να στερήσουν κάτι από τα παιδιά τους συνεχίσουν να τα στέλνουν σε τομείς εκπαίδευσης δίχως όμως να πληρώνουν τα δίδακτρα. Έτσι και αυτές οι επιχειρήσεις γίνονται μη βιώσιμες.

Τα έξοδα της διατροφής μας είναι αναγκαία και αναπόφευκτα, γι’ αυτό όλοι ψάχνουν τις καλύτερες τιμές γυρνώντας 3-5 super market, κυρίως των μεγάλων αλυσίδων. Τα συνοικιακά αδυνατούν να κάνουν τόσο μεγάλες προσφορές και πτωχεύουν, αφήνοντας άνεργους και τους υπαλλήλους τους. Παρόλο που παραπονούμαστε πως οι τιμές είναι υψηλές, ακόμα και στα βασικά είδη, ακόμα και τα μεγάλα καταστήματα έχουν προβλήματα χρεών. Παρατηρούμε πως όλοι οι κλάδοι έχουν συσσωρευμένα χρέη, οδηγώντας εμπορεύματα και υπαλλήλους σε πίστωση επί της πίστωσης προκειμένου να επιβιώσουν. Τα προγράμματα επιδότησης για την πρόσληψη εργαζομένων δεν επαρκούν. Πρώτον οι εργοδότες ακόμα και με επιδότηση, δεν μπορούν να καλύψουν το υπόλοιπο τμήμα της μισθοδοσίας, συνεπώς δεν προσλαμβάνουν. Δεύτερον, πρόκειται για πλασματική μείωση της ανεργίας, καθώς σε 5 μήνες πάλι ο άνθρωπος θα είναι στο ταμείο ανεργίας.

Στόχος είναι:

• ο τερματισμός των απολύσεων
• η τόνωση της αγοράς με ισχυρά κεφάλαια
• η επαναπρόσληψη των απολυμένων
• η πρόσληψη νέων εργαζομένων
• η μόνιμη εργασία

Για να σταματήσει η καλπάζουσα αύξηση της ανεργίας χρειάζονται κίνητρα προς τις επιχειρήσεις προκειμένου να προσλαμβάνουν αλλά κυρίως να κρατούν τους υπαλλήλους μετά το πέρας της επιδότησης. Με τα χρέη που έχουν συσσωρεύσει, την βαριά φορολογία και τις δόσεις που είναι αδύνατον να αποπληρωθούν, οδηγούμαστε μαθηματικά στο νέο γύρο ανεργίας για το 2015. Οι νέοι απόφοιτοι που αδυνατούν τώρα να εργαστούν είναι εκείνοι που θα αλλάξουν την οικονομική πολιτική προς την βελτίωση των επιχειρήσεων. Τα μυαλά των νέων απόφοιτων έχουν τις ιδέες και τα στρατηγικά πλάνα να βρεθούν δουλειές για όλους τους πολίτες. Η στρατηγική για την τόνωση της αγοράς έχει φυσικά πολιτικά αντίκτυπα και ίσως αυτά δεν ωφελούν αυτούς που κινούν τα νήματα της Ελλάδας…