«Μπαα… ο άνθρωπος δεν αλλάζει! Μαα… Όχι δεν αλλάζει! Τελεία και παύλα! Αλλάζει ο λύκος τρίχωμα; Δεν αλλάζει!» Έτσι λέει η παροιμία, έτσι λέει και η πλειοψηφία… ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει! Ένας μικρότερος αριθμός ισχυρίζεται ναι μεν ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει, μπορεί όμως να βελτιώσει κάποια στοιχεία του χαρακτήρα του. Σε αυτή τη περίπτωση δε μιλάμε για αλλαγή, αλλά για το ότι είναι πιθανό να υπάρξει κάποια μικρή βελτίωση. Και τέλος, ένας ακόμη μικρότερος αριθμός φωνάζει πως ο άνθρωπος αλλάζει! Ναι μάλιστα… ο άνθρωπος α λ λ ά ζ ε ι!
Αλλάζει, αρκεί να το αντιληφθεί από μόνος του ότι χρειάζεται αλλαγή! Να είναι σε θέση να δει πραγματικά αυτό που δε του αρέσει και να μπορέσει να το απομακρύνει! Σαν να αλλάζεις ένα παλιό ρούχο. Το βγάζεις και το πετάς. Δε το βγάζεις, για να το μπαλώσεις και να το ξαναφορέσεις. Το αφαιρείς τελείως… όσο δύσκολο και αν είναι να αντέξεις τη γύμνια σου… Είναι απόλυτα φυσιολογικό, στην αρχή να μην αντέξεις τη θέα. Είναι στη φύση μας άλλωστε, μερικές φορές να επικαλούμαστε την άρνηση μπροστά στη θέα του πρωτόγνωρου. Είναι δύσκολο να μη προσπαθήσεις ακαριαία να καλυφθείς με το ρούχο που μόλις έβγαλες και να αντέξεις να φορέσεις το καινούργιο.
Ο δρόμος προς την αλλαγή δεν είναι εύκολος – αυτό ισχυρίζονται όσοι κατάφεραν να αλλάξουν. Θέλει προσπάθεια, όχι τόσο για να αλλάξεις, όσο για να καταλάβεις πραγματικά ότι πρέπει να αλλάξεις, ότι πρέπει ένα κομμάτι σου να διορθωθεί. Αν φτάσεις ως εκεί… – να δεις και όχι να νομίζεις ότι είδες – , μετά παιχνιδάκι! Οι περισσότεροι όμως δε φτάνουμε ούτε μέχρι τη μέση αυτού του δρόμου… για αυτό και πιστεύουμε ότι δεν αλλάζουμε. Οι λόγοι που δε φτάνουμε είναι άλλου παπά ευαγγέλιο… αν και η ουσία στο τέλος μένει πάντα ίδια: δε θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε!
Γιατί αν θέλουμε τελικά, μπορούμε να αλλάξουμε… όλοι… και προς το καλύτερο και προς το χειρότερο, και εξωτερικά και εσωτερικά. Μόνο που η εξωτερική αλλαγή είναι πιο εύκολη και πιο άμεση και είναι κάτι που όλοι έχουμε υποστεί και θα υποστούμε και άλλο με το πέρασμα του χρόνου. Η εσωτερική αλλαγή όμως θέλει δουλειά, πολύ δουλειά και κυρίως από εμάς τους ίδιους.
Η αλλαγή είναι μέσα στους όρους της ζωής. Όλα αλλάζουν… άρα αλλάζουμε και εμείς. Αλλάζουμε καθώς αλλάζουν οι φάσεις της ζωής μας, απλά γίνεται πιο ήπια όσο είμαστε μικρότεροι και ίσως για αυτό δε το αντιλαμβανόμαστε τόσο. Μεγαλώνοντας αλλάζουμε τρόπο σκέψης, ακόμα και τρόπο αντιμετώπισης. Oι εμπειρίες που ζούμε, οι δύσκολες καταστάσεις, τα διάφορα συναισθήματα που βιώνουμε, μας αλλάζουν. Όλοι έχουμε αλλάξει από όταν θυμόμαστε τον εαυτό μας…
Σημασία έχει να βρούμε τι χρειάζεται αλλαγή σε εμάς και όχι στους άλλους. Σημασία έχει να μη περιμένουμε την αλλαγή να έρθει αλλά να βαδίσουμε εμείς προς τα εκεί, να δούμε τον εαυτό μας με τα προτερήματα του και τα ελαττώματα του. Σημασία έχει να ανακαλύψουμε ποια ελαττώματα δε μας βοηθούν, χωρίς εγωισμό και χωρίς να εθελοτυφλούμε.
Αλλαγή έξω μας και μέσα μας… αλλαγή παντού. Και ναι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν, όπως άλλωστε αλλάζουν όλα γύρω μας!
