Οι άνω – Aνέβα κατέβα η ψυχούλα μου θα πάθει ίλιγγο
Χάνος Ρέγγας – Γειτονάκι μου στη μικρή σου πόρτα – αστεράκι μου ξενύχτησα κι εγώ
Oι κάτω – Εδώ μιλάμε για μια σεξιστική, σχιδοειδή, καταθλιπτική προσωπικότητα με σύνδρομο άνω κάτω
Οι άνω – Τι λέτε ρε, μιλάει για την αδικία, την οικονομική κρίση, το κατεστημένο που πρέπει να καθαιρεθεί, είναι σταυρο φόρος!
Οι κάτω – Σιγά μην είναι και μισθο φόρος.
Οι άνω – Είναι τζιχάντ λέμε, κοιμάται αλλά γύρω του κάτι βράζει, θέλει να ξυπνήσει και να τα σπάσει όλα, να τα κάνει λίμπα.
Οι κάτω – Τι λέτε βρε αμόρφωτοι αναρχικοί, εδω μιλάμε για μια εκστατική ακούσια ανηδονία η οποία προέρχεται απο την μη προσιτή , κοσμική, αστρική άγνοια.
Οι άνω – Ρε άντε ρε μουνιά!
Οι κάτω – Άντε ρε παλιο κομούνια!
Οι άνω – Γουρούνια!
Χάνος – Σιωπή μοσχάρια!
Άνωκάτω – Χιμπατζή!
Χάνος Ρέγγας – Ναι ρε είδε?
Άνω – Τρίχε..
Οι κάτω – Άντε…
ΆΑνω – Ου!
Οι κάτω – Βουρ!
Ο άνω – Ξουτ!
Οι κάτω – Ουστ!
Χάνος Ρέγγας – … Σουτ!
Σκαρίμπας.
Σπασμένο καράβι να ‘μαι πέρα βαθιά
έτσι να ‘μαι
με δίχως κατάρτια με δίχως πανιά
να κοιμάμαι
Να ‘ν’ αφράτος ο τόπος κι η ακτή νεκρική
γύρω γύρω
με κουφάρι γειρτό και με πλώρη εκεί
που θα γείρω
Να ‘ν’ η θάλασσα άψυχη και τα ψάρια νεκρά
έτσι να ‘ναι
και τα βράχια κατάπληκτα και τ’ αστέρια μακριά
να κοιτάνε
Δίχως χτύπο οι ώρες και οι μέρες θλιβές
δίχως χάρη
κι έτσι κούφιο κι ακίνητο μες σε νύχτες βουβές
το φεγγάρι
Έτσι να ‘μαι καράβι γκρεμισμένο νεκρό
έτσι να ‘μαι
σ’ αμμουδιά πεθαμένη και κούφιο νερό
να κοιμάμαι.
Επόμενο άνου κάτου με απόστολο Παύλο
