Η επίσημη (πλέον) εποχή του εθισμού. Καταχρήσεις και πολλές άλλες επιβλαβείς για τον άνθρωπο συνήθειες. Από τις πιο αθώες , στις πιο ‘πονηρές’ και σοβαρές . Κάθε μια έχει την σημαντικότητά της για εμάς. Κάθε μια μας χαρίζει ευχάριστες στιγμές, όμως όπως καθετί εθιστικό, έχει διπολικό χαρακτήρα.
Φυσικά, μη πάει το μυαλό σας μόνο στα γνωστά επικίνδυνα, εθιστικό και επιβλαβές μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Ότι μας κολλάει, μας ελέγχει, μας κάνει αδύναμους και ανήμπορους. Σε ότι δεν μπορείς να πεις όχι, δίνεις τη δυνατότητα να αποφασίζει για σένα, να σου ορίζει τον προορισμό, τις κινήσεις, τις σκέψεις. Ειδικά αυτές οι τελευταίες είναι βαρύ φορτίο. Οι σκέψεις είναι οι μοναδικές προσωπικές στιγμές και καταστάσεις που βιώνουμε με τον εαυτό μας, μέσα σε πλαίσια μυστικά και ιερά.
Και κάπως έτσι, όταν οι εθισμοί κατορθώνουν να ελέγχουν και τις σκέψεις μας, έχουν καταφέρει να εισχωρήσουν για τα καλά στο εσωτερικό όλου του κορμιού και της ψυχής μας. Το μυαλό είναι το πιο σύνθετο, αλλά ταυτόχρονα και απλό, σημείο που εισβάλλει ο εθισμός. Εμείς οι ίδιοι ελέγχουμε το μυαλό μας, γινόμαστε κύριοι του εαυτού μας, απλά και μόνο γυρνώντας τον μαγικό ‘’διακόπτη’’. Με άλλα λόγια, ελέγχουμε πλήρως τις επιθυμίες και τις πράξεις μας, εάν δείξουμε προθυμία και πυγμή και έτσι κατορθώσουμε να επιβληθούμε στο σώμα μας.
Το ύπουλο με τους εθισμούς, είναι ότι εκτός από νοητικό, σκεπτικιστικό και κινησιολογικό έλεγχο, δημιουργούν και ένα ανεξήγητο συναισθηματικό πλέγμα. Συγκεκριμένα, κατορθώνει να εθίσει σώμα-μυαλό-πνεύμα, δημιουργώντας ένα ακαταμάχητο τρίπτυχο. Αυτή η συναισθηματική δόση του εθισμού είναι κάτι σαν το κερασάκι στην τούρτα.
-Τί μας εθίζει τελικώς?
Εκτός από τις γνωστές (όπως προανέφερα) καταχρήσεις, τα παιχνίδια ποικίλλων μορφών, τον τζόγο και τις υπερβολικές διατροφικές ατασθαλίες, εθιστικό μπορεί να θεωρηθεί και κάτι πολύ καθημερινό και αυθόρμητο. Για μένα, εθιστική μπορεί να είναι μια μυρωδιά, μια μελωδία. Και για όλους εθιστικός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος. Ένα αγαπημένο πρόσωπο, κάθε υπόστασης και σχέσεις, με διαφορετικό αντίκτυπο (αναλόγως τη σχέση).
Είναι επικίνδυνοι οι άνθρωποι. Έρχονται, ‘’στέκονται’’ και φεύγουν. Διάβασα ένα δημώδες πρόσφατα, σχετικά με το ανθρώπινο δέσιμο. Έλεγε : ‘’καλυτέρα να δεθείς με εκρηκτικά παρά με άνθρωπο’’. Αυτό γλυκά μου πλάσματα, θα πει εθισμός. Και δεν ανήκει στο ερωτικό και μόνο επίπεδο. Οι άνθρωποι, όπως έχω αναφέρει πολλάκις, αλληλεπιδρούμε. Τα αποτελέσματα της θετικής και άμεσης αλληλεπίδρασης, είναι εθιστικά. Όταν απομακρυνόμαστε, χάνουμε ένα κομμάτι μας. Έτσι, είμαστε και οι άνθρωποι εθιστικοί. Γλυκείς, απαραίτητοι, δελεαστικοί.
