Ξυπνάς και αισθάνεσαι το σώμα σου βαρύ. Δεν θέλεις να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι. Γυρίζεις πλευρό. Γκρινιάζεις. Όλη η μέρα σου φαίνεται βουνό. Θα τα καταφέρεις? Δεν έχεις καμία διάθεση. Κι όμως πρέπει.
Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις, ευχάριστες και δυσάρεστες, αλλά όταν ξυπνάς το πρωί νομίζεις ότι όλα θα γίνουν όπως τα έχεις προγραμματίσει. Νομίζεις ότι όλα περνάνε από το χέρι σου. Λες και η ζωή είναι μια μαριονέτα και κινείται μόνο μέσα από τα δικά σου μαγικά χέρια. Θέλεις να ξέρεις το πώς το πότε το που το γιατί, για τα πάντα. Θέλεις να έχεις τον έλεγχο. Ανοίγεις την ατζέντα σου, σκέφτεσαι την κίνηση, σκέφτεσαι όλα όσα δεν σου αρέσουν στην πόλη που ζεις αλλά και στην δουλειά που κάνεις. Σκέφτεσαι τα χρήματα που δεν έχεις και σκέφτεσαι το πόσα ανέχεσαι για να έχεις τα χρήματα που θέλεις. Σκέφτεσαι τον τσακωμό που μπορεί να κάνεις με την μητέρα σου ή τον πατέρα σου, γιατί κανείς δεν σε καταλαβαίνει. Σκέφτεσαι τον τσακωμό που είχες κάνει με την/τον σύντροφό σου πριν μέρες και …ακόμα το σκέφτεσαι. Σκέφτεσαι τις υποχρεώσεις που έχεις και τις δουλειές που πρέπει να τελειώσεις μέχρι να κοιμηθείς, το βράδυ. Σκέφτεσαι τα ψώνια και το μαγείρεμα. Σκέφτεσαι το πλυντήριο και το σίδερο.
Σκέφτεσαι την βόλτα με τις φίλες ή τους φίλους σου. Σκέφτεσαι τι ώρα θα σχολάσεις και που θα πας μετά. Ίσως σκέφτεσαι και το σαββατοκύριακο και το πόσες μέρες έμειναν μέχρι να έρθει. Σκέφτεσαι το μπάνιο σου και τις διακοπές του καλοκαιριού. Ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι πρέπει να πάρεις καινούριο μαγιό. Το περσινό είναι λιωμένο και χρειάζεσαι καινούριο. Σκέφτεσαι την φιλενάδα σου και πόσο ωραία θα ήταν αν πηγαίνατε μαζί για ψώνια αλλά έχει βρει καινούρια δουλειά και τρέχει και δεν φτάνει.
Κοιτάς την ώρα στο κινητό. Κοιτάς γύρω σου. Είσαι ακόμα στο δωμάτιό σου. Έζησες την μέρα σου μέσα στο μυαλό σου. Ήδη. Μέσα σε 10 λεπτά. Το μυαλό σου παίρνει φωτιά. Έχει μόλις ξυπνήσει, είναι ξεκούραστο και ξεκινάει. Ξεκινάει τα σενάρια, ξεκινάει την φαντασία. Προσπαθεί να ελέγξει την ζωή. Προσπαθεί να ελέγξει την μέρα. Το κάνει για το καλό σου, λέει, και σε πείθει. Ναι, ναι, πρέπει να ξέρεις τι θ’ ακολουθήσει, να είσαι προετοιμασμένος. Το μυαλό δημιουργεί εικόνες που ακολουθούνται από συναίσθημα. Το συναίσθημα είναι πολύχρωμο. Μπορεί να είναι ευχάριστο ή δυσάρεστο. Μπορεί να είναι ταξιδιάρικο και μπορεί να είναι βαρετό. Έχει την δυνατότητα να εμπνεύσει μια καινούρια κίνηση και διαδικασία αλλά έχει και την δύναμη να καθηλώσει και να απομονώσει. Από την μια στιγμή στην άλλη μπορεί ν’ αλλάξεις διάθεση και συναισθήματα απλά και μόνο γιατί το μυαλό σου σε κάνει ότι θέλει αυτή τη στιγμή. Το μυαλό σου σε ελέγχει κι εσύ έχεις την δυνατή ψευδαίσθηση ότι ελέγχεις την ημέρα σου, την ζωή σου.
Είσαι ακόμα στο δωμάτιό σου και σωματικά νιώθεις ένα ράκος. Μα έχεις κάνει τόσα, ήδη, πώς να μην θέλεις να ξανακοιμηθείς?
Έχεις σκεφτεί ότι μπορείς να κάνεις απλά το πρώτο βήμα χωρίς να σκέφτεσαι τι θ’ ακολουθήσει? Ξυπνάς. Άνοιξες τα μάτια σου, άρα έχεις ξυπνήσει. Έγινε το πρώτο βήμα. Σηκώνεσαι και μηχανικά ανοίγεις τα πατζούρια. Παρατηρείς. Η θέα από το παράθυρό σου. Παρατηρείς την εξωτερική θερμοκρασία. Ακούς τους ήχους. Βλέπεις τις εικόνες. Χρησιμοποιείς τις αισθήσεις σου για να μπεις στην καινούρια μέρα και όχι το μυαλό σου.
Όταν παρατηρείς, όταν αφήνεις τον έξω κόσμο να έρθει σε επαφή με τον μέσα, όλα γίνονται φυσιολογικά. Η καρδιά σου δεν χτυπάει γιατί της το ζήτησες εσύ. Χτυπάει γιατί είσαι ζωντανός. Το παίρνει το σήμα, δεν χρειάζεται να της το πει το μυαλό. Κάνεις αερόβια άσκηση και η καρδιά χτυπάει πιο γρήγορα γιατί είναι σε επαφή, δεν της το λέει το μυαλό. Και αυτό είναι καλό. Είναι φυσιολογικό. Έχεις παρατηρήσει ότι όταν το μυαλό δίνει εντολή στην καρδιά να χτυπήσει πιο γρήγορα, δεν είναι καλό? Μια σκέψη που ακολουθείται από την επόμενη καταστροφική σκέψη και μετά από την επόμενη. Το μυαλό έχει μεταφέρει την σκέψη σε ένα καταστροφικό περιβάλλον και η καρδιά χτυπάει πιο γρήγορα για ν’ ανταπεξέλθει. Μια κρίση πανικού. Μια κατάσταση που έρχεται από το μυαλό και δεν είναι φυσιολογική. Μια κατάσταση που έρχεται από το μυαλό γιατί θέλει να ελέγξει.
Όταν υπάρχει η επαφή με τον κόσμο μέσα από τις αισθήσεις, δεν υπάρχει η ανάγκη για έλεγχο. Δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για έλεγχο. Είναι τόσα πολλά αυτά που συμβαίνουν γύρω σου και μέσα σου. Είναι τόσα αυτά που παρατηρείς και που καταλαμβάνουν την παρούσα σου στιγμή. Και αυτό είναι φυσιολογικό. Αυτό βγαίνει από μέσα σου. Αυτό επιτρέπει στην ζωή να συμβεί αλλά και σε σένα να ξετυλίξεις την ύπαρξή σου μέσα στην ζωή. Συν-ύπαρξη. Αυτό σου δίνει δύναμη και επιτρέπει να δημιουργήσεις τις στιγμές σου. Δεν φοβάσαι ότι μπορεί κάποιος να σου κάνει «κακό» γιατί δεν φοβάσαι και να πονέσεις. Δεν φοβάσαι ότι κάποιος μπορεί να σε μειώσει γιατί δεν μειώνεις εσύ τον εαυτό σου. Δεν φοβάσαι την κίνηση στον δρόμο γιατί ξέρεις ότι η κίνηση δεν περνάει από το χέρι σου. Δεν φοβάσαι να μείνεις μόνος σου γιατί σου αρέσει να μένεις μόνος σου και να παρατηρείς. Δεν φοβάσαι να μην προλάβεις να κάνεις όλες σου τις προγραμματισμένες δουλειές γιατί δεν κρίνεται η ικανότητά σου από αυτό. Δεν σκέφτεσαι τις διακοπές σου γιατί δεν χρειάζεται να ταξιδέψεις με το νου για να αισθανθείς όμορφα στην στιγμή. Δεν κρατάς κακία σε κάποιον γιατί ξέρεις ότι αυτό σε τρώει από μέσα προς τα έξω. Ξυπνάς το πρωί και μπορεί να μην έχεις διάθεση για τίποτα αλλά το αποδέχεσαι γιατί είσαι ένας άνθρωπος που κάνει πολλά κι έχει κάθε δικαίωμα να μην έχει πάντα όρεξη. Μπορεί να μην ακολουθείς την διάθεσή σου αλλά την ακούς. Γιατί ακούς εσένα και όχι το μυαλό που δεν ανέχεται να κάνει κάτι που δεν θέλει, γιατί όλα τα ξέρει, όλα τα μπορεί και είναι ο καλύτερος όλων.
Κοιτάς έξω από το παράθυρό σου και παρατηρείς. Εκεί που βρίσκεσαι, κλείνεις τα μάτια και παρατηρείς προς τα μέσα. Χωρίς την προσπάθεια του ελέγχου.
Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και όταν προσπαθείς να την ελέγξεις χάνεις την ζωή.
Άνοιξε τα μάτια σου, άνοιξε το παράθυρό σου, άνοιξε την καρδιά σου και ζήσε την ζωή. Άγγιξε ένα δέντρο, μύρισε ένα λουλούδι. Σταμάτα, ενώ περπατάς, και πάρε μια βαθειά ανάσα. Κοίτα ψηλά όταν περπατάς. Και όταν περπατάς, κάνε μόνο αυτό, να περπατάς. Χαμογέλα σ’ έναν ξένο. Πες μια καλημέρα σ’ έναν που θα συναντήσεις, κι ας μην τον ξέρεις. Παίξε με την ζωή και δες τι θα γίνει. Τον έλεγχο και την γκρίνια την γνώρισες. Αν σου αρέσει, κάνε της παρέα. Αλλά αν δεν σου αρέσει … καλημέρα μ’ επαφή και χαμόγελα!
