Τον Μάρτιο είχαμε Μπάτμαν εναντίον Σούπερμαν, ευγενική προσφορά της DC. Δύο μήνες μετά ήρθε η μεγάλη απάντηση από τη Marvel, που καλεί το κοινό να παρακολουθήσει τη σύγκρουση γιγάντων: Iron Man & Co. εναντίον Captain America & Co.
Captain America: Civil War (2016) – Περιπέτεια φαντασίας, 147΄
Σκηνοθεσία: Joe & Anthony Russo
Σενάριο: Christopher Marcus & Stephen McFeely
Πρωταγωνιστούν: Chris Evans, Robert Downey Jr., Sebastian Stan, Scarlett Johansson
Εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Avengers, λοιπόν, ή αλλιώς «δεν έχουν μείνει άλλοι κακοί να δείρουμε οπότε πλακωνόμαστε μεταξύ μας». Κάπως έτσι, αλλά πώς φτάσαμε ως εδώ;
Για άλλη μια φορά οι Avengers έχουν σώσει τον κόσμο με τα κατορθώματά τους, αυτή τη φορά στη Νιγηρία, αλλά άφησαν πίσω τους θύματα. Οι κυβερνήσεις των ισχυρών κρατών και ο ΟΗΕ αρνούνται το επιχείρημα «πέθαναν λίγοι για να σωθούν πολλοί» και θέτουν στους σούπερ ήρωες τελεσίγραφο: να υπογράψουν ένα έγγραφο που θα παραχωρεί τον έλεγχο της δράσης τους σε μια επιτροπή, ή να κηρυχθούν παράνομοι.
Εκεί επέρχεται ο διχασμός, και για να είναι δίκαια η μάχη μετά χωρίζονται περίπου στα ίσα (αργότερα προστίθενται και άσχετοι, όπως ο Spiderman και ο νεοφερμένος Ant-Man). Επικεφαλής αυτών που συμφωνούν με τον αυτο-περιορισμό τους είναι ο Iron Man (Robert Downey Jr.), στο αντίπαλο στρατόπεδο αρχηγός ο Captain America (Chris Evans).
Για τον δεύτερο οι λόγοι είναι πιο προσωπικοί: ο ξεχασμένος απ΄ όλους φίλος και συνεργάτης του Bucky Barnes, που έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου στη Ρωσία, κατηγορείται για τρομοκρατικές επιθέσεις και είναι καταζητούμενος. Ο εμφύλιος είναι έτοιμος, ενώ αμαρτήματα του παρελθόντος περιμένουν… στη γωνία για να τον επιταχύνουν και να τον κλιμακώσουν.
Αυτά που σας περιέγραψα μόλις συμβαίνουν στην πρώτη ώρα (από τις δυόμισι συνολικά) της ταινίας, και φαντάζουν λίγο βαρετά. Είναι απαραίτητα, ωστόσο, γιατί δε μπορεί από το πουθενά οι αγαπημένοι ήρωες του κοινού να αρχίσουν να σκοτώνονται μεταξύ τους σαν να μην υπάρχει αύριο.
Αν μη τι άλλο, το κόνσεπτ «εμφύλιος» αυξάνει το ενδιαφέρον. Κατ΄ αρχήν, όταν τελικά ξεσπά η μεγάλη μάχη, η αναμφίβολα πιο συναρπαστική και καλογυρισμένη σκηνή της ταινίας, δεν ξέρεις εκ των προτέρων το νικητή, αν υπάρχει τέτοιος. Αυτό έρχεται σε αντιδιαστολή με τις προηγούμενες ταινίες της Marvel όπου, όσο συγκλονιστικές και να ήταν οι μάχες, οι «καλοί» σούπερ ήρωες έβγαιναν πάντοτε θριαμβευτές.
Μόλις έθιξα ακόμη ένα ζήτημα. Υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» εδώ; Η απάντηση είναι όχι, και οφείλουμε να δώσουμε τα εύσημα στο σενάριο που κρατά την ισορροπία και δεν στρέφει την κοινή γνώμη υπέρ του ενός ή του άλλου, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν αδικία. Κι αυτό με τη σειρά του θέτει ακόμη ένα ζήτημα: μπορεί να υπάρξει συμφιλίωση στο φινάλε, όπως στο Μπάτμαν Εναντίον Σούπερμαν, ή οι Avengers έχουν μόλις διαλυθεί;
Από την πρώτη ώρα και μετά, λοιπόν, η ταινία ανεβάζει στροφές και μέχρι το φινάλε τα πάει πολύ καλά σε όλα εκτός από ένα: οι πράξεις των πρωταγωνιστών δε δικαιολογούνται επαρκώς. ΟΚ, τεράστιοι εγωιστές όλοι τους (κυρίως ο Τόνι Σταρκ), υπάρχουν και προσωπικοί λόγοι, αλλά τα όσα βλέπει ο θεατής δε δικαιολογούν το γεγονός ότι ξεκίνησαν όλοι ξαφνικά να σφάζονται. Από τις ερμηνείες δεν έχουμε παράπονα, αν και δεν είδαμε και το κάτι παραπάνω, κυρίως από τον βασικό πρωταγωνιστή Chris Evans.
Εξαιρετική έμπνευση η προσθήκη των Spiderman και Ant-Man, οι οποίοι συνεισφέρουν κυρίως στο χιούμορ που προσπαθεί, με σχετική επιτυχία, να πετύχει το έργο. Ειδικά η συνάντηση Iron Man και Spiderman θυμίζει σκηνή από κλασική κωμωδία.
Η πλάστιγγα γέρνει θετικά, επομένως, για την ιδιαίτερη αυτή περιπέτεια της Marvel. Η ταινία είναι ελαφρώς ανώτερη του παρόμοιου Μπάτμαν Εναντίον Σούπερμαν, καθώς εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι εδώ δεν έχουμε 1 v 1 αλλά ολόκληρες ομάδες σούπερ-ηρώων. Τι μέλλει γενέσθαι για τους Avengers, δεν ξέρω να σας πω ακριβώς. Κάτι που θα γεμίσει τα ταμεία της Marvel με χρυσάφι, για άλλη μια φορά, θα είναι σίγουρα…
Βαθμολογία: 7/10
