Η Ελλάδα για άλλη μία φορά στη μακροχρόνια ιστορία της πολιορκείται κι αυτή η πολιορκία είναι πιο ύπουλη. Όχι δεν γίνεται πόλεμος με όπλα, δεν γίνεται επιστράτευση, δεν σκάνε βόμβες δίπλα μας, δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τη ζωή μας. Πόλεμος όμως υπάρχει! Η οικονομία είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να ελεγχθεί ένα κράτος σε περίοδο ειρήνης και σε συνθήκες φαινομενικής ενότητας. Αυτόν τον τρόπο λοιπόν χρησιμοποιούν οι “φίλοι” Ευρωπαίοι για να μας επαναφέρουν στην τάξη.
Όταν βιώνουμε την εξαθλίωση, όταν ανησυχούμε τόσο έντονα για το μέλλον, ακόμα και την επιβίωση σε βάθος χρόνου, αναγκαζόμαστε να απλώσουμε το χέρι για βοήθεια και πολλές φορές τη δεχόμαστε άνευ όρων. Χάνουμε την ψυχραιμία μας και μετατρεπόμαστε σε επαίτες, θυσιάζουμε την αξιοπρέπειά μας και φιλάμε τα χέρια εκείνων που μας πετούν το ξεροκόμματο και περιμένουν να τους επιστρέψουμε ολόκληρο καρβέλι. Οι “σύμμαχοι” μας χτυπούν φιλικά την πλάτη, δείχνουν κατανόηση για το πρόβλημά μας και διατείνονται ότι παλεύουν να μας κρατήσουν όρθιους. Όρθιους μα με τα χέρια δεμένα, αιχμάλωτους χωρίς κάγκελα γύρω μας, λαβωμένους χωρίς εμφανείς πληγές.
Δυστυχώς αυτή η πολιορκία μετράει ήδη αρκετά χρόνια. Δυστυχώς αυτή η πολιορκία ενισχύεται εδώ και χρόνια εκ των έσω. Ενισχύεται από δήθεν εθνοπατέρες, από πουλημένους δοσίλογους, από αλαζόνες, από διεφθαρμένους λάτρεις της εξουσίας, από νομιμοφανείς λήσταρχους, Δυστυχώς όλοι έχουμε συμμετάσχει σε αυτό γιατί με κάποιο τρόπο σφετεριστήκαμε την εξουσία που μας δόθηκε, γιατί παρακάμψαμε κάποια στιγμή το νόμο, γιατί αποφύγαμε εισφορές, γιατί χρησιμοποιήσαμε χρήματα που δεν μας ανήκαν και δεν αναρωτηθήκαμε ποτέ από που προήλθαν, γιατί προσπαθήσαμε να βολευτούμε παραγκωνίζοντας το διπλανό μας, γιατί ψηφίσαμε με γνώμονα το ατομικό συμφέρον ή έστω γιατί δεν αντισταθήκαμε σε αυτά που βλέπαμε να συμβαίνουν.
Τώρα καλούμαστε να αποφασίσουμε για το μέλλον μας. Να αποφασίσουμε για το ποια είναι η καλύτερη κακή λύση. Είναι καιρός να αναλογιστούμε τι ευθύνες μας. Είναι καιρός να σκεφτούμε τι πραγματικά δεν θέλουμε για τον τόπο μας και τη ζωή μας σε αυτόν τον τόπο. Είναι καιρός να επιλέξουμε το καλύτερο για την Ελλάδα μας. Ναι ή Όχι, η ιστορία μας υποχρέωσε πολλές φορές να απαντήσουμε τόσο μονολεκτικά μα και τόσο καίρια. Εύχομαι μόνο ο καθένας να ψηφίσει κατά συνείδηση. Εύχομαι η ιστορία για άλλη μία φορά να μας δικαιώσει.