Ποιά αριστερά είναι τελικά αυτή που κυβερνά? Ποιά αριστερά είναι εκείνη η οποία με τυμπανοκρουσίες και νταούλια διεκδίκησε την εξουσία και την κέρδισε δις?
Ένα κράμα ιδεολογιών παρατηρούμε πλέον και χαμελεόντιας προσαρμοστικότητας από την κυβέρνηση η οποία κάνει ακριβώς αυτά που ούσα τόσα χρόνια αντιπολίτευση κατέκρινε σφοδρά.Αριστερό κόμμα πολλών συνιστώσεων με πολλές πετυχημένες ή μη πινελιές παλαιού υπαρκτού σοσιαλισμού και κάποιες μικρές δόσεις φιλελεύθερων και δεξιών απόψεων.
Αυτό δεν έιναι κόμμα σταθερής ιδεολογίας, αλλά- ότι προλαβαίνω να σώσω πριν αρχίσουν να με παίρνουν με τις πέτρες -είναι.Τρίζουν τα κόκαλα των πατέρων της αριστεράς και της δεξιάς με αυτά που βλέπουν και το χειρότερο είναι πως αυτό το συνονθύλευμα που βλέπουν, είναι κυβέρνηση.
«Δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο» λεει ένα τραγούδι και ταιριάζει απόλυτα στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό η οποία σέρνεται από εκλογές σε εκλογές και το Grexit έχει επανέλθει στο προσκήνιο όσο και αν θέλουν να το κρύβουν εντέχνως….ακόμα.
Πρέπει επιτέλους η κυβέρνηση να καταλάβει πως είναι όντως κυβέρνσηση και να μην δρα ως αντιπολίτευση όπως κάνει τόσο καιρό.Η Ελλάδα χρειάζεται το όραμα και μακάρι για το καλό όλων μας αυτό το όραμα να υπάρξει στην παρούσα κυβερνητική σύνθεση.
Ας ελπίσουμε τα νομοσχέδια για τα ιδιωτικά κανάλια να μην μείνουν στο συρτάρι λόγω πολιτικών και μη ανταλλαγμάτων που μπορεί να δοθούν προκειμένου να θαφτούν όπως πολλά άλλα στην ελληνική ιστορία! Έρχονται μειώσεις συντάξεων της τάξεως του 11% και ακριβώς την ίδια ώρα βγάινει ο αρμόδιος υπουργός και διατυμπανίζει πως δεν θα γίνουν οριζόντιες περικοπές.Είναι δηλαδή σαν να μας λένε πως δεν θα γίνουν οριζόντιες διότι θα γίνουν σταδιακά, έτσι για να πονάνε περισσότερο.
Το φαινόμενο, σε σημείο ασθένειας ,του φαίνεσθαι στην Ελλάδα καλά κρατεί και τα νταούλια ακόμα παιζουν.Όμως ακόμα δεν ξέρουμε ποίοι είναι αυτοί που τελικά χορεύουν.
