Δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα που δεν έχει ακούσει έστω μια φορά στη ζωή του τη φράση όπως λέγαν οι παλιοί. Ποιοι είναι αυτοί οι παλιοί? Τι είναι αυτά που λέγαν? Γιατί αναφέρονται όλα όσα λέγαν ακόμη και στις μέρες μας?
Αυτοί οι παλιοί λοιπόν είναι οι παππούδες μας, οι προπαππούδες μας, οι πρόγονοί μας. Άνθρωποι βασανισμένοι που έζησαν την προσφυγιά, τον ξεριζωμό, την ορφάνια, τη φτώχεια, την πείνα, τους πολέμους, και σκληραγωγήθηκαν από αυτές τις καταστάσεις. Η ζωή τους δίδαξε τόσα χρήσιμα πράγματα τα οποία είναι και αυτά που λέγαν και διαδόθηκαν από γενιά σε γενιά για να λύνουν πολλές φορές διάφορα προβλήματά μας. Έγιναν αναγκαστικά γιατροί του εαυτού τους, δάσκαλοι των παιδιών τους, συνεργοί της μοίρας τους.
Έμαθα αμέτρητα γιατροσόφια, παροιμίες από τη γιαγιά και τον παππού μου και νιώθω τυχερή. Μου έδωσαν συμβουλές που με ακολουθούν πάντα. Κάποια από όσα είπαν βέβαια με κάνουν και γελάω αλλά σίγουρα έχουν νόημα, όπως το βλέπεις φαϊ κάτσε φάε και ξύλο σήκω φύγε. Μερικά πάλι μου άφηναν ένα μεγάλο ερωτηματικό όπως αυτό που μου λέει ακόμα η γιαγιά μου ότι δεν κάνει να λες μυρίζει βροχή και έτσι ζητάω πάντα να μάθω την εξήγηση. Επίσης ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ανέφεραν κάποιους θείους και θείες με το όνομά τους και μπροστά από αυτό πάντα το ίδιο επίθετο όπως για παράδειγμα η τσαπατσούλα Ελένη, η τεμπέλα Μαρία, ο τρελό Ηλίας, το οποίο τους ακολουθούσε πάντα και καταλάβαινες για ποιόν μιλάνε χωρίς καν να πουν επώνυμο.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως όλοι αυτοί οι παλιοί, ήταν καθαροί στη ψυχή, αληθινοί, εργατικοί γιατί πόνεσαν πολύ και δε μάθαν να θεωρούν τίποτα δεδομένο. Ίσως σε αυτό οφείλεται που όλες οι γιαγιάδες συνηθίζουν να λένε συνέχεια το γνωστό σε όλα τα εγγόνια φάε, επειδή στερήθηκαν οι ίδιες τους το φαγητό. Δούλεψαν σκληρά και έχτισαν το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Είναι η ποιότητα του χαρακτήρα τους που κάνουν τη γιαγιά και τον παππού τους πιο γλυκούς και τρυφερούς ανθρώπους που γνώρισες ποτέ. Πριν συγχωρεθεί πρόσφατα ο λατρεμένος μου παππούς μου έδωσε δυο συμβουλές και προσπαθώ να τις πραγματοποιώ καθημερινά. Ας κουβαλήσουμε την κληρονομιά τους, τα ιδανικά τους και ίσως καταφέρουμε να τους μοιάσουμε και εμείς λίγο!