Όταν ο θάνατος σου χτυπάει τη πόρτα θες δε θες… θα την ανοίξεις. Όταν ο θάνατος έρχεται και σου κόβει τόσο απρόσμενα τη ζωή απλά το δέχεσαι, δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Όταν όλοι καταλαβαίνουμε κάτι τέτοιες στιγμές πως απλά η ζωή μας κρέμεται από μία κλωστή και πως λίγη σημασία έχουν τα υλικά αγαθά, είναι αλήθεια πως νιώθουμε λίγοι και ποταποί… Όλη η Ελλάδα σήμερα αποχαιρέτησε το δικό μας Παντελή, τον Παντελή Παντελίδη που τόσο απρόσμενα κόπηκε το νήμα της ζωής του στις 18/02/2016 ημέρα Πέμπτη και σήμερα ημέρα Σάββατο 20/02/2016 στις 2 η ώρα έγινε η κηδεία του στον Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνα στη Νέα Ιωνία όπου σχεδόν 20.000 κόσμος πήγε να τον χαιρετήσει.
Πόσο άδικο, ένα τόσο νέο παιδί να χάνετε τόσο απρόσμενα και άδικα, δεν μπορεί κανένας μας να το πιστέψει, έβλεπα κι εγώ τη κηδεία του όπως και χιλιάδες Έλληνες και δεν μπορούσα να καταλάβω αν είναι αλήθεια. Ακούω τα τραγούδια του και δε το πιστεύω πως αυτό το παιδί δεν θα τον ξαναδώ στη τηλεόραση, δε θα ξανά ακούσω να τραγουδάει άλλη μία επιτυχία και να μας συντροφεύει με τη γνήσια λαϊκή φωνή του. Αυτές τις στιγμές νιώθω πως είμαστε ένα τίποτα, ασχολούμαστε καθημερινά με το να αγχωνόμαστε για όλα, από το πως θα ντυθούμε, τι θα φάμε μέχρι που θα πάμε διακοπές χωρίς λεφτά. Αλλά θεωρούμε τη ζωή μας δεδομένη. Δυστυχώς… δεν είναι!
Είμαστε άνθρωποι και είμαστε αδύναμοι μπροστά στο θάνατο, πρέπει να δοξάζουμε καθημερινά το Θεό που έχουμε υγεία και κάθε πρωί βλέπουμε τον ήλιο να λάμπει , κάθε πρωί σηκωνόμαστε και λέμε «καλημέρα» στον άντρα μας, στους γονείς μας, στα παιδιά μας. Κι όμως ούτε αυτό δε κάνουμε γιατί θεωρούμε δεδομένο πως θα τους βλέπουμε καθημερινά, κι όμως δεν είναι…
Θεωρούμε πως αυτό δε θα τύχει σε εμάς , ακούμε για αυτοκινητιστικό δυστύχημα και θεωρούμε πως είναι μακριά από εμάς. κι όμως αν το σκεφτούμε είναι καθημερινά μέσα στη ζωή μας…μέσα στη πιθανότητα να μας συμβεί. Όλα στη ζωή μας είναι πιθανά, εκτιθέμαστε καθημερινά σε χιλιάδες κινδύνους κι όμως έχουμε τη τύχη να τα ξεπερνάμε… αλλά όχι δεν είναι μακριά από εμάς…είναι τόσο κοντά μας…
Θεωρούμε ευτυχία να έχουμε ακριβά ρούχα, αυτοκίνητα, σπίτια , να έχουμε πολλά λεφτά και καλή δουλειά κι όμως δεν είναι αυτό ευτυχία… Ευτυχία είναι να μπορείς να νιώσεις ευτυχισμένος γιατί απλά έχεις την τύχη και την ευκαιρία να ζεις! ΖΗΣΕ άνθρωπε πριν να είναι αργά… Πρέπει να είμαστε χαρούμενοι για όλα όσα μπορούμε να νιώσουμε , να χαιρόμαστε μία απλή βόλτα στη φύση,να χαιρόμαστε με ένα χαμόγελο από το παιδί μας που έχουμε την δυνατότητα να το δούμε. Να λέμε «Σ’αγαπώ» σε όσους αγαπάμε, να μη κρατάμε κακίες γιατί δεν αξίζει να χαλάμε τη ψυχή μας…
ΖΗΣΕ άνθρωπε, ζήσε το τώρα, το πριν και το μετά με όλη σου τη ψυχή, η ζωή είναι μικρή αλλά είναι ωραία μη την σπαταλάς για το τίποτα!Κλείνοντας, θέλω να πω στον Παντελή μας ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ και ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ! Στους γονείς του να ευχηθώ καλή δύναμη! Θα ζει πάντα μέσα από τα τραγούδια που μας χάρισε! Κλείνοντας θα κλείσω με ένα πολύ όμορφο κομμάτι του Παντελή Παντελίδη που μου αρέσει πάρα πολύ!
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
