Απόγευμα Τετάρτης και έχω έντονη την ανάγκη να παρακολουθήσω ένα έργο που να κρατήσει το ενδιαφέρον μου ζωντανό. Από μικρή λάτρευα τις ποιοτικές ταινίες, μεγαλώνοντας όμως ξεχώρισα τα θρίλερ. Η απίστευτη αίσθηση του ότι ενώ όλοι μας ζούμε λίγο πολύ μια ρουτίνα ενώ ενδόμυχα προσμένουμε το αναπάντεχο. Κάπως έτσι, έχω ερμηνεύσει τις ταινίες στη ζωή μου, το ότι μπορείς να δραπετεύεις σε κόσμους φανταστικούς και η αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο.Έτσι απλά! Εκείνη τη στιγμή που παρακολουθείς και ταυτίζεσαι μ’ έναν πρωταγωνιστή και ξεχνάς οτιδήποτε άλλο,έστω και για λίγο,που τριβέλιζε μέχρι πριν λίγο το μυαλό σου. Οι γκάμες των θρίλερ πολλές, όχι όλα καλογυρισμένα και ποιοτικά. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πάντα ταινίες που αξίζει να δεις!
Κάπως έτσι, βρίσκομαι σε αίθουσα γνωστού σινεμά για να παρακολουθήσω το QUIJA 2 η αρχή του κακού. Το έργο διαδραματίζεται και αφορά μια οικογένεια με οικονομικές δυσκολίες. Η ζωή τους αλλάζει όταν μπαίνει στη ζωή του ένα παιχνίδι, το quija. Πόσο όμως ένα παιχνίδι το οποίο έχει να κάνει με επίκληση νεκρών, μπορεί να είναι αθώο; Όπως κάθε παιχνίδι διέπεται από κανόνες: 1) ποτέ δεν παίζεις μόνος, 2) ποτέ δεν παίζεις σε νεκροταφείο και 3) πάντα να λες αντίο. Όταν όμως οι κανόνες καταπατηθούν τότε ξεκινάνε οι συνέπειες. Σ’ όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η άγνοια μας για το τι τελικά υπάρχει στην άλλη πλευρά. Οι ερμηνείες ξεχωριστές… Ο συνδυασμός εικόνας και ήχου καταπληκτικός, η απόλυτη σύνδεση. Τα θρίλερ, έτσι και αλλιώς,κρίνονται στη λεπτομέρεια.
Παρακολουθούσα μ’ ενδιαφέρον και με κράτησε με αγωνία ως το τέλος με μια μόνιμη σκέψη… Πώς μπορεί ένα μικρό κοριτσάκι να είναι τόσο ξεχωριστό σε μια τέτοια ερμηνεία!! Αναφέρομαι φυσικά στη μικρότερη κόρη της οικογενείας. Το έργο είναι μια ευχάριστη πρόταση για τους λάτρεις των θρίλερ.
Φεύγοντας όμως με τριβελίζει μια σκέψη και ένας προβληματισμός, μπορεί να είδα απλά μια ταινία όμως… τί υπάρχει τελικά στην άλλη πλευρά; Μπορεί ποτέ να μη μάθουμε, όμως είναι συναρπαστικό να προβληματίζεσαι και να σκέφτεσαι ότι ο άνθρωπος τελικά ξέρει πολύ λίγα τόσο για την ύπαρξή του όσο και για τη μετά θάνατον ζωή!
One Comment
Σταυρος Ελλας
Ωραιο καλο γραμμενο κειμενο…………!!!
🙂