Ψάχνοντας να βρω μια φετινή ταινία να δω, εμφανίστηκε στις επιλογές μου το “Eddie The Eagle” και ευτυχώς αποφάσισα να το δω. Αν έχεις ένα όνειρο, ένα στόχο που θέλεις να εκπληρώσεις, τότε είμαι σίγουρη ότι θα λατρέψεις αυτή την ταινία.
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τις προσπάθειες του Βρετανού Michael “Eddie” Edwards (Taron Egerton) να πραγματοποιήσει το όνειρό του, να γίνει Ολυμπιονίκης. Παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά του λόγω της οικονομικής του δυσχέρειας αλλά και της έλλειψης εμπιστοσύνης από την Βρετανική Ολυμπιακή Επιτροπή και τις αποτυχίες, ο Eddie με την βοήθεια του προπονητή του Bronson Peary (Hugh Jackman) καταφέρνει να προκριθεί στους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες του 1988 στο άθλημα άλμα με σκι και να ενθουσιάσει τους πάντες.
Ο σκηνοθέτης Dexter Fletcher καταφέρνει όχι μόνο να δημιουργήσει μια αισθητικά όμορφη ταινία, αλλά και να μεταδώσει την αδρεναλίνη, τον κίνδυνο και την έκσταση που προκαλεί τόσο στον αθλητή όσο και στον θεατή το άλμα με σκι. Το πάντα χιονισμένο στάδιο, τα βουνά τριγύρω και το φυσικό φως διευκόλυναν την δουλειά του σκηνοθέτη. Αυτό που πραγματικά καθιστά την ταινία εντυπωσιακή είναι οι σκηνές όπου είτε ο πρωταγωνιστής είτε άλλοι αθλητές κάνουν τα άλματά τους. Τις σκηνές αυτές ο σκηνοθέτης έχει να επιλέξει να μας τις παρουσιάσει με ένα συνδυασμό πολλών οπτικών γωνιών, καθώς βλέπουμε ένα άλμα να εξελίσσεται την μια στιγμή σαν να είμαστε εμείς τα μάτια του αθλητή και την άλλη σαν να τον παρακολουθούμε από μακριά.
Όσον αφορά τους ηθοποιούς, οι εκτελέσεις τους ήταν αρκετά ικανοποιητικές. Οι περισσότεροι είχαν μια σχετική εμπειρία στο χώρο χωρίς όμως αυτή να τους έχει χαρίσει παγκόσμια φήμη. Βέβαια, στα μεγάλα ονόματα της ταινίας, πέρα από τον Hugh Jackman, συμπεριλαμβάνονται ο Christopher Walken, που έπαιξε ένα γνωστό Αμερικάνο προπονητή του άλματος σκι, και ο Jim Broabent, που έκανε τον σχολιαστή των Ολυμπιακών Αγώνων για το BBC, αλλά αμφότεροι εμφανίστηκαν σε λίγες σκηνές προς το τέλος. Οι ερμηνείες όλων ήταν ρεαλιστικές και οι ηθοποιοί κατάφεραν να εναλλάσσουν τα κωμικά στοιχεία, όπως η σκηνή του καβγά στην καφετέρια του σταδίου προπόνησης, με τα δραματικά, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το σοβαρό τραυματισμό του πρωταγωνιστή. Ο συνδυασμός, όμως, βετεράνων και νέων στο χώρο ηθοποιών δεν ήταν αρκετός ώστε να παραβλεφθούν ορισμένες αστοχίες.
Παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη ταινία ανήκει στις αυτοβιογραφίες, καθώς προβάλει πραγματικά γεγονότα της ζωής του Eddie Edwards, υπάρχουν αρκετά σημεία που κάνουν τον θεατή να αμφιβάλλει για το αν συνέβησαν στην πραγματικότητα. Αρχικά, ο προπονητής Bronson Peary παρουσιάζεται ως ένα άτομο που έχει πρόβλημα αλκοολισμού, καθώς σε αρκετές σκηνές έχει ένα φλασκί στα χέρια και το πρωινό του αποτελείται από σκέτο αλκοόλ. Παρόλα αυτά, η καθημερινή του ζωή δεν έχει επηρεαστεί, καθώς εκτός από μία μόνο σκηνή που είναι μεθυσμένος, είναι πάντα νηφάλιος και εργάζεται κανονικά. Παράλληλα, από την αρχή της ταινίας γίνεται ξεκάθαρο ότι ο πρωταγωνιστής έχει πρόβλημα με το γόνατό του από όταν ήταν μικρό παιδί. Το γεγονός αυτό όμως δεν φαίνεται να δυσκολεύει την προπόνησή του ούτε μάλιστα μετά την άσχημη πτώση του από την πίστα των 70 μέτρων. Σε καμία σκηνή δεν υπάρχει κάποια εκδήλωση πόνου ή κόπωσης του ποδιού. Τέλος, μια άλλη σκηνή που απομακρύνει την ταινία από την σφαίρα του ρεαλισμού είναι το κλισέ ότι ο καλός χαρακτήρας πρέπει στο τέλος να δεχτεί τα συγχαρητήρια ή την συγγνώμη των ανθρώπων που τον αμφισβήτησαν ή τον αδίκησαν, όπως συμβαίνει με την συμφιλίωση του Bronson Peary και του παλιού του προπονητή. Ανεξάρτητα από όλα αυτά, ένα θετικό του σεναρίου που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι οι χαρακτήρες δεν μπορούν να χωριστούν σε καλούς και κακούς, γιατί όλοι έχουν προτερήματα και ελαττώματα, με άλλα λόγια είναι όλοι ανθρώπινοι.
Είναι, λοιπόν, η ταινία Eddie The Eagle η καλύτερη ταινία που έχω δει; Σίγουρα όχι. Προτείνω όμως ανεπιφύλαχτα σε όλους να την δουν; Ναι, γιατί προσφέρει μαθήματα ζωής προσπαθώντας να δείξει στους θεατές της ότι αξίζει να προσπαθείς να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου ακόμα και αν κανείς δεν πιστεύει ότι μπορείς να τα καταφέρεις και να μην τα παρατάς ανεξαρτήτως των δυσκολιών που εμφανίζονται μπροστά σου.