Αγαπητοί αναγνώστες,
Στην σύγχρονη εποχή παρατηρείται μια ολοένα και αυξανόμενη προτίμηση των νέων στον πολιτικό γάμο και μια αποστροφή από την θρησκευτική ευλογία. Ωστόσο αυτό δεν φαντάζει διόλου παράδοξο. Με την οικονομική κρίση να μαστίζει την χώρα μας, αποτελεί πολυτέλεια μια θρησκευτική τελετή, παραδοσιακά πλουσιοπάροχη. Ορδές συγγενών – άγνωστων κυρίως -, πέπλα, νυφικά και ακριβά κουστούμια, χιλιάδες ώρες οργάνωσης και προετοιμασίας δεν συγκινούν κανέναν, την στιγμή που πολλοί Έλληνες στερούνται μέχρι και το ρύζι της τελετής!
Παράλληλα η εμπορευματοποίηση της χριστιανικής πίστης εξοργίζει και τον πιο αδαή που θα κληθεί εκτός από το να χρηματίσει τον παπά, να πληρώσει έναν έναν μέχρι και τους πολυελαίους του μυστηρίου. Το επαναστατικό πνεύμα όμως της εποχής δεν σταματά εδώ. Ο νέος, με την ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, την παγκοσμιοποίηση, την πολυπολιτισμικότητα και την ταυτόχρονη εξάλειψη στεγανών και έωλων παγιωμένων αντιλήψεων συνειδητοποιεί την ματαιότητα του όλου σκηνικού. Η χριστιανοσύνη αφενός τον κυκλώνει με το βάπτισμα, χωρίς να του αφήνει περιθώρια διερεύνησης άλλων θρησκειών ή πιθανότητα ουδετερότητας, αφετέρου δεν εξαντλείται σε ηθικολογίες και ευχολόγια του όποιου παπά ως επισφράγισμα ανθόσπαρτου βίου
Μπορείτε να ευτυχήσετε και χωρίς αυτά. Ο γάμος απαιτεί ουσία, αγάπη, έρωτα, συμβιβασμό και διαρκή δουλειά. Άντε και πολιτική πιστοποίηση για να αποφευχθούν ζητήματα πατρότητας! ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ! Είναι κρίμα βέβαια να ξεφτίζει μια ιεροτελεστία τόσο χαρμόσυνη και ευχάριστη, αλλά είναι ακόμα πιο κρίμα να επιβάλλεται στον νέο και να γίνεται βραχνάς…
ΑΒΡΑΜΗΛΑ ΦΩΤΕΙΝΗ
