Έφυγε δικαιωμένος ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο άνθρωπος που ταύτισε τη ζωή του και την πολιτική του διαδρομή με τη σύγχρονη ιστορία του τόπου. Έφυγε ήσυχα, τα μεσάνυχτα της Δευτέρας κι διέψευσε όσους υποστήριζαν ότι θα ζήσει για να καμαρώσει τον μονάκριβο γιο του πρωθυπουργό. Τα προβλήματα υγείας που συσσωρεύονταν τα δύο τελευταία χρόνια τον λύγισαν κι έσβηνε μέρα με την ημέρα, στο διαμέρισμά του στη Ρηγίλλης, όπου έζησε μια ζωή και πέρασαν από αυτό οι μεγαλύτερες μορφές της σύγχρονης πολιτικής ζωής.
Ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα του δημόσιου βίου, που στη μεγάλη του διαδρομή άνοιγε δρόμους. Για αυτό και περνά στην ιστορία ως ένας πολιτικός πολύ μπροστά από την εποχή του. Διακρίθηκε για την αντιστασιακή και αντιδικτατορική του δράση. Συνέβαλλε, όσο λίγοι, στην εθνική συμφιλίωση και στην υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών. Ξεχώρισε με το ήθος του και με τη συνέπεια λόγων και έργων. Ήταν ένας φλογερός πατριώτης, ταυτισμένος με τον τόπο του, την Κρήτη και ταυτόχρονα ένας πολίτης του κόσμου. Αγωνίστηκε για μια Ελλάδα υπερήφανη, στο κέντρο των Ευρωπαϊκών εξελίξεων. Ήταν ο πολιτικός του ρεαλισμού, της συνεννόησης, των ανοιχτών οριζόντων, που υπηρέτησε με συνέπεια τον ορθό λόγο, την αλήθεια, τις μεγάλες αλλαγές, συχνά κόντρα στο ρεύμα. Με βαθιά πίστη στη Δημοκρατία και στον διάλογο, πορεύτηκε όλη του τη ζωή τιμώντας το ελληνικό Κοινοβούλιο επί 58 χρόνια. Ένας ευπατρίδης της πολιτικής, με βαθιά ριζωμένη αίσθηση καθήκοντος, που οδήγησε την Νέα Δημοκρατία σε τρεις μεγαλειώδεις νίκες, έχοντας μαζί του σχεδόν έναν στους δύο Έλληνες. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπηρέτησε τη Νέα Δημοκρατία με αυταπάρνηση και αφοσίωση ως το τέλος της ζωής του.
Πρόλαβε να δικαιωθεί για τα όσα έλεγε και όσα προσπάθησε να κάνει όταν έγινε πρωθυπουργός, προκαλώντας συχνά έντονες αντιδράσεις από τα κόμματα και την κοινή γνώμη, για την ωμή γλώσσα που χρησιμοποιούσε. Ήταν ο πρώτος που μίλησε για τον κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας, τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν για τη μείωση του δημόσιου τομέα και για τις μεγάλες αποκρατικοποιήσεις.
Eφυγε Μάιο. Όπως Μάιο είχε φύγει πριν από πέντε χρόνια και το ταίρι του, η Μαρίκα. Έφυγε ξημερώματα, όπως κι εκείνη και το μόνο που παρηγορεί τους δικούς του σήμερα, είναι ότι πάει να τη συναντήσει ξανά. Η επιδείνωση της υγείας του άρχισε από τότε που έχασε την Μαρίκα. Δεν το συζητούσε ποτέ, αλλά οι δικοί του άνθρωποι το καταλάβαιναν μέρα με την ημέρα. Αυτός ο άνθρωπος που τα άντεχε όλα, που δεν έτρεχε αίμα στις φλέβες του, όπως έλεγαν χαρακτηριστικά όσοι τον γνώριζαν, άρχισε να κλείνεται στον εαυτό του μετά τον Μάιο του 2012 και να δείχνει πως δεν έχει πια την διάθεση να τα παλέψει όλα, όπως τα πάλευε μέχρι τότε.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Δευτέρας, είχε αυτό που χαρακτηρίζει τους μεγάλους πολιτικούς: τη διορατικότητα. Ενδεικτικά αυτού είναι όσα είχε αναφέρει σε ομιλία του το 1994 στη Βουλή στη συζήτηση για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών της κυβέρνησής του για την ιδιωτικοποίηση της ΑΓΕΤ-Ηρακλής. Ο τότε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είχε προβλέψει ότι η ελληνική οικονομία έτσι όπως βαδίζει θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια «ικέτης» στο Δ.Ν.Τ. Αφού επέκρινε τον Ανδρέα Παπανδρέου ότι πετάει λάσπη για να εμποδίσει τον λαό να καταλάβει ότι η πολιτική που εφαρμόζει οδηγεί την Ελλάδα στην καταστροφή, έλεγε τότε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Το τραγικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι δεν αντέχει τα βάρη και τα ελλείμματα, ότι δεν είναι μακριά η στιγμή που η Ελλάδα δεν θα μπορεί να δανειστεί και θα καταφύγει ικέτης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η Ελλάδα του κ. Παπανδρέου θα έχει την τύχη της Τουρκίας της κυρίας Τσιλέρ. Έκανε μάλιστα έκκληση για ενότητα ώστε η Ελλάδα «να βγει από την κρίση που έρχεται».
Τον Ιούνιο του 1997, τιμήθηκε με το μέγα βραβείο ελληνοτουρκικής φιλίας «Ιπεκτσί» για τις δράσεις του υπέρ της προσέγγισης της Ελλάδας με την Τουρκία.
Τον Οκτώβριο του 2005, ιδρύθηκε προς τιμήν του έδρα Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ του Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ.
Καλό παράδεισο να έχει κι εύχομαι να μην πάει χαμένο το έργο ενός Ηγέτη που το μόνο που ήθελε είναι μια καλύτερη Ελλάδα ελεύθερη και δυνατή!