Εν ονόματι της επιστήμης και της έρευνας έχουν διεξαχθεί μερικά άκρως ανήθικα, αντιδεοντολογικά και αποτρόπαια πειράματα, που προκάλεσαν ανεπανόρθωτα πλήγματα στα υποκείμενα τους. Και παρόλο που ο ανθρώπινος πειραματισμός σήμερα δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί ως μέσο έρευνας, δεν απέχουμε και πολύ από την εποχή που ανυπεράσπιστοι άνθρωποι, συνήθως περιθωριοποιημένοι, γίνονταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από λαμπρούς επιστήμονες χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς. Αξίζει λοιπόν να αποδώσουμε έναν φόρο τιμής σε όλους αυτούς που υπέφεραν για το “καλό” και την “εξέλιξη” της ανθρωπότητας!
Το πείραμα φυλάκισης του Stanford
Το 1971 ο καθηγητής ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Stanford, Philip Zimbardo, σχεδίασε μία ψυχολογική διαδικασία με στόχο να μελετήσει τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορικές αλλαγές που επιφέρει στον ανθρώπινο οργανισμό τόσο ο εγκλεισμός, όσο και η εξουσία. Το υπόγειο του πανεπιστημίου μετατράπηκε σε φυλακή και χρησιμοποιήθηκαν προπτυχιακοί φοιτητές ως υποκείμενα του πειράματος και στις δύο συνθήκες (φύλακες/κρατούμενοι). Tα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά, καθώς σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τόσο οι τρόφιμοι όσο και οι φυλακισμένοι υιοθέτησαν τους ρόλους τους και προέβησαν σε ακραίες συμπεριφορές, τις οποίες σε καμία περίπτωση δεν είχε προβλέψει η ψυχολογική δοκιμασία. Πιο συγκεκριμένα, το 1/3 των δεσμοφυλάκων επέδειξαν αυθεντικές σαδιστικές τάσεις και έγιναν εμμονικοί με την εξουσία, προκαλώντας έτσι την ψυχική και σωματική κακοποίηση των κρατουμένων, αλλά και την πρόωρη εγκατάλειψη του πειράματος.
Οι θεραπείες αποστροφής
Πρόκειται για ένα βάναυσο πείραμα που διεξήχθη στην Νότια Αφρική από τον Dr. Aubrey Levin και τις νοτιαφρικανικές δυνάμεις του Απαρτχάιντ, με στόχο να “θεραπεύσει” την ομοφυλοφιλία ορισμένων στρατιωτών κατά το 1970-80. Οι τεχνικές που μετέρχονταν οι εμπνευστές της πειραματικής δοκιμασίας ήταν αποτρόπαιες. Τουλάχιστον 900 στρατιώτες, άντρες και γυναίκες, από το 1971 έως το 1989 υποβλήθησαν σε χημικό ευνουχισμό, ορμονοθεραπείες, αλλεπάλληλα ηλεκτροσόκ, ακόμα και εγχείρηση αλλαγής φύλου, προκειμένου να εξαλειφθεί μια για πάντα η ομοφυλοφιλία από την στρατιωτική θητεία. Η υποψία και μόνο ήταν αρκετή για να στείλει τους στρατιώτες σε στρατιωτικά ψυχιατρεία και να τους οδηγήσει στις θεραπείες αποστροφής που προαναφέρθηκαν.
H τερατώδης μελέτη
Το 1939 ο Wendell Johnson σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Αιόβα, προχώρησε σε ένα πείραμα για τον παιδικό τραυλισμό, χρησιμοποιώντας ως υποκείμενα του πειράματος 22 ορφανά παιδιά του Ντάβενπορτ. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο πειραματικές ομάδες μέσα σε ελεγχόμενες συνθήκες και ο Johnson χορήγησε στη μία ομάδας θετική θεραπεία λόγου, επαινώντας τα παιδιά για τον τρόπο ομιλίας τους, ενώ στην άλλη χορήγησε αρνητική θεραπεία κατακρίνωντας τα ανελλιπώς. Αυτό που παρατήρησε ήταν ότι σε παιδιά που μέχρι πρότινος δεν υπέφεραν από κάποια διαταραχή λόγου, η αρνητική κριτική είχε τρομακτικές συνέπειες, αφού τους εμφύσησε αρνητικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά αλλά και προβλήματα λόγου που σε ορισμένες περιπτώσεις διατηρήθηκαν επ’αόριστον. Το γεγονός ότι o Johnson χρησιμοποίησε ορφανά παιδιά μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τον εγωισμό του και να αποδείξει μία απλή υπόθεση, προκάλεσε τον αποτροπιασμό των συναδέλφων του οι οποίοι ονόμασαν το πείραμα “Monster Study”. Για πολλά χρόνια η δοκιμασία αυτή, δεν είχε δει το φως της δημοσιότητας για να μην σπιλωθεί το όνομα του επιστήμονα και μόλις το 2001 το πανεπιστήμιο της Αιόβα απολογήθηκε δημόσια για την διεξαγωγή του πειράματος!
Η μονάδα 731
Πρόκειται για ένα απόρρητο πρόγραμμα χημικής και βιολογικής έρευνας του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού στρατού, που διεξήγαγε θανατηφόρα πειράματα σε ανθρώπους και εγκαινιάστηκε με την έναρξη του Β’ Σινοαπωνικού πολέμου και συνεχίστηκε μέχρι και το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Επικεφαλής της μονάδας ήταν ο διοικητής Shiro Ishii, o oποίος πρέπει να θεωρηθεί υπόλογος για τα πιο φρικτά εγκλήματα πολέμου που έγιναν ποτέ από τις ιαπωνικές δυνάμεις. Στις ειδεχθείς πράξεις της Μονάδας 731, συγκατέλεγονται η ανατομία χωρίς αναισθησία (ακόμα και σε εγκύους, οι οποίες μάλιστα κυοφορούσαν τα παιδιά των γιατρών μέσω βιασμών), ο ακρωτηριασμός ανθρώπινων μελών για να μελετηθεί η απώλεια αίματος, η επανακόλληση οργάνων σε άλλα μέρη του σώματος, η ψύξη και η απόψυξη των σωμάτων. Στους απάνθρωπους χειρισμούς των υποκειμένων πρέπει ακόμα να συμπεριλάβουμε την εκούσια μόλυνση των αιχμαλώτων πολέμου για να παρατηρηθούν οι συνέπειες στον οργανισμό. Στην υπόθεση αυτό που πραγματικά υπερβαίνει κάθε όριο, είναι ότι ο διοικητής του κολαστηρίου πήρε άφεση από τις αμερικανικές δυνάμεις και ως εκ τούτου δεν τιμωρήθηκε ποτέ!
To σχέδιο MKUltra
“Project MKUltra” ήταν η κωδική ονομασία που δόθηκε σε ένα απόρρητο ερευνητικό πρόγραμμα της CIA, με στόχο τον έλεγχο του νου, το οποίο διενεργήθηκε από το 1950 μέχρι τα τέλη του 1960. Προκειμένου να επιτευχθεί ο απώτερος σκοπός του πειράματος, που δεν ήταν άλλος από την χειραγώγηση της νοητικής κατάστασης των υποκειμένων, χορηγήθηκαν πλήθος ναρκωτικών και παραισθησιογόνων ουσιών. Περίφημη είναι η χορήγηση LSD σε στρατιωτικούς, κυβερνητικούς εκπροσώπους, ιερόδουλες, ψυχασθενείς αλλά και απλούς πολίτες ούτως ώστε να παρατηρηθεί η αντίδραση ανθρώπων από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, στην ψευδαισθησιακή δράση της ουσίας. Στα υποκείμενα δεν γνωστοποιούνταν το γεγονός ότι υποβάλλονται σε χρήση ναρκωτικών ουσιών πράγμα που σε συνδυασμό με την παράνομη στρατολόγηση τους, καθιστούσε το πείραμα απεχθές και επονείδιστο. Η CIA όμως δεν σταμάτησε εκεί αλλά έφτασε στο σημείο να λειτουργήσει μία σειρά οίκων ανοχής για να στρατολογήσει άντρες στους οποίους χορηγούσε LSD και εν συνεχεία βιντεοσκοπούσε τις ερωτικές περιπτύξεις τους για να γίνει καταγραφή των αντιδράσεων. Το 1973, για να αποσιωποιήσει το γεγονός, ο διευθυντής της CIA Richard Helms, διέταξε να καταστραφούν όλοι οι φάκελοι του ΜKUltra και ως απόρροια αυτού παραμένουν στο σκοτάδι οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του πειράματος.