Καταρχάς να πω πως πήγα στον κινηματογράφο με την κολλητή μου και δύο φίλες μας να δούμε τη συγκεκριμένη ταινία. Έχοντας δει το original It από το 2010 (ναι άργησα, το ξέρω ότι είναι ταινία του 1990 αλλά τότε ήμουν απασχολημένη με το να γεννηθώ) περίμενα το remake να είναι μια πατάτα και μισή. Το It του 1990 για μένα δεν ήταν τρομακτικό. Βέβαια φταίει και το γεγονός ότι το είδα σε μεγάλη ηλικία και όχι πιτσιρίκι όπως όλοι. Και να πω και την μαύρη αλήθεια μου, δεν φοβόμουν και δεν φοβάμαι τους κλόουν. Όμως, σαν ταινία, ήταν πολύ καλή και τη λάτρεψα. Αγαπώ ιδιαίτερα και τον Stephen King (ο άνθρωπος είναι ο μάστερ του τρόμου… στα βιβλία… γιατί δεν μπορώ να πω ότι έχω τρομάξει ιδιαίτερα από τις ταινίες στις οποίες βέβαια δεν φταίει αυτός που δεν βγαίνουν το ίδιο τρομακτικές όσο τα βιβλία… αλλά τέλος πάντων) και όπως είπα στην παρένθεση μου έχω ασχοληθεί με την πάρτη του για να εκφέρω γνώμη. Πίστευα λοιπόν ότι το It του 2017 δεν θα είχε καμία σχέση με το It του 1990. Και ναι, έπεσα μέσα. Μιλάμε για μια ταινία με καλύτερα γραφικά, καλύτερα σκηνικά, καλύτερους ηθοποιούς και καλύτερο μοντάζ. Δεν τρόμαξα (όπως ήταν αναμενόμενο γιατί είμαι και σκληρό καρύδι πανάθεμα με) αλλά η ταινία σε έβαζε συνέχεια στο mood του τρόμου. Κάθε σκηνή ήταν σκοτεινή… με όλη τη σημασία της λέξης. Και για όσους δεν ξέρετε για το It… ας δούμε την υπόθεση.
Ένα κακό πλάσμα με την μορφή κλόουν, εν ονόματι Pennywise, τρώει μικρά παιδιά στην πόλη Ντέρι του Μέιν. Ένα γκρουπ από καλά και ευαίσθητα παιδιά, βλέπουν τον κλόουν να προσπαθεί να τα φάει (προφανώς) και αποφασίζουν να αντεπιτεθούν. Αφού τα κυνηγάει ο Pennywise για τα 2/3 της ταινίας… πήραν την απόφαση για το τελευταίο 1/3 να τον κυνηγήσουν αυτά.
Σαν ταινία μου προκάλεσε πολλά συναισθήματα. Δηλαδή ήταν το όλο mood του τρόμου αλλά υπήρξαν και σκηνές που φώναζα στην οθόνη από έκπληξη και άλλες που απλά γελούσα (ναι, πήγα να δω ταινία τρόμου και γελούσα… υπάρχουν πολλές κωμικές ατάκες, θα εκπλαγείτε).
Η ταινία έχει 7,8 αστεράκια αλλά θα είμαι αυστηρή. Της βάζω τα 7. Γιατί? Γιατί με είχε συνέχεια στο mood ότι κάτι θα πεταχτεί και θα τρομάξω (jump scare) και στο τέλος τίποτα δεν γινόταν και δεν τρόμαζα. Ανυπομονώ πάντως για το δεύτερο μέρος… ναι, έχει και δεύτερο!!!