Απο τα μαθητικά χρόνια ονειρεύεσαι την στιγμή που θα γίνεις φοιτητής και θα πιάσεις μόνος σου σπίτι, θα ξεκινήσεις να ζείς κι εσυ την φοιτητική ζωή που όλοι λένε και ξανά λένε. Η αγορά των επίπλων, η διακόσμηση του χώρου σου, η ανυπομονησία για την δημιουργία καινούργιων φίλων είναι μόνο μερικά απο τα χιλιάδες συναισθήματα που έχεις κατά την διάρκεια της προσαρμογής σου στο νέο αυτό – βαρυσήμαντο – κεφάλαιο της ζωής σου.
Είναι αρχή πρώτο εξάμηνο οι παρέες ή αλλιώς κλίκες αυξάνονται και πληθύνονται με απίστευτα γοργό ρυθμό, σιγά σιγά ξεδιαλύνεται το τοπίο και ο καθένας κατασταλάζει στην παρέα που πιθανότατα να τον συντροφεύει για τα υπόλοιπα χρόνια των σπουδών του. Οι φοιτητικές παρατάξεις κάνουν αρκετά εμφανή την παρουσία τους, χωρίζονται στρατόπεδα πρασινομπλέ- μπλεπρασινοπά και σιγά σιγά ξεκινάνε την «προσέγγιση», η επιλογή είναι σαφέστατα του καθενός αν θα ενταχθεί σε κάποια παράταξη κι αν ναί σε ποιά.
Νέα μαθήματα, νέο κλίμα πολύ διαφορετικό απο αυτό που είχες συνηθίσει στο Λύκειο. Οι προσδοκίες πολλές, οι στόχοι υψηλοί και φτάνει η πρώτη εξεταστική διάβασμα διάβασμα (είναι και η πρώτη σου εξεταστική άλλωστε θές να κάνεις καλή εντύπωση, πρώτα σε σένα κι ύστερα στην οικογένεια σου ακόμα και στους καθηγητές σου). Κατά την διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου που ο καιρός είναι πιο ευνοϊκός για καμιά εκδρομή, ξεκινάνε οι εξορμήσεις στα κοντινά μέρη απο τον τόπο που σπουδάζεις και φυσικά οι εκδρομές σε πόλεις που σπουδάζουν άλλοι φίλοι σου, άλλωστε αυτό δεν είναι φοιτητική ζωή;
Όλα αυτά ωραία ακούγονται αλλά είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος, η αρχική, η καλύτερη ίσως. Ωραίο το να μένεις μόνος σου -πολύ κι όλας- αλλά το να ζείς μόνος σου έχει κι πολλά αρνητικά, ενδεικτικά πρέπει να φροντίζεις μόνος σου για την καθαριότητα του χώρου σου, πρέπει να κάνεις μόνος σου τα ψώνια απο τα σούπερ μάρκετ (και πίστεψε με δεν θυμίζουν σε τίποτα τα ψώνια που κάνει η μαμά με το μεγάλο καρότσι, εσύ θα παίρνεις το μικρό καλάθι κι μέχρι να φτάσεις στο ταμείο θα κάνεις μαθηματικούς υπολογισμούς που θα ζήλευε κι ο καλύτερος μαθηματικός για να δείς πόσα θα πληρώσεις, πόσα χρήματα έχεις κι με πόσα θα περάσεις τον υπόλοιπο μήνα). Εκτός αυτού πρέπει να μαγειρεύεις κι όλας – πόσο χειρότερο θα γίνει Χριστέ μου – γιατί τα τάπερ θα τελειώσουν σύντομα και το ντελίβερι όσο ωραίο κι να είναι το άτιμο δεν θα το αντέξεις για πολύ.
Το σπιτάκι σου, θα το διακοσμήσεις όπως θες εσύ άλλωστε εσύ θα μένεις για τέσσερα (τουλάχιστον) χρόνια εκεί. Να το κάνεις όμορφο, να βάλεις φωτάκια στα έπιπλα, να κάνεις κολάζ με φωτογραφίες σου ή οτιδήποτε σ’αρέσει κι σ’ ευχαριστεί. Είναι ο χώρος σου κι ο πρώτος κι τελευταίος λόγος ανήκει σε σένα και μόνο.
Να ξερεις πως θα φτάσεις σε σημείο μέσα σε τρείς μέρες να βγάζεις ολόκληρους κύκλους απο τηλεοπτικές σειρές αλλά για διάβασμα δεν θα έχεις όρεξη θα είσαι ικανός να κουρέψεις ολόκληρο το Καραϊσκάκη με ψαλιδάκι για τα νύχια μόνο και μόνο για να γλιτώσεις απο το διάβασμα. Οι καθηγητές δύσκολα θα σε θυμούνται – δεν είμαστε στο Λύκειο, δεν είμαστε είκοσι άτομα- αλλά εκατόν είκοσι ανά έτος – μια φιλική συμβουλή ΜΗΝ κάνεις το λάθος να δεις την όλη φάση ανταγωνιστικά. Τι εννοώ; Ποιός ο λόγος να βγάζεις χολή σε άλλα άτομα που για τον όποιο λόγο πέρασανε κάποιο μάθημα που εσύ δεν περάσες ή για κάποιο βαθμό που ο άλλος είχε υψηλότερο; Είναι ανούσιο και ψυχοφθόρο μην σου πώ. Το μπράβο δεν θα στο πει ο καθηγητής, εσύ ο ίδιος θα το πεις σε σένα. Αν δεν επιβραβεύεις εσύ τον εαυτό σου μην περιμένεις να το κάνει κάποιος άλλος.
Προσπάθησε απο το πρωτο κι όλας εξάμηνο για όσο το δυνατόν μεγαλύτερους βαθμούς κι δεν στο λέω αυτό για να κάνεις μόστρα αλλά για ένα μεταπτυχιακό στην συνέχεια. Κάνε πράγματα που θα σε βοηθήσουν στο μέλλον, μάθε μια ξένη γλώσσα. Ακόμα κι ενα ταξίδι στο εξωτερικό, γιατι όχι κι Erasmus και ταξίδι θα κάνεις, κι νέους ανθρώπους θα γνωρίσεις και νέες κουλτούρες θα δεις, κι είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να βελτιώσεις τα Αγγλικά σου.
Η περίοδος αυτών των χρόνων στην ζωή σου θα σου μείνει αξέχαστη, κοίτα να ρουφήξεις την κάθε στιγμή γιατί ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.
