Τι κοινό μπορεί να έχει η πολυβραβευμένη αμερικάνικη σειρά Breaking Bad με την Ναζιστική Γερμανία της δεκαετίας του 30 και του 40 αντίστοιχα; Την χρήση της κρυσταλλικής μεθαδόνης (μεθαμφεταμίνη) τόσο στην γερμανική κοινωνία ελεύθερα, όσο και στα στρατιωτικά ναζιστικά σώματα πριν την εισβολή και επέλαση τους στην Γαλλία. Η επήρεια των ναρκωτικών στους στρατιώτες χρήστες καθώς και στον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στις αποφάσεις που ελήφθησαν και εν συνεχεία έκριναν σημαντικά γεγονότα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η τακτική πολέμου Blitzkrieg ( Κεραυνοβόλος Πόλεμος) σε συνάρτηση με τις συμπεριφορές των στρατιωτικών μονάδων, την πολεμική υπεροχή της Γερμανίας καθώς και τις υπεράνθρωπες δράσεις των μαχόμενων, επηρεάστηκαν και δομήθηκαν, σε κάποιο βαθμό, με βάση το Pervitin, το «φάρμακο» μεθαμφεταμίνη.
Η συγκεκριμένη ναρκωτική ουσία μεθαμφεταμίνη, μετονομαζόμενη σε Pervitin (δεκαετία του 30-40 στην Γερμανία) μπορούσε να χορηγηθεί δίχως ιατρική συνταγή στους πολίτες της Ναζιστικής Γερμανίας (θεωρούταν επίσης και ως συνταγογραφούμενο ανεβαστικό). Αρχικά το «φάρμακο» αυτό είχε πάρει την ονομασία Volksdroge, δηλαδή το ναρκωτικό του λαού. Οι περισσότεροι Γερμανοί, εκείνη την εποχή, επέλεγαν να κάνουν χρήση της ανωτέρω ουσίας, προκειμένου να αποκτούσαν περισσότερη αντοχή και ευεξία στην καθημερινότητά τους. Αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός ότι η χορήγηση της πραγματοποιούταν με μεγάλη ευκολία και η κοινή γνώμη είχε την πεποίθηση ότι δεν ήταν ναρκωτικό αλλά κάτι περισσότερο εθιστικό από τον καφέ. Πριν την μεγάλη εισβολή των Γερμανών στην Γαλλία τον Μάιο του 1940, οι γερμανικές αρχές είχαν διατάξει την παραγωγή 35.000.000 δισκίων για την μετέπειτα χρήση τους από τον στρατό και όχι μόνο.
Η αποτελεσματικότητα και υπεροχή των γερμανικών στρατευμάτων έναντι των συμμαχικών δυνάμεων και συγκεκριμένα της Γαλλίας, ήταν η τακτική Blitzkrieg, ή οποία, ως ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της, είχε και την χορήγηση της μεθαμφεταμίνης. Πως μπορούσαν οι Γερμανοί να αντιμετωπίσουν την πιο μεγάλη και στρατιωτικά ισχυρή δύναμη της Ευρώπης εκείνη την εποχή; Η Γαλλία όχι μόνο είχε τους καλύτερα εκπαιδευμένους άνδρες αλλά διέθετε και την υψηλότερη εξοπλιστική ποιότητα και ποσότητα από κάθε άλλο κράτος της Ευρώπης. Ο Κεραυνοβόλος πόλεμος (Blitzkrieg) «ενσάρκωσε» την εναέρια κυριαρχία, την υπερταχεία στα άρματα, τις γρήγορες τακτικές, τις επίκαιρες επικοινωνίες και το σημαντικότερο τα ακούραστα στρατιωτικά σώματα που είχαν δομηθεί από την χορήγηση της ναρκωτικής ουσίας. Αυτό ήταν το «μυστικό» όπλο των Γερμανών για την υπεροχή τους στις αντίπαλες μονάδες.
Η χρήση της πραγματοποιήθηκε στους στρατιώτες, αρχικά διότι πολλοί είχαν ιδιαίτερα χαμηλό ηθικό, φόβο και ηττοπάθεια λόγω των γεγονότων του πολέμου που είχε προηγηθεί, του Α’ Παγκόσμιου. Παρόλα αυτά με το Pervitin η Γερμανία κατάφερε και «ανάπλασε» τέλειους μαχητές με υπερφυσικές δράσεις και ψυχοσωματικές δυνάμεις. Το ίδιο ήταν υπεύθυνο για την άμβλυνση της ενσυναίσθησης και ευφορίας με αποτέλεσμα να αναπτερωθεί το ηθικό των γερμανικών στρατευμάτων, δίχως να αισθάνονται φόβο και συγχρόνως να μην έχουν ανάγκη την ξεκούραση. Τα προαναφερθέντα οδήγησαν σε νικηφόρες μάχες όπως την κατάληψη του Σεντάν (και πολλές άλλες), όπου στην οποία οι Γερμανοί κατάφεραν να φτάσουν σε διάρκεια 3 ημερών, ενώ από την άλλη η Γάλλοι πίστευαν ότι ήταν αδύνατο να την προσεγγίσουν σε διάστημα λιγότερο των 2 εβδομάδων. Αυτό συνέβη διότι οι Γερμανοί στρατιώτες απέφευγαν την ξεκούραση (ύπνο) ακατάπαυστα 3 μέρες, χάρις την χρήση της μεθαμφεταμίνης, με αποτέλεσμα η προέλαση να συνεχίσει ακάθεκτη. Το ίδιο το ναρκωτικό αποδείχθηκε ιδιαίτερα σημαντικό, παρά τις αναρίθμητες παρενέργειες, στα χέρια των Γερμανών διότι δημιούργησε ανθρώπους ρομπότ, που αψηφούσαν την ψυχοσωματική κούραση με μόνη σανίδα σωτηρίας την ταχύτητα, η οποία αποδείχθηκε ανεκτίμητη στο πεδίο της μάχης. Τραγικές και παράλογες καταστάσεις με παρενέργειες που δεν άργησαν να φανούν.
Άλλο τόσο παράλογος ήταν και ο Χίτλερ, ο οποίος ήδη από την δεκαετία του 30 χορηγούταν σε καθημερινή βάση βιταμίνες και εν συνεχεία το Eukodal, από τον προσωπικό του γιατρό Morell, μια παραπλήσια ουσία με αυτή της ηρωίνης, η οποία ήταν περισσότερη «δυνατή». Επιπλέον προς το τέλος του πολέμου, ο ίδιος ο Χίτλερ μαζί με τους συντρόφους του κατανάλωναν σε κατά αύξουσα βάση ένα μείγμα λοιμογόνων ναρκωτικών, πάλι από τον γιατρό Morell. Η ανάγκη του Χίτλερ προς τις ναρκωτικές ουσίες ήταν τόσο μεγάλη, σε βαθμό που καθόρισε αποτελέσματα μαχών καθώς και λανθασμένων αποφάσεων για τους Ναζί, οι οποίες συνέβαλλαν σε σφαγή χιλιάδων ανθρώπων (όπως η μάχη των Αρδεννών). Το παράδοξο της όλης υπόθεσης των ναρκωτικών, ήταν ότι οι Γερμανοί εμφανίζονταν ως υπέρμαχοι της ηθικής, απεναντίας όμως η διάδοση των ναρκωτικών εξαπλωνόταν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα ακόμη και στους ηγέτες του Ναζισμού.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να εξανθρωπίσουμε, ούτε να παρουσιάσουμε με συμπάθεια τα φρικτά εγκλήματα των ναζιστών στην ανθρωπότητα, λέγοντας πως αιτία αυτών ήταν η χρήση ναρκωτικών από τους Ναζί. Το πνεύμα του ναζισμού, ο αντισημιτισμός και όλα τα υποπροϊόντα τους, ο ρατσισμός, η διάκριση, η επιθετικότητα, το αίσθημα ανωτερότητας, η υποδούλωση και η επεκτατική πολιτική ήταν οι παράγοντες των φρικαλεοτήτων τους.
.