Κάποιος είχε πει ότι οποίος άνθρωπος κάτω των τριάντα ετών και γνώστης της κοινωνικής τάξης δεν είναι επαναστάτης, είναι ένας μέτριος άνθρωπος. Πράγματι, οι νέοι αποτελούν μια συναρπαστική γενιά με τεράστιες δυνατότητες. Αντιμετωπίζουν την αλήθεια καταπρόσωπο, δεν εντυπωσιάζονται με το «αύριο» των μεγάλων αλλά ζουν με το σήμερα. Γι’ αυτούς κάθε μέρα είναι μια καινούργια ζωή, στην διάρκεια της οποίας πρέπει να αντισταθούν στην ένταση και τις πιεστικές συνθήκες.
Αποτελεί αξιοσημείωτο γεγονός το ότι οι νέοι και οι νέες δε ζητούν καταναλωτικά αγαθά, παρά μόνο μιλούν για τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια του ατόμου, για την καταξίωση της προσωπικότητας του. Αρνιούνται κάθε είδους αλλοτρίωσης. Απορρίπτουν το κακό και με πάθος ζητούν το καλό. Αηδιάζουν την τρέχουσα λογική. Αιφνιδιάζονται από την πραγματικότητα. Ο νεανικός αυθορμητισμός, ο υπέρμετρος δυναμισμός τους βλέπει τον κόσμο με παρθένα μάτια. Δεν έχουν την πείρα ακόμη. Ζητούν ένα κόσμο διαφορετικό από το δικό μας και απαιτούν να γίνουν αλλαγές αμέσως. Νιώθουν ξένοι προς τον κόσμο που δημιούργησαν οι μεγάλοι. Με απόγνωση βλέπουν να θριαμβεύει η ανισότητα, η αλλοτρίωση, το ανθρωποκυνηγητό. Βλέπουν τους πολέμους, την μόλυνση της ατμόσφαιρας. Αυτή η απόγνωση νεκρώνει συχνά κάθε ζωτικότητα, γεννάει την απάθεια η την απελπισία. Είναι εκείνοι που δε θέλουν να γκρεμίσουν τις αξίες, τα ιδανικά που έχουν κατοχυρωθεί από τις μεγαλύτερες γενιές αλλά να επαναστηλώσουν όσα έχουν ποδοπατηθεί. Η νέα γενιά αντιπροσωπεύει την καινούργια συνείδηση ,αυτή που εξεγείρεται κατά του πολέμου, κατά της βίας, κάθε λογής βίας, ακόμη και αν χρειαστεί να καταφύγει στην αντί βία. Δεν πρόκειται για ανταρσία αλλά για τη δίψα των νέων να διαμορφώσουν έναν ανθρώπινο κόσμο χωρίς αγανάκτηση για τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν. Δίνουν μάχη κατά του κατεστημένου και αγωνίζονται με τους εργαζόμενους όλου του κόσμου για μια πιο δίκαιη, αλτρουιστική, φιλειρηνική ανθρωπότητα.
Κανένας δεν είναι ανεύθυνος σήμερα, όσο ζει και συμμετέχει σε αυτή τη ζωή. Είναι υπεύθυνος και οφείλει να κάνει το χρέος του με συνέπεια και αυταπάρνηση. Και αυτό το χρέος των νέων δεν μπορεί να είναι άλλο από την αποκατάσταση της ισορροπίας στη ζωή, από την επανενθρόνιση των ιδανικών της, από την επανακύρωση των ηθικών της αξιών, από την κατάλυση της αβεβαιότητας, κάτι που θα ξανακάνει τη ζωή συγκεκριμένη και θα της ξαναδώσει το χαμένο της νόημα.