Αναμφισβήτητα όταν είσαι γονιός η ζωή σου αποκτά διαφορετικό, ιδιαίτερο και μοναδικό νόημα. Ο γονικός ρόλος συνδέεται με αισθήματα ικανοποίησης, χαράς, υπερηφάνειας αλλά και με την ανάληψη ευθυνών, την εκπλήρωση υποχρεώσεων και την δημιουργία προγράμματος, το οποίο συμβάλει ευνοϊκά στην ικανοποίηση των αναγκών τις εκάστοτε οικογένειας.
Συναντούμε καθημερινά γονείς οι οποίοι λόγω της αυξημένης επικέντρωσης τους στη φροντίδα των παιδιών, παραμελούν ζητήματα που αφορούν τι σχέση μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα είναι να συσσωρεύονται προβλήματα σε διαπροσωπικό επίπεδο τα οποία εφόσον δεν έχουν επιλυθεί αναδύονται ξανά και ξανά. Οι σύζυγοι απορροφούν όλο και περισσότεροι ένταση, την οποία κάποια στιγμή θα εκδηλώσουν, αλλά ενδεχομένος με δυσλειτουργικό τρόπο και έντονη συναισθηματική φόρτιση.
Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία, αντιλαμβάνονται το συναισθηματικό κλίμα της οικογένειας και απορροφούν τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος που μεγαλώνουν. Όταν πρόκειται για την σχέση των γονιών τους, τίποτα δεν περνάει απαρατήρητο. Η ποιότητα της σχέσης του γονικού ζευγαριού έχει βαθιά επίδραση στην ψυχική ευημερία και στην συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, στη συμπεριφορά τους και στον τρόπο λειτουργίας τους στις μελλοντικές σχέσεις τους.
Τα παιδιά παρακολουθούν τους γονείς τους συνεχώς και απορροφούν τα εξωτερικά ερεθίσματα σαν «σφουγγάρια». Συνεπώς, η συναισθηματική ατμόσφαιρα από τον τρόπο που λειτουργούν οι γονείς π.χ. μια ένταση, γίνεται αμέσως αντιληπτή. Ενδεχομένως οι γονείς να νομίζουν ότι μπορούν να ξεγελάσουν ή να «δωροδοκήσουν» την εύνοια του παιδιού, όμως εκείνο είναι αμερόληπτος κριτής, που αντιλαμβάνεται περισσότερα από ότι δείχνει.
Από μικρή ηλικία τα παιδιά βιώνουν έντονη δυσφορία όταν οι γονείς τους διαπληκτίζονται ή είναι συναισθηματικά κακοποιητικοί μεταξύ τους (απορρίπτουν , μειώνουν ο ένας τον άλλον). Αισθάνονται φόβο, άγχος, θλίψη και θυμό και, με την πάροδο του χρόνου, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αντιμετωπίσουν προβλήματα συμπεριφοράς, να εκδηλώσουν διαταραχές στην ανάπτυξη, στον ύπνο και στην διατροφή τους και δυσκολία στη συγκέντρωση και στην επιτυχία στο σχολείο.
Ανεξαρτήτως λοιπόν από τις αντιδράσεις των παιδιών, που είτε τις εσωτερικεύουν είτε τις εξωτερικεύουν, ένα επιπλέον συναίσθημα που βιώνουν τα παιδιά που εκτίθενται σε δυσλειτουργικές γονεϊκές σχέσεις είναι η ενοχή. Μεταφράζουν την έλλειψη αγάπης και αρμονίας μέσα στην οικογένεια ως δικό τους φταίξιμο και νιώθουν πίεση να «διορθώσουν τα πράγματα». Πολλές φορές βέβαια και οι ίδιοι οι γονείς, όταν οι συναισθηματικές τους ανάγκες δεν ικανοποιούνται μέσα στη σχέση, ασυνείδητα, στρέφονται στα παιδιά για παρηγοριά και υποστήριξη, εναποθέτοντας ένα τεράστιο και αφύσικο βάρος πάνω τους.
Τα παιδιά μεγαλώνουν καλύτερα σε μια οικογένεια και με τους δύο γονείς;
Σίγουρα η σταθερή, ψυχολογική και η φυσική παρουσία και των δύο γονέων, είναι καλή προϋπόθεση για την ψυχική υγεία των παιδιών. Όμως η φυσική παρουσία των γονέων, δεν είναι απαραίτητη εγγύηση για την ψυχική υγεία των παιδιών, γιατί το αποτέλεσμα διαταραγμένων ενδοοικογενειακών σχέσεων είναι δυνατό να προκαλέσει ψυχικά τραύματα στο παιδί. Όμως είναι ξεκάθαρο πως το να μεγαλώνουν τα παιδιά σε ένα σπίτι με συνεχείς συγκρούσεις είναι περισσότερο αγχωτικό για τα παιδία, από ότι να χωρίσουν οι γονείς. Αν οι γονείς τα βρούνε μεταξύ τους και μπορέσουν να συνεργαστούν μετά από ένα διαζύγιο, συνήθως τα παιδιά δεν έχουν βαθιές συναισθηματικές πληγές.
Σε κάθε περίπτωση, το πρότυπο της σχέσης των γονιών επηρεάζει την εικόνα που θα έχουν μελλοντικά για τον γάμο, για τις σχέσεις, να δείχνουν εμπιστοσύνη και να εκφράζουν τα συναισθήματα τους, την ανοχή τους σε κακοποιητικές συμπεριφορές, καθώς και τον τρόπο που και τα ίδια θα διαχειρίζονται τις συγκρούσεις.
Συμπερασματικά, το είδος συναισθηματικού κλίματος στη συζυγική σχέση ενδέχεται να επηρεάσει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, πτυχές της ψυχοκοινωνικής εξέλιξης του παιδιού. Κάθε ζευγάρι, μέσα από την αμοιβαία θέληση, προσπάθεια και επιμονή, μπορεί να δημιουργήσει σταδιακά μια ισότιμη, δημοκρατική σχέση, μέσα από την οποία να ικανοποιούνται όσο είναι εφικτό, τόσο οι δικές τους ανάγκες, όσο και οι ανάγκες του παιδιού τους. Όπως είναι σημαντικό να φροντίζει κάθε γονιός τη σχέση με το παιδί του, εξίσου σημαντικό είναι να φροντίζει τι σχέση με τον εαυτό του και με τον σύντροφο του.