Δεύτερο μέρος της Χριστουγεννιάτικης περιήγησής μας στον κόσμο και αυτήν τη φορά θα ταξιδέψουμε σε δύο άλλες αγαπημένες μου περιοχές, την Αλάσκα και την Γροιλανδία.
Το κρύο περιβάλλον τις κάνει ακόμη πιο κατάλληλες και σχετικές με τα Χριστούγεννα (όπως αυτά υπάρχουν στερεοτυπικά στο μυαλό των περισσότερων από εμάς).
Ακολουθήστε μας λοιπόν σε αυτό το δεύτερο ταξίδι…
Χριστούγεννα στην Αλάσκα
Οι περισσότεροι Χριστιανοί κάτοικοι της Αλάσκας γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου ακολουθώντας το Αμερικάνικο πρότυπο (δηλ. θεωρώντας τα Χριστούγεννα σημαντικότερη εορτή από τον ερχομό του νέου έτους).
Τα τραγούδια αυτής της περιόδου περιλαμβάνουν λέξεις της τοπικής διαλέκτου (Aleut) όπως Grinstuusaaq suu’uq (= η γέννησης του Χριστού) ενώ όλοι αναφωνούν τελειώνοντας Mnogaya leta (= ο θεός να μας χαρίσει πολλά χρόνια). Οι καλανταδόροι λαμβάνουν από τις νοικοκυρές κυρίως γλυκά (μπισκότα, ζαχαρωτά ή ένα είδος τοπικού γλυκίσματος που μοιάζει με ντονατ) και κάποιες φορές ψαρόπιτα (fish pie) ή καπνιστό σολομό.
Στην Αλάσκα τα παιδιά που λένε τα κάλαντα συνήθως κρατούν ένα χρωματιστό αστέρι σε ένα μακρύ κοντάρι.
[Via]
Χριστούγεννα στην Γροιλανδία
Εδώ οι άνθρωποι ξοδεύουν αρκετό χρόνο την περίοδο των Χριστουγέννων σε επισκέψεις που συνοδεύονται από πολύ καφέ και κέικ (ναι είναι αλήθεια, “Αχ! πόσο θα ‘θελα να ζω εκεί!”) και τα δώρα που ανταλλάσσουν πολύ συχνά περιλαμβάνουν κάποια μινιατούρα έλκηθρου, ένα ζευγάρι από χαυλιόδοντες ή γάντια από δέρμα Φώκιας.
Όλοι στο χωριό λαμβάνουν δώρα ενώ τα παιδιά λένε τα κάλαντα από καλύβα σε καλύβα.
Τα χριστουγεννιάτικα δένδρα τους περιλαμβάνουν κεριά και λαμπερά κοσμήματα.
Μετά τους αλλεπάλληλους καφέδες (“Αχχχχ!”) το κέικ και τον χορό όλοι λαμβάνουν ένα κομμάτι Mattak (ένα μικρό κομμάτι δέρματος φάλαινας με γέμιση λίπους φάλαινας) το οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο στο μάσιμα και για αυτό συνήθως καταπίνεται αμάσιτο.
Άλλο τοπικό έδεσμα είναι το Kiviak που αποτελείται από ωμή σάρκα Auk (πτηνό παρόμοιο με τον πιγκουίνο το οποίο θεωρείται μάλιστα ή εξέλιξη του είδους των πιγκουίνων) το οποίο αφήνεται τυλιγμένο μέσα σε δέρμα φώκιας έως ότου φθάσει στο επιθυμητό στάδιο αποσύνθεσης.
Η νύχτα των Χριστουγέννων είναι μία από τις νύχτες που οι άνδρες περιμένουν τις γυναίκες να επιστρέψουν (προφανώς συνήθως συμβαίνει το αντίθετο).
Τέλος ένα τοπικό παιχνίδι – έθιμο περιλαμβάνει το πέρασμα ενός αντικειμένου από χέρι σε χέρι κάτω από το τραπέζι.
[Via]