Προχθές μου ήρθε στο μυαλό ένα περιστατικό που είχα ζήσει πριν από αρκετά χρόνια. Ακόμα πήγαινα στο σχολείο και κάποια μέρα πήρα από ένα περίπτερο ένα κουτάκι αναψυκτικό. Λίγα μέτρα παρακάτω μου ήρθε ότι θέλω καλαμάκι. Ποτέ δεν χρησιμοποιώ καλαμάκι, αλλά εκείνη την μέρα μου κόλλησε! Πήγα, λοιπόν, στο πρώτο ψιλικατζίδικο που βρήκα και με πολύ ευγενικό τρόπο ζήτησα να μου δώσουνε ένα καλαμάκι (ήμουν έτοιμος να πληρώσω κιόλας αν ήθελαν). Η ιδιοκτήτρια, με πάρα πολύ ειρωνεία, μου έδωσε το καλαμάκι και μου είπε κάτι σαν “δεν σου δώσανε από εκεί που πήρες το αναψυκτικό?”. Την ευχαρίστησα 2-3 φορές για το καλαμάκι και φεύγοντας της είπα ότι δεν έφταιγαν οι άνθρωποι, αλλά εγώ που δεν το ζήτησα.
Αυτό το θυμήθηκα προχθές γιατί έτυχε να συναντήσω το ίδιο περιστατικό 3 φορές μέσα σε μία ώρα. Τρεις διαφορετικοί άνθρωποι ζήτησαν ένα καλαμάκι από τρία διαφορετικά καταστήματα και πήραν πάνω κάτω την εξής απάντηση:
– Καλησπέρα, θα μπορούσατε να μου δώσετε ένα καλαμάκι;
– Άλλο πάλι και τούτο! Από αλλού η Coca Cola, από αλλού το καλαμάκι! Που ξανάγινε αυτό;
Όλα αυτά, καθώς έδινε το καλαμάκι στον κύριο. Αυτή ήταν η μία από τις τρεις περιπτώσεις και μετέφερα τον διάλογο ακριβώς όπως έγινε. Μπορείτε να φανταστείτε πως και τα άλλα δύο περιστατικά ήταν πάνω κάτω τα ίδια.
Τώρα, σκέφτομαι εγώ… ένα πακέτο καλαμάκια κοστίζει στο τοπικό super market περίπου 1,5 ευρώ και περιέχει 100 καλαμάκια. Αυτό σημαίνει ότι το κάθε καλαμάκι κοστίζει 1,5 λεπτό. Αν υποθέσουμε ότι το μαγαζί τα αγοράζει σε μεγάλες ποσότητες και μάλιστα από αποθήκη, είναι ασφαλές να εικάσουμε ότι το ένα καλαμάκι κοστίζει λιγότερο από 1 λεπτό!
Και ερωτώ… Για ποιο λόγο χαλάνε οι άνθρωποι τις καρδιές τους για κάτι αξίας λιγότερης από ένα λεπτό του ευρώ; Εγώ ήμουν μπροστά σε αυτό το περιστατικό και ένιωσα πάρα πολύ άσχημα για αυτό τον άνθρωπο που ευγενικότατα ζήτησε ένα καλαμάκι (αξίας ενός λεπτού) και αυτό που πήρε σαν απάντηση ήταν ειρωνεία, δυσπιστία και αγένεια.
Γιατί συμβαίνει αυτό στην σημερινή κοινωνία;
9 Comments
asynadak (asynadak)
Γιατί τόσο χαμός για ένα καλαμάκι; https://www.newsfilter.gr/2009/04/03/to-kalamaki-os-varometro-tis-kinonias/
CyberEddie
Γιατί μας έχει διαποτίσει η μιζέρια που είναι απόρροια της γενικότερης φτώχειας και της εξαφλανισης της λεγόμενης μεσαίας τάξης που γνώμη μου είναι δείκτης μιας γενικής ευημερίας.
asynadak
Η μεσαία τάξη είναι αυτή που την πληρώνει συνήθως και όντως στις μέρες μας είναι υπό εξαφάνιση.
Ωστόσο, το ζήτημα του 0,01€ δεν πιστεύω ότι είναι θέμα μεσαίας τάξης. Για την ακρίβεια και αυτό το φαινόμενο, αλλά και η αδιαφορία που επικρατεί στην κοινωνία, πιστεύω πως είναι καθαρά φαινόμενο κοινωνικό και ζήτημα παιδείας, παρά οικονομικό ή πολιτικό.
CyberEddie
Η παιδεια στην ελλαδα, με την γενικη εννοια, ειναι είδος υπο εξαφανιση. Ολοι θέλουν ενα πτυχιο και δεν καταλαβαινουν ότι υπάρχουν αλλοι 100000000000 ιδιοι. Η προσωπικοτητα όμως ειναι που κανει την διαφορά.
asynadak
Σε αυτό έχεις απόλυτο δίκαιο. Αλλά η παιδεία δεν εξαντλείται στην δημόσια παιδεία που προσφέρει το κράτος.
Για εμένα, στην ανάπτυξη του ατόμου παίζει σημαντικότερο ρόλο η οικογένεια και οι εκάστοτε ομάδες που συμμετέχει το άτομο (π.χ. αθλητική ομάδα, ομάδα φίλων, κλπ) παρά το σχολείο.
CyberEddie
Μα ρε φιλε ειναι τραγικο ο αλλος να εχει 2 πτυχία και κοινωνικα να μην ξερει το αλφαβητο. Εξ ου και οι σχέσεις που πανε κατα διαόλου. Αμα δεν εχεις ευγένεια, δεν την έχεις ΠΑΝΤΟΥ.
asynadak
Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα. Η εκπαίδευση δεν παίζει τον ρόλο που έπαιζε παλιότερα ή τον ρόλο που θα έπρεπε να παίζει.
Αλλά ας αναζητήσουμε και αλλού τα αίτια.
bullpoz
Παντως επειδη γνωριζω το αναφερω…Τα καλαμακια τα περνουν δωρεαν απο τις αποθηκεσ τροφιμων μαζι με τα καθε ειδους αναψυκτικα.Ειναι κατι σαν προσφορα !
soula
Συνοψίζοντας τα σχόλια σας,νομίζω ότι η μιζέρια της μεσαίας τάξης, η έλλειψη παιδίας από το σχολείο και την οικογένεια και η έλλειψη παιδίας στην δουλειά που κάνει ο καθένας (γιατί μια ευγενική προσφορά θα μπορούσε να κατακτήσει τον πελάτη) δημιουργούν μια νευρικότητα και βγάζουν τον κακό εαυτό του καθενός.
΄Οταν κάποιος αισθάνεται καλά έχει και αποθέματα καλοσύνης και ευγένειας που βγαίνουν προς τα έξω στους άλλους. Δυστυχώς στις μέρες μας όλοι είναι προβληματισμένοι, αγχωμένοι, ανασφαλείς και υπάρχει μια εσωστρέφια (για να χρησιμοποιήσω την σύγχρονη γλώσσα) που δεν επιτρέπει την προς τους άλλους καλή διάθεση και ανθρώπινη συμπεριφορά.