Αν και οι ταινίες δεν είναι το φόρτε μου μιας και δύσκολα ακολουθώ τα νέα, αυτή την εβδομάδα αποφάσισα να ασχοληθώ με τους εκδικητές, κατά κόσμον The Avengers.
Ας ξεκινήσω λέγοντας ότι αν ποτέ αποφασίσετε να δείτε την ταινία, το οποίο προτείνω ανεπιφύλακτα, πρέπει να πάτε απλά για να απολαύσετε το βράδυ σας και να μην ψάχνετε βαθύτερα νοήματα και έννοιες. Η ταινία ενώνει τις ξεχωριστές ιστορίες των αγαπημένων μας υπερηρώων και τους φέρνει σαν μια ομάδα, αντιμέτωπους με υπεράριθμους εχθρούς από το διάστημα.
Η υπερβολή κυριαρχεί αλλά δεν ξενίζει μιας και εξ’αρχής γνωρίζουμε το concept. Σκεφτείτε ότι μιλάμε όχι για 1 ή 2 αλλά για 6 υπερήρωες σε δράση. Παρ’όλα αυτά ο John Rambo πιο εξωπραγματικός φαντάζει και ας μην έχει εξωγήινους. Η ταινία αρχικά κινείται με σχετικά αργούς ρυθμούς προσπαθώντας να μας δώσει στοιχεία για τον κάθε ήρωα αλλά μόλις αυτό ολοκληρωθεί η δράση είναι καταιγιστική με πολύ όμορφες σκηνές.
Σπουδαίο είναι το χιούμορ που επιδεικνύεται και όταν λέω σπουδαίο το εννοώ. Σε σωστές δόσεις και στο σωστό χρόνο θα σας εκπλήξει ευχάριστα και θα πιάσετε τον εαυτό σας να γελάει από εκεί που δεν το περιμένατε. Οι εκδικητές λοιπόν αποτελούν μια ταινία ιδανική για να περάσετε ένα παραπάνω από ευχάριστο βράδυ στον κινηματογράφο ακόμα και αν δεν είστε οπαδοί των ταινιών υπερηρώων.
Σίγουρα άξιζε τα χρήματα.