Κάτι κινείται στον ορίζοντα. Κάποια ακτίνα φωτός μπορούμε να διακρίνουμε τον τελευταίο καιρό σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Συγχωρέστε μας για την πρωτοφανή αισιοδοξία αλλά λίγο οι δηλώσεις του Κου Ντράγκι για την στήριξη των τραπεζών, λίγο το χρηματιστήριο που έχει να δει τέτοια άνοδο εδώ και 6 μήνες, λίγο τα λεγόμενα του Κου Μπαρόζο ο οποίος επιμένει για μια πολιτικά και δημοσιονομικά ενωμένη Ευρώπη, μας κάνουν να νιώθουμε λίγο καλύτερα για το αύριο. Ή μήπως κακώς ελπίζουμε;
Γεγονός είναι ότι σε πρόσφατη διεθνή έρευνα (Διατλαντικές Τάσεις 2012) ένα μεγάλο ποσοστό Ευρωπαίων πολιτών παρουσιάστηκε αρνητικό προς το ενιαίο νόμισμα. Στην έρευνα συμμετείχαν 12 χώρες (εντός και εκτός του ενιαίου νομίσματος) και ερωτήθηκαν 1.000 άτομα από κάθε χώρα. Το 57% (σε σχέση με το περσινό 53%) αμφιβάλλει για το γεγονός ότι τα οφέλη του ενιαίου νομίσματος είναι περισσότερα από τα μειονεκτήματα με τα οποία σχετίζεται. Από τους πολίτες οι οποίοι δεν έχουν κόκκινα, μπλε και πορτοκαλί χαρτονομίσματα στο πορτοφόλι τους (όπως οι Σουηδοί, οι Βρετανοί και οι Πολωνοί) πάνω από το 70% υποστηρίζει ότι η υιοθέτηση του ευρώ από τις χώρες τους θα είχε αρνητικά αποτελέσματα για τις τοπικές οικονομίες της πατρίδας τους. Άδικο έχουν; Ποιος φορολογούμενος θα ήθελε να πληρώνει φόρους οι οποίοι φεύγουν από τη χώρα του για να συντηρήσουν – εν μέρει – αντιπαραγωγικά και διεφθαρμένα συστήματα;
Στην παραπάνω αρνητική εικόνα της Ευρώπης έρχονται να προστεθούν και οι πρόσφατες δηλώσεις τόσο του πρωθυπουργού όσο και του υπουργού οικονομικών της Βουλγαρίας οι οποίοι με ένα στόμα και μια φωνή δήλωσαν σε συνέντευξή τους σε γνωστή εφημερίδα παγκόσμιας κυκλοφορίας ότι προς το παρόν βάζουν στην άκρη τα σχέδια για προσχώρηση στο ευρώ! Πριν λίγους μήνες δήλωναν ενεργοί υποστηρικτές της ευρωπαϊκής ιδέας και του ενιαίου νομίσματος σε αντίθεση με Πολωνούς και Λιθουανούς οι οποίοι οικειοθελώς απέφευγαν να δείξουν την ανάλογη δημοσιονομική πειθαρχεία με σκοπό την ένταξή των δικών τους χωρών στους κόλπους του ευρωπαϊκού νομίσματος. Borisov και Djankov δήλωσαν ότι οι διαφορές μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης είναι μεγάλες και τα ρίσκα της ένταξης της χώρας τους στην ευρωζώνη είναι πολλά. Έτσι σκέφτεται ένα φτωχό αλλά δημοσιονομικά υγιές κράτος σαν την Βουλγαρία το οποίο συνεχίζει τα 2 τελευταία χρόνια να έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Σίγουρα οι επόμενες ημέρες, εβδομάδες ή μήνες θα απαντήσουν πολλά ερωτήματα σχετικά με την βιωσιμότητα του ευρωπαϊκού ιδεώδους και του ενιαίου νομίσματος το οποίο η Ελλάδα με τόση χαρά καλωσόρισε το 2002. Εν αναμονή των εξελίξεων σε ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο ας είμαστε – συγκρατημένα – αισιόδοξοι.