Το σημερινό άρθρο είναι ένας φόρος τιμής στους δημοκράτες της Ελλάδας μας. Γονείς ξυπνάτε! Ωθούν τα παιδιά σας στο φασισμό. Η εν λόγω εικόνα, με μεγάλη θλίψη μου, αναγνώστριες και αναγνώστες μαρτυρεί τις ακροδεξιές πολιτικές προτιμήσεις του γνωστού Τομ. Δεν είναι δυνατόν να δηλητηριάζεται την ψυχή των παιδιών μας με τέτοιου είδους θεάματα, που υπονομένουν την ”Δημοκρατία” μας.
Για να μπούμε λοιπόν στο παρασύνθημα, όλοι είδαμε για τον περιβόητο ”φασιστικό” χαιρετισμό του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, Γιώργου Κατίδη. Απο το Σάββατο έχω διαβάσει τόσα blogs με τόσο μεγάλη δόση πατριωτισμού, που κυριολεκτικά έχω σαστίσει. Έτσι αποφάσισα να σχηματίσω τη δική μου γνώμη για το συμβάν και να μην είμαι δέσμιος κανενός.
Σε αυτό το σημείο λοιπόν που περιήλθε η κατάσταση ας δεχτούμε το το γεγονός ότι ο Γ. Κατίδης είναι ένας νεοναζί ή και ακόμη ότι έχει περιέλθει σε μια ιδεολογική σύγχυση και δε ξέρει τί κάνει, μολαταύτα ποιος μας εκχωρεί το δικαίωμα να βάζουμε ταμπέλες και να αποκαλούμε έναν άνθρωπο με τέτοιου είδους όρους;
Είναι παραδεκτό ότι ο φασισμός έχει μεγάλη δημοτικότητα σήμερα, και ότι έχει προκαλέσει πόνο και έχει υποβιβάσει το ανθρώπινο είδος, αλλά ας μην εθελοτυφλούμε άλλο, λύσαμε όλα τα υπόλοιπα και μας έμεινε ο Κατίδης ; Υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα που μας πλήττουν αυτήν την περίοδο και εμείς οι άμεμπτοι και αδέκαστοι καταδικάζουμε έναν χαιρετισμό που στην ουσία δε σημαίνει τίποτα. Τί μας νιάζει εμάς τι ψηφίζει ο Κατίδης και ο κάθε Κατίδης, και ναι μπορεί η ΑΕΚ να είναι μια αθλητική ένωση με βαρύγδουπη ιστορία η οποία είναι ιστορικά δραματική, όμως αυτό δεν αναιρεί την δημοκρατική αρχή της ελευθερίας του λόγου που άλλοτε μας συμφέρει και άλλοτε όχι. Σίγουρα μπορεί να εξαλειφθεί ο φασισμός όμως με γνήσιους και ουσιαστικούς τρόπους και όχι με δήθεν ”ψευτοδημοκρατικές” αντιδράσεις χάριν εντυπωσιασμού και μέτρα διαφύλλαξης της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, που την θυμηθήκαμε ομολογώ λίγο αργά (!).
Πολύ φοβάμαι ότι στην προσπάθειά μας να εξοβελίσουμε τον φασισμό, τον ασκούμε καθημερινά με μεγάλη ασυδοσία, και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι εκεί που πρέπει, εθελοτυφλούμε και εκεί που είναι περιττό προσποιούμαστε τους φιλόπατρεις δημοκράτες. Είναι στα αλήθεια απρεπές εκ μέρους του Γ. Κατίδη να χαιρετήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο δημόσια, δεν είναι όμως αντιδημοκρατικό . Η ουσία βρίσκεται αλλού, μαζί της και η ρίζα του προβλήματος και αντί να επιδιδόμαστε εκεί, μετράμε το υψόμετρο του χεριού του Κατίδη για να δούμε αν υπνοβατεί ή αν στα αλήθεια είναι ένας ”αιμοσταγής” νεοναζί. Αστεία πράγματα για όποιον βλέπει και κρίνει πρακτικά και ρεαλιστικά. ”Καταδικάζουν” λοιπόν ένα νέο παιδί, που καν δε γνωρίζουν προσωπικά,για τις πολιτικές του απόψεις, γιατί είναι ”φασίστας”, ενώ εκείνοι ”δημοκράτες” (!). Αναρωτιέμαι αν χόρευε harlem shake θα τον έλεγαν δαιμονισμένο;
Για να μην τα πολυλογούμε λοιπόν η κατάσταση είναι γελοία από μόνη της, και αντί να φροντίζουμε για αυτά που στα αλήθεια ”πονάνε”, το παίζουμε δημοκράτες, ευτελίζοντας την ιερή έννοια της λέξης αυτής. Αντί λοιπόν να πιπιλάμε την καραμέλα του φασισμού, ας γίνουμε δημοκράτες κατ’ ουσία και να βγάλουμε απ το πατάρι την αληθινή Δημοκρατία με ”Δ”, που την ξεχάσαμε στην προσπάθεια μας να ανέβουμε ”κάστα” και να γίνουμε ”μεγάλοι”. Φυσικά και κανείς δε θέλει ολοκληρωτικά καθεστώτα, τί πιο ωραίο απ το να απολαμβάνεις τα δικαιώματα που σου παρέχει η δημοκρατία και να είσαι ελεύθερο πνεύμα; Το να προσποιείσαι όμως το δημοκράτη υιοθετώντας ”φασιστικές” συμπεριφορές είναι δημοκρατικό; Είναι άραγε αυτή η λύση για την εξάλειψη του φασισμού; Τα συμπεράσματα δικά σας!