«Η άγνοια μπορεί να σε καταστρέψει».
Αυτή ήταν η απάντηση του Κατίδη στον Σταύρο Θεοδωράκη, σε ερώτηση του δημοσιογράφου «Τι συμπέρασμα έβγαλες από όλη αυτή την ιστορία;». Φυσικά το ερώτημα είχε να κάνει με τον περιβόητο πανηγυρισμό του μετά από ένα κρίσιμο γκολ που είχε πετύχει, ιστορία ή καλύτερα περιστατικό που γνωρίζει σχεδόν όλη η Ελλάδα.
Αν μη τι άλλο, η απάντηση του ποδοσφαιριστή συμπυκνώνει μία μεγάλη αλήθεια. Πολλές φορές είναι επικίνδυνη η άγνοια, σε κάνει εύκολο θύμα. Τα κοράκια προσπαθούν να κατασπαράξουν αυτόν που δε ξέρει πώς να τα κρατήσει μακριά του. Έτσι την πάτησε και εκείνος.
Υπάρχει, όμως, μια στοιχειώδη διαφορά. Άλλο άγνοια, άλλο μόρφωση. Ο μορφωμένος δεν εξασφαλίζει την ασφάλεια του εαυτού του. Όπως αντίθετα, ο αμόρφωτος δεν εξασφαλίζει την καταρράκωση του δικού του εαυτού. Γνώση σημαίνει θέληση. Γνώση σημαίνει προσπάθεια. Γνώση σημαίνει προσοχή. Εκεί εστιάζεται η καταπολέμηση της άγνοιας. Το να κυκλοφορείς και να απορροφάς αυτά που ακούς, αυτά που βλέπεις. Ύστερα να τα σκέφτεσαι και να τα στύβεις. Σαν τον αποχυμωτή, κρατάς μόνο ότι σου φανεί χρήσιμο.
Για να προλάβω τυχόν σκέψεις, σαφώς και δεν εκφράζεται άποψη κατά της μόρφωσης. Άλλωστε, η μόρφωση είναι ο φωτεινότερος δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας. Απλώς, προσωπικά δεν θεωρώ πως οι αμόρφωτοι άνθρωποι (κυρίως πλέον μεγαλύτερης ηλικίας) είναι απαραίτητα ευκολότερα θύματα μπρος στο τέρας της αγνωσίας. Ποιος είπε ότι τα βιώματα δεν είναι μόρφωση; Ποιος είπε ότι η κακουχία δεν είναι επιφοίτηση;
Πρέπει να ξεκαθαριστεί μέσα μας το γεγονός ότι η γνώση δεν αποκτάται μόνο, αλλά δημιουργείται κιόλας. Με λίγα λόγια, στο χέρι μας είναι να χρησιμοποιούμε τη ζωή μας προς όφελος της γνώσης. Στην αντίπερα όχθη, η άγνοια ευημερεί κυρίως σε άτομα αδιάφορα. Αυτό είναι το σαράκι, η αδιαφορία.
Συνοψίζοντας, ο Κατίδης εν τέλει εκεί απέδωσε το μεγαλύτερο πρόβλημα του. Στην αδιαφορία, στο «δε με ένοιαξε ποτέ το οτιδήποτε παρά να κλωτσώ τη μπάλα και να περνώ καλά». Πως αλλιώς να χαρακτηριστεί η φράση του ότι «δεν ήξερα καν τι σημαίνει η 28η Οκτωβρίου, για μένα ήταν απλά μια μέρα που δεν είχα σχολείο». Σε έλλειψη μυαλού; 0χι, δε το δέχομαι. Η έλλειψη ενδιαφέροντος ευθύνεται. Άρα, η ενδυνάμωση του χαρακτήρα μας κρύβεται μέσα σε κάθε μορφή μόρφωσης. Όσο δεν τη δεχόμαστε, όσο δεν την ανακαλύπτουμε, όσο δεν την ψάχνουμε, πάντα θα’ χουμε το ρόλο του θύματος.
