Μετά τις ήττες τους στη πρώτη αγωνιστική, Ελλάδα και Ιαπωνία διασταυρώνουν τα ξίφη τους, σε έναν αγώνα που χαρακτηρίζεται ως τελικός και για τις δύο, καθώς όποια ηττηθεί, χάνει και την πρόκριση. Όποια καταφέρει και κερδίσει, τότε αυτή παραμένει στο “κόλπο” της πρόκρισης, δίνοντας τα όλα για όλα στη τελευταία αγωνιστική.
Όπως γίνεται αντιληπτό, αναμένεται μεγάλη “μάχη” στη γήπεδο, ανάμεσα σε δύο ομάδες με αρκετές διαφορές όσον αφορά τον τρόπο παιχνιδιού.
Στη πρώτη αγωνιστική, η Εθνική μας ομάδα ηττήθηκε με 3-0 κόντρα στη Κολομβία, η οποία παρά το εμφατικό σκορ, δεν έπαιξε φοβερό ποδόσφαιρο. Η Εθνική μας μπήκε νωθρά στον αγωνιστικό χώρο και δέχθηκε ένα πραγματικά “αστείο” τέρμα στα πρώτα λεπτά. Με συνέπεια, να πρέπει να κυνηγήσει την ισοφάριση, χωρίς ωστόσο κανένα αποτέλεσμα. Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η Εθνική ήταν αρκετά κακό. Στην άμυνα, ο Χολέμπας αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα, αφήνοντας κενά και χώρους στους αντιπάλους. Η μεσαία γραμμή ήταν η “πληγή” της Εθνικής. Οι παίκτες του κέντρου, φάνηκαν αρκετά κουρασμένοι και δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους. Ανασταλτικά, δεν είχαν δυνάμεις για τρεξίματα, ενώ στο δημιουργικό κομμάτι δεν μπόρεσαν να κυκλοφορήσουν τη μπάλα και να την μεταφέρουν στους επιθετικούς είτε με κάθετες πάσες, είτε με σέντρες. Στο δεύτερο μέρος του αγώνα, η είσοδος του Καραγκούνη έδωσε ανάσες στο χώρο του κέντρου. Αφενός γιατί ο Καραγκούνης ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να δώσει πάσες και να μετακινήσει τη μπάλα. Αφετέρου, μπορούσε να κερδίζει φάουλ, βοηθώντας έτσι στα στημένα. Αλλά και πάλι, δεν άλλαξε κάτι. Εφόσον η μπάλα δεν μπόρεσε να φτάσει στα πόδια των επιθετικών, η τριάδα μπροστά δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα. Η Εθνική δεν παρουσίασε την απαιτούμενη προσοχή και δεν ήταν αποτελεσματική, όπως μας έχει συνηθίσει. Είναι σαφές πως θα πρέπει να βελτιώσουμε αρκετά πράγματα στο παιχνίδι μας. Ο Σάντος αναμένεται να παρατάξει με αλλαγές το βασικό σχήμα.
Όλοι γνωρίζουμε λίγο πολύ το πως αγωνίζεται η Ιαπωνία. Πολύ γρήγορη ομάδα, χωρίς όμως υψηλή τεχνική, ενώ στα αμυντικά καθήκοντα δείχνει ασταθής και αλλοπρόσαλλη. Στο παιχνίδι με την Ακτή, παρόλο που προηγήθηκε στο σκορ, ηττήθηκε με 2-1 και εκεί φάνηκαν τα τρωτά της σημεία. Τελείως διαφορετικός ο τρόπος παιχνιδιού. Η Ιαπωνία με την εκρηκτικότητά της, αλλά και με τα τρεξίματα της αναμένεται να δυσκολέψει τους παίκτες του Σάντος. Αν η Εθνική αγωνιστεί όπως αγωνίστηκε με την Κολομβία στη πρεμιέρα, τότε δεν υπάρχει ελπίδα για νίκη και αυτό είναι ξεκάθαρο.
Και σε αυτόν τον αγώνα, βασικός στόχος είναι να μην μπει η Εθνική νωθρά, όπως με την Κολομβία. Αν δεχθεί γκολ στα πρώτα λεπτά του αγώνα θα κυνηγήσει την ισοφάριση και ίσως να δεχθεί και δεύτερο τέρμα. Πιστεύω πως αυτή τη φορά η άμυνα θα είναι πιο συγκεντρωμένη. Οι παίκτες αναμένεται να παρουσιαστούν πιο προσηλωμένοι, θέλοντας μία νίκη ψυχολογίας αντίδρασης, αλλά και μία νίκη η οποία θα διατηρήσει τις ελπίδες των Ελλήνων για πρόκριση. Οι Ιάπωνες φυσικά θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τον ταλέντο τους στο γρήγορο ποδόσφαιρο, σε συνδυασμό με το αργό κέντρο της “γαλανόλευκης” ομάδας.
Το ζήτημα είναι να βελτιώσει η Εθνική το παιχνίδι της, σε σχέση με τον πρώτο αγώνα. Χρειαζόμαστε την απόλυτη προσήλωση στην άμυνα καθώς αυτό είναι το μεγάλο μας “όπλο” και σε αυτό στηρίζουμε πολλά. Αυτό θα καθορίσει την εξέλιξη του αγώνα. Το ματς θα είναι όπως το περιμένουμε. Η Ελλάδα θα προσπαθήσει να διαφυλάξει τα νότα της και έπειτα θα επιδιώξει ένα γκολ σε κάποια αντεπίθεση. Η κατοχή λογικά θα γείρει προς τους Ιάπωνες.
