Θυμάμαι ήμουν μαθητής της πρώτης λυκείου όταν άκουσα για πρώτη φορά τη λέξη Νεκρονομικό και αμέσως μου γεννήθηκαν ένα κάρο απορίες. Δεν ξέρω γιατί, αλλά σε εκείνη την ηλικία το μεταφυσικό μου κέντριζε την περιέργεια. Έτσι, όταν σε συζήτηση συμμαθητών άκουσα ότι επρόκειτο για το ‘Βιβλίο των Νόμων των Νεκρών’ αμέσως βάλθηκα να μάθω τα πάντα γι’ αυτό, χωρίς ιδιαίτερη τύχη γιατί την εποχή που πήγαινα λύκειο το διαδίκτυο δεν ήταν τόσο διαδεδομένο και έπρεπε να αρκεστείς στις πληροφορίες που μπορούσες να βρεις στην Δημοτική βιβλιοθήκη της περιοχής σου (και δεν ήταν πολλές).
Σύμφωνα με τους τότε συμμαθητές μου πάντως, το Νεκρονομικό είναι το βιβλίο του διαβόλου όπως χαρακτηριστικά μου είχαν πει, όποιος το διάβαζε ήταν καταραμένος, ή δαιμονισμένος ή σατανιστής και άλλα πολλά. Φαντάζομαι, αν και δεν θυμάμαι σίγουρα, πως τα παραπάνω συνοδεύονταν από “πραγματικές” ιστορίες ανθρώπων που το διάβασαν και τιμωρήθηκαν γι αυτό… Θυμάστε; ‘Η κυρία Χ διάβασε το βιβλίο και κατά την διάρκεια της νύχτας ένα διαστημόπλοιο από τον Σείριο προσγειώθηκε στην ταράτσα της και της έκλεψε τη μπουγάδα!’
Πολύ αργότερα σε κάποιο πάγκο με παλιά βιβλία την προσοχή μου τράβηξε ο τίτλος Necronomicon! Αν και είχαν περάσει τουλάχιστον 10 χρόνια από τότε στο λύκειο, το αγόρασα. Είχα ακούσει πως μεγάλοι συγγραφείς φαντασίας, όπως ο Tolkien και η Rowling, διαβάζουν βιβλία μαγείας για να εμπνέονται, και όντας προσβεβλημένος από το συγγραφικό μικρόβιο ήμουν διατεθειμένος να το διαβάσω κι ας έπαιρνα την τρομάρα της ζωής μου! Προς απογοήτευση όσων η φαντασία έχει οργιάσει στο άκουσμα του τίτλου, το Νεκρονομικό δεν είναι καθόλου αυτό που λέγεται ότι είναι…
Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα από τα διηγήματα του συγγραφέα τρόμου Howard Phillips Lovecraft, τον οποίο μπορείτε να δείτε στην παραπάνω φωτογραφία. Το Νεκρονομικό είναι ουσιαστικά η ιστορία του πρωταγωνιστή, ο οποίος στις σελίδες του βιβλίου γίνεται γνωστός ως ‘Τρελός Άραβας’ που ήρθε αντιμέτωπος με τις δυνάμεις του κακού κατά την περιπλάνηση του στην έρημο. Ο ήρωας αφηγείται την ιστορία του προκειμένου να προειδοποιήσει την ανθρωπότητα για την επικείμενη επιστροφή κάποιων αρχαίων θεών που αποζητούν εκδίκηση επειδή εκθρονίστηκαν από τα παιδιά τους.
Μάλιστα, τα ξόρκια που περιέχονται στο βιβλίο είναι επίσης προϊόντα μυθοπλασίας του συγγραφέα, ο οποίος συνήθιζε να πλάθει τα έργα του σαν βιβλία με ξόρκια για να αποπροσανατολίζει τον αναγνώστη του και να του δίνει την εντύπωση πως όσα έγραφε ήταν αλήθεια, βασισμένα σε πραγματικές ιστορίες που αποσπούσε από αρχαία χειρόγραφα! Συγκεκριμένα, στην εισαγωγή του ισχυρίζεται ότι την ιστορία του Νεκρονομικού κατέγραψε πρώτος, Έλληνας μοναχός στα αρχαία Ελληνικά, και ίσως η επιλογή από τον Lovecraft της εθνικότητας του μοναχού αυτού να μην είναι τυχαία, αν σκεφτούμε πως οι αρχαίοι θεοί που εκθρονίστηκαν θυμίζουν τους Τιτάνες της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας…
Επομένως, το Νεκρονομικό είναι μία φανταστική ιστορία της οποίας η αφήγηση ξεκινάει ήδη από την εισαγωγή, όπου ο Lovecraft χρησιμοποιεί όλη του την τέχνη για να βάλει στο κλίμα και να μπερδέψει όσους το διαβάζουν. Φαντάζομαι ότι το 1922, όταν για πρώτη φορά κυκλοφόρησε το εν λόγω βιβλίο, δεν θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να ταυτιστεί το μυθιστόρημα με την κάθε δεισιδαιμονία, και αυτό ακριβώς φαίνεται ότι έγινε…