Ο Ηλίας Πετρόπουλος γεννήθηκε το 1928 στην Αθηνά. Ήταν ο πρώτος Έλληνας λαογράφος που ασχολήθηκε με το περιθώριο και με πράγματα και πρόσωπα περιφρονημένα από την επίσημη ιστορία της χώρας.
Στην συνεχεία μετακόμισαν οικογενειακός στην Θεσσαλονίκη. Εκεί ο Πετρόπουλος ήρθε σε επαφή με αρκετούς πρόσφυγες και με τα ρεμπέτικα τραγούδια και την παράδοση που αυτοί μετέφεραν και αμέσως του κίνησε το ενδιαφέρον αυτή η περιθωριακή πλευρά της πόλης.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης ενώ παράλληλα ετοίμαζε και το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Τα ρεμπέτικα τραγούδια που κυκλοφόρησε το 1968. Επειδή όμως δεν έφερε την σφραγίδα της λογοκρισίας από την χούντα καταδικάστηκε σε πεντάμηνη φυλάκιση το 1968.
Το 1971 κυκλοφόρησε και το επόμενο βιβλίο του με τίτλο τα Καλιαρντά για το οποίο καταδικάστηκε πάλι σε φυλάκιση όπως και για κάποια άρθρα του που είχε γράψει πιο παλιά. Συνολικά εκείνη την περίοδο λογοκρίθηκε και καταδικάστηκε τέσσερις φορές από τα ελληνικά δικαστήρια. Κουρασμένος και απογοητευμένος από όλο αυτό το κυνηγητό μετακόμισε στο Παρίσι το 1975 όπου σπούδασε τουρκολογία ενώ παράλληλα συνέχισε να γράφει βιβλία για την Ελλάδα.
Έγραψε περίπου 80 βιβλία και παρά πολλά άρθρα και ασχολήθηκε κυρίως με ταμπού και περιθώρια ( χασίς, ρεμπέτικο, πορνεία, σεξουαλικότητα, φυλακή). Ακόμα ο Πετρόπουλος ήταν και μεγάλος λάτρης της ζωγραφικής και στήριζε ιδιαίτερα τους νέους Έλληνες ζωγράφους.
Ο Ηλίας Πετρόπουλος πέθανε στο Παρίσι στις 3 Σεπτεμβρίου 2003 από καρκίνο. Όπως το είχε ζητήσει ο ίδιος κατά τον θάνατο του αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του πετάχτηκαν σε έναν υπόνομο. Το 2005 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ “Ηλίας Πετρόπουλος – Ένας κόσμος υπόγειος”.
