Στην σημερίνη εποχή αντικατοπτρίζεται μια πρόστυχη εικόνα της κοινωνίας η οποία δυστυχώς δημιουργήθηκε μέσα της. Είναι έκδηλο πόσο διαφορετική είναι η κοινωνία του σήμερα, η κοινωνία του facebook και του tweeter, με την κοινωνία των γονιών μας και των παππούδων μας, που περιείχε μια αγνότητα η οποία εκλείπει στις μέρες μας. Το βασικό και αναντικατάστασο συστατικό της κοινωνίας μας είναι το πρόστυχο το οποίο το συναντάμε παντού.
Αυτήν την φθόρα της αγνότητας την συναντάμε και στα πιο απλά πράγματα όπως είναι μια φωτογραφία. Είναι αλήθεια, πως η πλειοψηφία των γυναικών αρέσκονται να προκαλούν πλεόν στις φωτογραφίες τους προσπαθώντας να προβάλλουν τα “δυνατά” τους σημεία όπως είναι το στήθος τους και οι γλουτοί τους. Πιθανός λόγος γι αυτό είναι το ότι επιθυμούν να εισπράξουν θετικά σχόλια προκειμένου να αποκτήσουν καλύτερη ψυχολογία, αυτοπεποίθηση και να γνωρίζουν ότι το ανδρικό φύλλο τις θεωρεί ελκυστικές.Το κακό επίσης είναι ότι πολλές κοπέλες δεν αναγνωρίζουν οτι κάτι τέτοιο είναι ασχήμο,καθώς πιστεύουν ότι κινούνται στα όρια του φυσιολογικού και του επιτρεπτού και γι αυτό πέρα από τις φωτογραφίες πολλές εντάσσουν την έννοια του πρόστυχου και στην καθημερινότητά τους είτε με το ντύσιμο είτε με την συμπεριφορά τους.
Μεγάλο μερίδιο ευθύνης για όλο αυτό φέρνουν τόσο τα Μ.Μ.Ε όσο και το διαδίκτυο, με τις εικόνες και τα πρότυπα που προβάλλουν. Είναι πλέον γεγονός πως ο χώρος των Μ.Μ.Ε και του διαδικτύου έχουν γεμίσει με διαφημίσεις και βίντεο κλιπ τα οποία κυριαρχούνται απο μισόγυμνες γυναίκες και πρόστχυα υπονοούμενα. Πέραν όμως αυτών πολλές φορές έχουμε συναντήσει και κάτι ανάλογο σε τηλεοπτικές εκπομπές τόσο σε πρωινές όσο και σε απογευματινές και βραδινές.
Περικυκλωμένοι λοιπόν από μια κοινωνία η οποία ζει και αναπνέει με το πρόστυχο, λογικό είναι να το βλέπουμε να ξεκινάει πλέον από τις μικρές ηλικίες. Η αγνότητα που υπήρχε στα παιδιά ηλικίας 12 με 14 έχει πλέον εξαφανιστεί καθώς τα παιδία αυτής της ηλικίας δεν ζουν πλέον στην άγνοια για πράγματα που κάποτε ήταν πράγματα καθαρά ενηλίκων. Στις μέρες μας ένα παιδί σε αυτή την ηλικία ξέρει τι είναι σεξ, έχει δοκιμάσει τσιγάρο ή είναι καπνιστής και γενικώς η όλη του εικόνα δεν αναλογεί με την εικόνα ενός παιδιού από κάποια παλαιότερη εποχή.
Όλα τα παραπάνω λοιπόν μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως η κοινωνία μας νοσεί και η νόσος από την οποία πάσχει είναι η προστυχιά η οποία με το πέρασμα του χρόνου γίνεται όλο και εντονότερη. Το μόνο πρόβλημα είναι πως ενώ είμαστε σε μια κοινωνία που έχει βρει λύσεις για σπουδαιότερα προβλήματα, γι αυτό ακομή αδυνατεί να βρει, αλλά ας είμαστε αισιόδοξοι.